بهار نیوز - برای ابراهیم که روی تخت بیمارستان نت می‌نوشت

برای ابراهیم که روی تخت بیمارستان نت می‌نوشت

گروه فرهنگی: از لحظه‌ای که خبر فوتش را شنیده‌ام، موسیقی «بوی خواب» مدام در ذهنم می‌چرخد. نمی‌دانید که در این چند روز چند بار این موسیقی را گوش کرده‌ام.این جملات را سهراب سلیمی می‌گوید با صدایی که هنوز متاثر است. او از درگذشت ابراهیم اثباتی همچنان غمگین و شوکه است.ابراهیم اثباتی هنرمند موسیقی بود؛ آهنگساز و نوازنده چند ساز ولی بیشتر فعالیت خود را بر تئاتر متمرکز کرد و بی‌راه نیست اگر بگوییم که بیشتر با تئاتری‌ها مانوس بود.حضور همسرش نسیم ادبی به عنوان بازیگر تئاتر هم سبب شده بود ارتباط او با هنرمندان این رشته عمیق‌تر شود.اثباتی برای نمایش‌های بسیاری موسیقی ساخت و از جمله همکاری‌هایی که با گروه‌های تئاتری داشت، ساخت موسیقی نمایش «بوی خواب» به کارگردانی سهراب سلیمی بود.در سومین روز درگذشت این آهنگساز، سهراب سلیمی همچنان با صدایی بغض‌آلود از او می‌گوید.این کارگردان تئاتر از خاطره این همکاری صحبت می کند و همکاری‌های دیگری که برای برنامه‌های خانه تئاتر شکل گرفته بود؛ از مهربانی و اخلاق خوش ابراهیم اثباتی.سلیمی یادآوری می‌کند: سال 96 وقتی که تصمیم به اجرای نمایش «بوی خواب» گرفتم، با ابراهیم صحبت کردم که موسیقی نمایش را بسازد. دوره شیمی درمانی را می‌گذارند. فکر کردم با کار کردن، شرایط روحی‌اش بهتر می‌شود و کمتر به جسمش فکر می‌کند.

این کارگردان ادامه می‌دهد: از پیشنهاد این همکاری بسیار ذوق‌زده شد. وقتی برای گفتگو درباره کار به خانه‌اش رفتم، خواهرش که از او مراقبت می‌کرد، می‌گفت مدام به کار شما فکر می‌کرده و برتخت بیمارستان هم نت‌نویسی می‌کرده است. آن روز دیدم با وجود بیماری سختی که داشت، با چه وسواسی به همه جزییات و ریزه کاری‌ها اندیشیده بود. من با بعضی از بزرگترین آهنگسازان کشورمان کار کرده‌ام ولی دقت و تعهد ابراهیم، یگانه بود. هرگز فراموش نمی کنم روزهایی را که با آن حال خراب و شرایط سخت، در تمرین‌ها حاضر می‌شد و چه یادگاری ارزشمندی از خود بر جای گذاشت.سلیمی که سال‌ها مسئولیت برگزاری جشن‌های خانه تئاتر را بر عهده داشته، از حضور گرم اثباتی به عنوان رییس هیات مدیره انجمن موسیقی تئاتر نیز به نیکی یاد می‌کند: او در جایگاه صنفی خود نیز بسیار دلسوز و متعهد، منظم، متواضع و مهربان ... مهربان ... مهربان.او از مرام و مسلک اثباتی نیز صحبت می‌کند: برای بزرگداشت استادمان رکن‌الدین خسروی که در تماشاخانه سنگلج برگزار شد، از او کمک خواستم. گروهش را با تمام امکانات به تماشاخانه آورد. فقط کرایه پیانو را گرفت و برای آن کار استثنایی، هیچ یک از اعضای آن گروه، ریالی دستمزد نگرفتند. ابراهیم این کار را به ما هدیه کرده بود که می‌خواستیم ادای دینی به استادمان کرده باشیم و همسرش نسیم ادبی هم در کنارمان بود.