دانشمندان نتایج تجزیه‌وتحلیل نمونه‌های بیمار را چنین توضیح دادند: آنتی‌بادی‌هایی که پروتئین سنبله را تشخیص داده و به آن متصل می‌شوند از آلوده شدن ویروس به سلول جلوگیری می‌کنند. با این‌حال آنتی‌بادی‌هایی که سایر اجزای ویروسی را تشخیص می‌دهند بعید است از شیوع ویروس به سلول جلوگیری کنند. محققان سطح سه نوع آنتی‌بادی - IgG، IgM و IgA - را در بیماران ارزیابی کردند. آنان نسبت آنتی‌بادی‌هایی را که پروتئین سنبله ویروسی یا پوسته داخلی ویروس را هدف قرار داده‌اند، با پیشرفت بیماری و بیماران بهبود یافته و یا بیمارانی که بیماری آنان شدیدتر شد را بررسی کردند.بوید گفت: «دریافتیم که شدت بیماری با نسبت آنتی‌بادی‌هایی که حوزه‌های پروتئین سنبله را در مقایسه با سایر اهداف ویروسی غیر محافظ تشخیص می‌دهند، ارتباط دارد.»
وی افزود: افراد مبتلا به بیماری خفیف تمایل بیشتری به آنتی‌بادی ضد سنبله دارند و افرادی که بر اثر بیماری فوت کردند دارای آنتی‌بادی بیشتری بودند که سایر قسمت‌های ویروس را تشخیص می‌دهند.درحالی‌که این مطالعه روند پاسخ ایمنی در بین گروهی از بیماران را شناسایی کرد اما دانشمندان گفتند که هنوز تنوع قابل‌توجهی در پاسخ ایمنی ایجاد شده توسط بیماران، به‌ویژه بیماران مبتلابه بیماری شدید وجود دارد.آنان معتقدند که پاسخ‌های آنتی‌بادی به‌احتمال‌زیاد تنها تعیین‌کننده نتیجه نیست. در میان افراد مبتلابه بیماری شدید، برخی ازبین می‌روند و برخی بهبود می‌یابند. برخی از این بیماران پاسخ ایمنی شدیدی دارند و برخی پاسخ متوسط‌تری نشان می‌دهند. بنابراین، موارد دیگری نیز دخیل و بخش‌های دیگری از سیستم ایمنی بدن درگیر هستند. توجه به این نکته مهم است که نتایج ما همبستگی‌ها را شناسایی می‌کند اما علیت را اثبات نمی‌کند.دانشمندان همچنین دریافتند که در افراد مبتلا به بیماری بدون علامت و خفیف میزان آنتی‌بادی کمتری نسبت به افراد دارای بیماری شدید وجود دارد. سطح IgM و IgA به‌طور پیوسته در بیماران پس از بهبودی به میزان کم یا غیرقابل‌شناسایی طی یک دوره حدود یک تا چهارماهه پس از شروع علائم و میزان IgG به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد.بوید گفت: «این نتایج کاملا با آنچه در ویروس‌های مختلف کرونا دیده می‌شود و به‌طور پیوسته در جوامع ما برای ایجاد سرماخوردگی وجود دارد، تطابق دارد.»

بهار نیوز