وی شایع‌ترین انوع وسواس عملی را شامل شستن دست‌ها بیش از حد معمول، طولانی بودن کارهایی مثل دوش گرفتن، مسواک زدن یا دستشویی رفتن، چک کردن در، شیرگاز، چک کردن شرایط جسمی خود مانند انجام زیاد آزمایش ایدز و ...، دوباره خوانی یا دوباره نویسی مثل ۵ بار خواندن یک پاراگراف، شمارش در حین انجام یک تکلیف تا رسیدن به یک شماره «خوب»، «درست» یا «امن»، حذف کردن مثل جایگزین کردن یک کلمه «خوب» به جای یک کلمه «بد» برای از بین بردن اثر منفی آن، سؤال پرسیدن مداوم برای مطمئن شدن مثل مطمئنی لباسم به سطل زباله نخورده است، دانست.ابراهیمی تصریح کرد: کسی که به اختلال وسواس مبتلاست اگر تحت درمان قرار نگیرد، شدت وسواسش به مرور زمان زیاد می‌شود به نحوی که در انجام کارهای روزانه‌اش با مشکل مواجه می‌شود، شدت درگیری فرد درباره افکار یا اعمال وسواسی متفاوت است و می‌تواند از خفیف تا فوق شدید باشد.
این روانشناس در پاسخ به این سؤال که «آیا این بیماری قابل بهبود است؟»، گفت: برای درمان ایده‌آل و موفق هر فرد مبتلا به وسواس، با توجه به شدت آن، گاهی باید چندین درمان را با هم ترکیب کرد، در حالت ترکیب درمانی ما زودتر به نتایج درمانی مثبت، دسترسی پیدا کرده و فرد زودتر سیکل بیماری را طی خواهد کرد.وی افزود: در حالت ترکیب درمانی، فرد تحت درمان فشار کمتری را حس خواهد کرد، برای رسیدن به اثرات درمانی بهتر، توصیه اول این است که برای درمان، بصورت همزمان از هر دو روش درمانی یعنی مصرف داروهای ضد وسواس و روان درمانی از نوع شناختی- رفتاری استفاده شود، در این صورت طبیعتاً نتایج درمانی بهتری بدست خواهد آمد.ابرهیمی بیان کرد: نتایج بهتر نه فقط به علت توأم شدن دو روش درمانی بلکه به این دلیل است که درمان شناختی- رفتاری در آغاز تکنیک‌هایش با اضطراب کم و بیشی همراه است که مصرف دارو آن‌را تخفیف داده و انجام تمریناتی که از سوی درمانگر داده می‌شود را راحت‌تر می‌کند.

بهار نیوز