بیش فعالی و افزایش خطر خودکشی زنان

آنچه واضح است این است که افراد مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی، به‌ویژه زنان، با خطر اقدام به خودکشی بسیار بیشتر از حد متوسط روبه‌رو هستند.استفان هینشاو، استاد روانشناسی در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، گفت که متاسفانه جای تعجب نیست.هینشاو در پروژه تحقیقاتی طولانی‌مدت خود دریافت که در دختران مبتلا به بیش فعالی تا اواسط ۲۰ سالگی، شیوع بالایی در اقدام به خودکشی وجود دارد که این یافته در راستای یافته‌های تحقیق جدید است.هینشاو بیان کرد: در دختران مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی و آسیب‌های دوران کودکی مانند سوء استفاده جسمی یا جنسی، حتی در بزرگسالی خطر بیشتری برای اقدام به خودکشی وجود دارد.اگرچه این بدان معنا نیست که خودآزاری از بزرگسالی شروع می‌شود. وی می‌گوید که خودآزاری بدون قصد خودکشی، مانند بریدن، اغلب از اوایل تا اواسط نوجوانی آغاز می‌شود.یافته‌های فعلی، از یک نظرسنجی ملی در ۲۱ هزار و ۷۴۴ بزرگسال کانادایی، از جمله ۵۲۹ مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی گرفته‌ شده است.در میان مردان مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی، ۸.۵ درصد گفتند که همواره اقدام به خودکشی کرده‌اند، در مقابل، دو درصد از مردان بدون این اختلال، اقدام به خودکشی کرده‌اند. از زنان مبتلا به این اختلال، ۲۳.۵ درصد از افراد اقدام به خودکشی در گذشته را گزارش کرده‌اند، در حالی که این رقم بیش از سه درصد در زنان دیگر (بدون اختلال) است.

فولر تامسون خاطرنشان کرد که عوامل زیادی می‌توانند در ایجاد یافته‌های کامل میان زنان موثر باشند.در تحقیق قبلی، گروه تحقیقاتی وی دریافتند که زنان جوان مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی، با میزان زیادی از مشکلات مختلف بهداشتی و ناملایمات (مانند درد مزمن و افسردگی، سیگار کشیدن و سوءمصرف مواد، فقر و سابقه کودک‌آزاری) روبه‌رو هستند.هینشاو تاکید کرد که تحقیقات وی به برخی از عوامل مضاعف و مرتبط با رفتار خودکشی در جوانان مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی مانند  مشکلاتی با همسالان و دشواری در درس مدرسه و تعاملات ضعیف با خانواده اشاره ‌کرده است.به گفته وی، پیشگیری باید زودهنگام آغاز شود، هنگامی‌که ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی در حال ارزیابی کودکان ازنظر بیش فعالی هستند باید به دنبال علائم افسردگی، سوءمصرف مواد، خودآزاری یا بدرفتاری نیز باشند.فولر تامسون خاطرنشان کرد: اگرچه این یافته‌ها به‌طور مسلم نگرانی‌هایی ایجاد می‌کند، اما بیشتر افراد بزرگسال مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی، هرگز اقدام به خودکشی نکرده‌اند اما هیچ‌کس نمی‌گوید این امر اجتناب‌ناپذیر است.وی همچنین به عامل بالقوه محافظتی تحصیل اشاره کرد؛ در این تحقیق، فارغ‌التحصیلان دانشگاهی مبتلا به این اختلال، ۶۴ درصد کمتر نسبت به افرادی که دوره دبیرستان را تمام نکرده‌اند، اقدام به خودکشی را گزارش کردند.فولر تامسون ادامه داد: البته، فارغ‌التحصیلان دانشگاه ممکن است این اختلال را با شدت کم یا عوامل محافظتی دیگری در زندگی خود تجربه کنند، اما کمک به ماندن در مدرسه به کودکان مبتلابه اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی باید در اولویت باشد.
وی معتقد است، بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال نمی‌دانند که چقدر با استعداد هستند، زیرا ممکن است در مدرسه عملکرد خوبی نداشته باشند.فولر تامسون افزود: اما این مورد فقط ممکن است به دلیل مشکلات آنان در سازمان‌دهی و تمرکز باشد. وی به دانش آموزان یا والدین پیشنهاد کرد که خدمات پشتیبانی تحصیلی که ممکن است در دسترس آنان قرار گیرد را جستجو کنند.