گروه علم و فناوری: پس از دهها سال باردیگر از سطح کره ماه نمونهسنگهایی به زمین آورده میشوند. درصورتی که کاوشگر چینی "چانگئه۵" سالم به زمین بازگردد، یک پیروزی برای رهبری چین خواهد بود. چین با جدیت یک برنامه گسترده فضایی را دنبال میکند.
چین برای نخستین بار کاوشگری را به منظور جمعآوری نمونههای سنگی بر روی کره ماه فرود آورد. این اقدام گام پراهمیت دیگری در راستای برنامه فضایی گسترده چین محسوب میشود.
خبرگزاری دولتی سیاناس چین اعلام کرد که کاوشگر بدون سرنشین "چانگئه۵" با موفقیت بر روی کره ماه نشانده شده است. این کاوشگر قرار است با کمک بازوی روباتیک، سطح ماه را به عمق دو متر حفر و سپس از سنگهای ماه نمونه جمعآوری کند. این سنگها به وزن دو کیلوگرم به زمین منتقل خواهند شد.
پژوهشگران امیدوارند با بررسی نمونهسنگها در مورد فعالیتهای آتشفشانی ماه به نتایج بیشتری دست یابند.
هدف چین از این مأموریت این است که نشان دهند پس از ۴۴ سال بار دیگر نمونههای سنگی از کره ماه به زمین منتقل میشوند. درصورت بازگشت موفقیتآمیز این کاوشگر به زمین، چین پس از آمریکا و اتحاد شوروی در دهههای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، سومین کشوری خواهد بود که به این موفقیت دست مییابد.
کاوشگر "چانگئه۵" در ۲۳ نوامبر از ایستگاه فضایی ونچانگ واقع در جزیره "هاینان" در جنوب این کشور به فضا پرتاب شد. برای پژوهشگران، چالش بزرگتر از فرود بر سطح ماه، که پیش از این دو کاوشگر دیگر چین بر آن با موفقیت نشسته بودند، گامهای بعدی این مأموریت است.
کاوشگر "چانگئه۵" با ۸۲۰۰ کیلوگرم، تا کنون بزرگترین سفیه فضایی از ناوگان "چانگ" است. کارشناسان امور فضایی در سفرهای کنونی چینیها به کره ماه، نه تنها یک مأموریت زمینشناسی چین را میبینند، بلکه معتقدند این کشور یک آزمایش مهم فنآوری را نیز دنبال میکند و آن پروازهای سرنشیندار به ماه است.
چین با جدیت تمام یک برنامه فضایی گسترده را دنبال میکند و محدود به این نیست که در میانمدت انسان به ماه بفرستد. هماکنون یک کاوشگر چین در مسیر مریخ در راه است. علاوه بر آن قرار است در سال آینده ساخت یک ایستگاه فضایی دائمی آغاز شود.
چین در ژانویه سال گذشته نیز از فرود و آغاز به کار یک ماهنورد خود در بخش تاریک یا پنهان ماه خبر داد.
این اولین بار بود که یک کاوشگر بر رویه پنهان یا تاریک ماه فرود میآمد. رسانههای چین این اقدام را "گامی مهم در اکتشافات فضایی" توصیف کردند.
تمام تحقیقات تاکنونی بر ماه، تنها بر سطح پیشین یا روشن ماه متمرکز بوده و این اولین فرود بر سطح پنهان آن بود. از مشکلات این کار برقراری ارتباط رادیویی با زمین است که از بخش پسین ماه چالشی دشوار به شمار میرود.