محاکمه زن جوان به اتهام کورکردن صاحبکار شوهر

گروه حوادث: زنی که متهم است با کفش پاشنه‌بلند به صورت صاحبکار شوهرش کوبیده و او را کور کرده، مدعی شد شکایتی که علیه او مطرح شده، دروغین است. این زن که برای محاکمه در دادگاه کیفری استان تهران حاضر شده بود، وقتی ازسوی قضات دادگاه مورد سؤال قرار گرفت، مدعی شد روز حادثه مقابل کارگاه نبوده و هرچه قبلا گفته یا درباره او گفته‌اند، دروغ است.این متهم سال 97 بازداشت شد. بازداشت او درپی شکایت مردی بود که در بیمارستان بستری شده بود. او در شکایت خود آورد همسر یکی از کارگرانش او را با کفش زده و کور کرده است.وقتی مأموران سراغ زن جوان رفتند، او گفت: مرد شاکی شوهرم را از کارگاه بیرون کرده و حاضر نبود حق و حقوق او را بدهد. ما وضع مالی بدی داشتیم و به همین خاطر من مجبورم شدم خودم اقدام کنم؛ چون شوهرم بی‌سرو‌زبان بود و نمی‌توانست از خودش دفاع کند و حق و حقوقش را بگیرد. ضمن اینکه صاحبکار شوهرم همیشه او را اضافه‌کار نگه می‌داشت و حقش را نمی‌داد. شوهرم هم چیزی نمی‌گفت. من مجبور شدم خودم بروم و حق شوهرم را بگیرم. ضربه را هم به صورت مرد شاکی زدم و قصدم کور‌کردن او نبود.بعد از اعترافات این زن و همچنین شهادت شهود، کیفرخواست علیه متهم صادر و پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. در ابتدای جلسه رسیدگی کیفرخواست علیه متهم خوانده شد و دادسرا با توجه به شکایت صاحب کارگاه درخواست رسیدگی به این پرونده را کرد.

در ادامه مرد شاکی در جایگاه قرار گرفت. او گفت: من یک کارگاه تولیدی داشتم، اما به خاطر مشکلات مالی نتوانستم کارگاه را اداره کنم و ورشکسته شدم؛ به همین دلیل با مقدار پولی که داشتم، بدهی‌ام به کارگران را دادم و به آنها گفتم بروند. یکی از کارگرانم به ‌نام قاسم مدت زیادی بود که با من کار می‌کرد، به او هم پول دادم و گفتم دیگر نمی‌توانیم با هم کار کنیم تا اینکه چند روز بعد او با همسرش آمد و زن جوان ناگهان شروع به پرخاشگری کرد و گفت چرا حق شوهرم را نمی‌دهی؟ جواب دادم من پول شوهرت را دادم، اما ناگهان با کفش ضربه‌ای به چشم من زد که باعث کوری من شد. حالا هم درخواست مجازات متهم را دارم. این در حالی است که پزشکی قانونی گزارش داد، ضربه واردشده به چشم چپ مرد به حدی سنگین بوده که چشم او تا 90 درصد نابینا شده است.
در ادامه زن جوان به‌عنوان متهم در جایگاه قرار گرفت. او اتهام را رد کرد و گفت: من کاری نکردم و اصلا روز حادثه در کارگاه نبودم. گفته‌هایم در دادسرا را قبول ندارم و کسانی که علیه من شهادت دادند، همگی دروغ گفتند. روز حادثه شوهرم خودش برای گرفتن حقش به کارگاه رفته بود، نمی‌دانم چرا علیه من شهادت داده‌اند. بعد از انکارهای متهم، قضات برای تصمیم‌گیری در خصوص این پرونده براساس مدارک موجود در پرونده وارد شور شدند.