گروه جامعه: یک دکترای تخصصی علوم تغذیه با اشاره به اینکه مصرف ویتامینها باید متناسب با نیاز بدن افراد و با توجه به سطح این مواد در سرم خون باشد، به نکاتی در خصوص شیوه و میزان مصرف ویتامین D در افراد مختلف اشاره کرد.دکتر سیده مریم عبداللهزادهبا یادآوری اینکه لزوم مصرف ویتامینهای مختلف خصوصا ویتامین D، همزمان با پاندمی کووید ۱۹، مطرح شده است، تاکید کرد که افراد نباید در مصرف مکمل و دارو با هدف تامین ویتامین مورد نیاز بدن به شکل خودسرانه اقدام کنند.وی با بیان اینکه برای مشخص شدن نیاز بدن به ویتامین یا مکملهای حاوی ویتامین، ابتدا باید آزمایش سنجش سطح این مواد در بدن انجام شود، گفت: در مورد ویتامین D اگر سطح آن در سرم خون کمتر از ۲۰ نانوگرم در میلیلیتر باشد، نشانه کمبود است و رفع نیاز باید با نظر متخصص انجام شود.عبداللهزاده خاطرنشان کرد: وجود ۲۰ تا ۲۹ نانوگرم از این ویتامین در هر میلیلیتر سرم، نشاندهنده ناکافی بودن آن و وجود ۳۰ تا ۹۹ نانوگرم در میلیلیتر نشاندهنده میزان کافی این ویتامین است.این متخصص تغذیه دانشگاه علوم پزشکی شیراز تاکید کرد که وجود بیش از ۱۰۰ نانوگرم ویتامین D در هر میلیلیتر سرم، به عنوان مسمومیت تلقی میشود، گفت: مصرف ویتامین D باید متناسب با نیاز بدن، توسط متخصص تعیین و به افراد توصیه شود.او در عین حال گفت: با توجه به کمبود دریافت این ویتامین در گروههای سنی مختلف، مکمل ویتامین D با مصرف ماهیانه یک پرل (قرص ژلهای) با دوز ۵۰۰۰۰ واحد بین المللی از سنین نوجوانی یعنی ۱۲ سالگی آغاز شده و طی دورههای جوانی، میانسالی و سالمندی ادامه مییابد.این متخصص علوم تغذیه خاطرنشان کرد که امکان استفاده همزمان از مکملهای کلسیم و ویتامین D در سنین سالمندی به شکل روزانه وجود دارد.
نیاز کودکان به ویتامین D
او گفت: در کودکان ۲ تا ۸ ساله میتوان هر دو ماه یک بار، از دوز ۵۰ هزارواحد بینالملل، استفاده کرد.این متخصص تغذیه ادامه داد: طی ۹ ماه بارداری و ۶ ماهه نخست شیردهی نیز، مصرف روزانه ۱۰۰۰ واحد بین المللی از این ویتامین، نیاز فیزیولوژیک مادر را در این دوران برطرف خواهد کرد.عبداللهزاده خاطرنشان کرد: در نوزادان از بدو تولد یعنی سه تا ۵ روزگی، تا پایان سن ۲ سالگی، مصرف ۲۵ قطره ویتامین A+D یا مولتی ویتامین، توسط متخصصان توصیه شده است.او در عین حال گفت: فراموش نکنیم مقادیر سرمی کمتر از ۱۰ نانوگرم در میلی لیتر، با مصرف هفتگی یک پرلِ ۵۰۰۰۰ واحدی به صورت خوراکی به مدت ۶ هفته برای نوجوانان یعنی سنین ۱۲ تا ۱۸ سال، یا ۸ هفته برای بزرگسالان و پس از آن مصرف ماهیانه این دوز، قابل جبران است.