گروه اقتصادی: دبیرکل کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران درباره بیکاری کارگران با شیوع کرونا گفت کارگران زیادی بودند که در هتلها، تالارهای پذیرایی، برگزاری مراسم ختم فعالیت داشتند، شاید اینگونه تصور شود که اشتغال آنها حاشیهای بودهاند اما تعداد این دسته از کارگران بسیار زیاد بود.
هادی ابوی ادامه داد: برای برگزاری یک مراسم عروسی،چندین شغل درگیر میشدند، قنادی، میوه فروشی، تالار عروسی، زیورآلات، لباس و... همه و همه اشتغالهایی داشتند که با کرونا و محدودیتها در این زمینه همه این مشاغل تعطیل شدند.
وی افزود:کارگرانی که در مراسم ختم هم فعالیت داشتند، دچار مشکل شدند. در حال حاضر با عدم برگزاری مراسم های مذهبی و ختم های یادبود، این افراد بیکار شدهاند.چون قرارداد کاری هم ندارند،امکان مراجعه به بیمه بیکاری را نداشتهاند. علاوه بر کارگران بیمه شده، کارگرانی بودند که در رستورانها و هتلها ظرف میشستند،یعنی به تعداد ظروفی که میشستند دستمزد دریافت میکردند، به طور مثال برای شست و شوی یک بشقاب ۵۰۰ تومان دریافت میکردند. این کارگران آسیب جدی دیدند. کارگران شرایط زندگی سخت و دشواری دارند. در حالی که یک نفر زمانی که به رستوران مراجعه میکند حداقل ۴۰هزار تومان برای صرف یک پرس غذا پرداخت میکند اما سهم کارگر برای نظافت ظروف رستوران برای هر بشقاب و قاشق حدود ۱۰۰۰ تومان است.
ابوی افزود: صنوفی مانند آرایشگاهها و خشک شوییها مشتری خود را در دوران کرونا از دست دادهاند. میزان مراجعه مردم به خشک شوییها از ترس کرونا بسیار کم شده است، بسیاری از خشک شوییها بیان می کنند، با توجه به اینکه حجم مشتری کاهش یافته است،صرفه اقتصادی ندارد که دیگ بخار خشک شویی را روشن نگه دارند. از دیگر کارگرانی که آسیب جدی دیدند، کارگران نظافتچی منازل ومغازهها بودند. بسیاری از خانوادهها از ترس شیوع این ویروس دیگر نظافتچی در منزل خود راه نمیدهند. این دسته از کارگران در کف جامعه بودند، بیمه و قرارداد کار و درآمد ثابت نداشتند و در حال حاضر با وضعیت دشواری دست و پنجه نرم میکنند. وی بیان کرد: اینکه بارها مسئولان بیان کردهاند که مشاغل باید به سمت مشاغل اینترنتی برود، باید گفت که همه کارگران سواد کافی برای رفتن به سمت مشاغل مجازی را ندارند. به طور مثال افرادی بودند که سالها با یک ماشین شخصی مسافرکشی میکردند، هیچ وقت هم به سمت تاکسیهای اینترنتی نرفتند, چرا که سواد کافی در این زمینه ندارند. این دسته از افراد در حال حاضر یا بیکار هستند یا با درآمدهای کم مشغول کار هستند. دولت باید با راه کارهای دقیقتری برای بیکاری کارگران داشته باشد.