گروه ورزشی: 77 روز انتظار به پایان رسید تا به فینال برسیم. از آن روزی که پرسپولیس مقابل النصر پیروز شد و یک اتفاق بزرگ را در دوحه رقم زد 77 روز انتظار کشیدیم تا فینال را ببینیم. امروز تیم گلمحمدی باز هم در دوحه است و این بار فینال را مقابل تیم برگزیده منطقه شرق برگزار خواهد کرد.پرسپولیس دشواریهای بسیاری کشید و تحت شرایطی کاملاً ویژه به این مسابقه رسید اما حالا تیم یحیی حتی نسبت به آنچه دفعه قبل در دوحه داشت چیزهای مهمی از دست داده است.با وجود این از اینجا تا دوحه دل خیلیها روشن است که این قهرمانی دور از دسترس نیست و میتوان به این جام برای اولین بار چنگ زد و آن را از دست شرقیها ربود. پرسپولیس برای بردن فینال هم به اندازه کافی توان دارد هم انگیزه و اعتماد به نفس. آنها نه از حریف شرقیشان میترسند نه با وجود تمام کمبودها و از دست دادن چهار مهره اصلی نسبت به مسابقات مراحل قبل، خودشان را دست کم میگیرند.
این تیم برای بردن فینال مهمترین آیتم را در اختیار دارد و آن چیزی نیست جز اعتماد به نفس و اعتماد به تیم خودی. پرسپولیس امروز یک تیم کامل است و قدرت تیمیاش میتواند نقطه برتری آنها باشد. این چیزی است که بازیکنان و مربیان تیم بارها به آن تأکید کردهاند و اصلاً اتکا روی همین نکته میتواند آنها را برنده از زمین بیرون بیاورد.پرسپولیس میداند، باشگاه و فوتبال ایران چقدر به این جام قهرمانی نیاز دارد. این نکته غیر از اینکه فشار روانی روی کادر فنی و بازیکنان را بالاتر خواهد برد در عوض آنها را برای پیروزی در این مسابقه به هر قیمتی که شده مصممتر و با انگیزهتر خواهد کرد.
پرسپولیس امروز از تمام مشکلاتش عبور خواهد کرد و فقط به بردن و قهرمانی فکر میکند. آنها از دست دادن ستارهها، بخشیده نشدن بازیکنان محروم، تمرین نکردن در زمین ورزشگاه مسابقه، دوری از شرایط بازی و... را پشت سر گذاشتهاند و فارغ از تمام مشکلات فقط و فقط به قهرمانی فکر میکنند چرا که خوب میدانند برای باشگاه پرسپولیس، فوتبال ایران و از همه مهمتر مردم ایران و هواداران این قهرمانی چقدر لذتبخش است و این جام چقدر میتواند بخش عمدهای از مردم ایران را در این شرایط سخت اقتصادی و کرونایی روی پا نگه دارد.
این جامی است که هنوز به ایران نیامده و پرسپولیس میخواهد طلایهدار باشد پس با قدرت فراوان و با بالاترین انرژی پیش به سوی طلا.در حوزه فنی و شرایط دو تیم طی روزهای اخیر آنقدر صحبت شده که هر چه بگوییم چیز تازهای نیست. بعد از اینکه مشخص شد اولسان کره جنوبی حریف پرسپولیس در فینال خواهد بود هزاران هوادار سرخ سعی در آنالیز و تحلیل این تیم داشتند و البته پالسهای این هجوم گسترده به اطلاعات حریف شرقی به اردوی پرسپولیس و کادر فنی این تیم نیز رسید.حالا همه فوتبالدوستان ایران بازیکنان شاخص اولسان را میشناسند و با مدل بازی این تیم آشنایی دارند ضمن اینکه همه از کمبودهای پرسپولیس و نقاط قوتش مثل دفاع تیمی و روحیه جنگندگی خبر دارند اما داستان فینال داستان دیگری است که شاید هرگز براساس این دانستهها و داشتهها بنا نشود.
فینال یک مسابقه ویژه است و در هر تورنمنتی پیچیدهترین و بعضاً نزدیکترین بازی آن تورنمنت خواهد شد. معمولاً بیشتر فینالها زیبا نمیشود چرا که درصد ریسک و خطرپذیری تیمها پایین میآید و هیچ تیمی دوست ندارد در یک قدمی جام با اشتباهات کوچک از این افتخار بینصیب شود.پرسپولیس و اولسان نیز فارغ از تمام آنچه تا الان به دست آوردهاند به این بازی به عنوان یک نبرد کاملاً مستقل نگاه خواهند کرد و با اینکه روی نقاط قوتشان تکیه دارند از دل این بازی دنبال پیروزی و جام میگردند. یعنی آنچه در طول نود دقیقه یا 120 دقیقه اتفاق میافتد حتماً چیزی نیست که بتوان در تمام آنالیزهای قبل از بازی پیدایش کرد و با اشاره به آن گفت این موارد از قبل به کادر فنی و بازیکنان دو تیم گوشزد شده بود.ترکیب اولیه و سیستم بازی پرسپولیس چیزی نیست که حتی برای این بازی بزرگ مخفی باشد اما استراتژی مربیان تیم و آنچه اولسان قرار است مقابل قهرمان غرب ارائه کند به علاوه اشتباهات فردی، تواناییهای انفرادی و اتفاقات بازی میتواند تعیینکننده برنده بازی باشد که یک ایران منتظر است به سود پرسپولیس رقم بخورد.