مصرف بابونه مرهمی برای زخم معده

حسین یارعلی بابونه را از خانواده کاسنی‌ها و دارای طبیعتی گرم و خشک دانست و افزود: بابونه یا بابونج که با نام علمی Chamaemelum nobile شناخته می شود، یکی از گیاهان کم ارتفاع و خودرویی است که دارای بویی معطر بوده و در مناطق مختلف استان بخصوص چمنزارها یافت می‌شود. این کارشناس گیاهان دارویی با بیان اینکه گل بابونه دارای خواص ضد عفونی کنندگی است، تصریح کرد: مصرف گل آن در زیاد شدن گویجه‌های سفید خون و افزایش قوای بدنی بسیار کمک رسان است. یارعلی با ذکر این نکته که برگ این گیاه نیز قابل استفاده است، افزود: برگ این گیاه به دلیل لطافتش دارای خاصیت هضم کنندگی می باشد و شستشو دهنده بسیار قوی کلیه‎‎‎ها و برطرف کننده سنگ‌های مجاری ادرار است. وی بابونه را یکی از گیاهان مفید در دفع سم اعلام و تصریح کرد: بابونه چون اثر قی‌آور دارد در مورد مسمومیت‌های غذایی قابل استفاده است و در بسیاری موارد کیسه صفرا را باز کرده و در دفع عفونت سودا، بلغم، تب‌های عفونی و قولنج روده نیز مفید است.

این کارشناس با بیان اینکه یکی دیگر از روش‌های مصرف بابونه، استفاده از روغن آن است، گفت: روغن بابونه در از بین بردن کمردرد، نقرس، درد و ورم مفاصل و در درمان زخم‌های چرکی و آبکی، همچنین ترک پوست در فصل سرما و در نهایت تسکین درد گوش مفید است. یارعلی افزود: اسانس بابونه مخلوط با روغن بادام برای رفع ناراحتی‌های پوستی نظیر اگزما، کهیر و خارش مفید است. وی بابونه را یکی از بهترین گزینه‌ها در حفظ سلامت پوست و مو دانست و گفت: دم کرده بابونه در استعمال خارجی روی پوست صورت برای حفظ لطافت پوست بهترین تاثیرها را دارد، همچنین برای روشن شدن رنگ مو می‌توان آن را مورد استفاده قرار داد. وی با تأکید بر اینکه استفاده بیش از حد از بابونه دارای عوارض خطرناکی است، خاطرنشان کرد: این گیاه برای افراد حساس به بابونه و بیماران مبتلا به آسم منع منصرف دارد. یارعلی در پایان یادآور شد: مصرف زیاد این گیاه موجب تعریق زیاد، ورم چشم، سقط جنین، سردرد و سنگینی سر، پیدایش زخم در دهان، کاهش شیر مادران و ورم پروستات می‌شود.