تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۱۱/۱۸ ساعت ۰۹:۲۴
کد مطلب : ۲۵۴۹۸۴
توهم در آمار؟
رویا خسروی
یکی از مهمترین چالش‌های این روزهای کشور مسئله اشتغال و بیکاری است، گزینه ای که می رود تا هم سفره ها را ناپدید کند و هم بی خانمان ها را افزایش دهد، و البته هیچ دولت و مقام مسئولی هم طبق آمار و ارقام نتوانسته این معضل را کاهش دهد، این چالش البته در مقابل بسیار افراد ژن خاصی است که چندین شغل را هم برای خود و هم برای خانواده هایشان رقم زده‌اند.جالب این است که با دادن آمارهایی غیرواقع درصددند تا ما وضعیت موجود را توهمی بیش ندانیم، به عنوان مثال، مرکز آمار ایران بارها و بارها استان کرمانشاه را به عنوان مقام اول در رتبه بیکاری می خواند و صدالبته با گذری کوتاه به استان زیبا و تاریخی و دیدن جوانان بیکار متوجه این واقعیت تلخ می شویم، در حالیکه در نشستی مشترک بین اعضای دولت در استانداری این استان، از عدم وجود بیکاری در استان می گویند و خودشان چنان این دروغ را باور دارند که حضار دیگر تنها به نگاه عاقل اندر سفیه اکتفا می کنند. این تنها موردی بود تا بدانید آمارها تا چه حد بر مدار دروغ می چرخد.به گفته کارشناسان، نرخ بیکاری جوانان در دولت یازدهم روند متفاوت‌تری داشته و سیر صعودی آن رکورد جدیدی برای دولت روحانی ثبت کرده است وبالاترین رشد بیکاری جوانان را بین 5 دولت گذشته نشان می‌دهد.برخی کارشناسان انتقادهایی به شیوه‌های آمارگیری بیکاران در ایران و نتایج آن وارد می‌کنند، ولی همه بر یک نقطه، اتفاق نظر دارند که بیکاری یکی از معضلات اصلی اقتصاد ایران است. کارشناسان اقتصادی بر این باورند که ایران برای این که بتواند بیکاری را کنترل و نرخ آن را کاهش دهد باید سالانه بیشتر از یک میلیون شغل ایجاد کند..در حالی که در طول سال‌های اخیر به‌طور متوسط نتوانسته برای بیشتر از ۵۰۰ هزار نفر و شاید هم کمتر از این رقم شغل ایجاد کند.
به باور کارشناسان، ایران برای غلبه بر مشکل بیکاری، نیازمند رشد اقتصادی بالای هفت درصد است اما در طول چند سال گذشته متوسط رشد اقتصادی بسیار کمتر از این بوده‌است.بخشی از رشد اقتصادی چند سال اخیر حاصل افزایش درآمدهای بالای نفتی بوده‌است در حالی که دولت بدون سرمایه‌گذاری کافی نمی‌تواند به رشدی قابل اتکا دست یابد تا با آن شعار افزایش فرصت‌های شغلی را تحقق بخشد.ناگفته پیداست که تمام این معضلات و چالش ها با یک مدیریت درست و هوشمندانه برطرف و کمتر خواهد شد، همچنانکه همین امر در چین اتفاق افتاد، دولتمردان ما هرچه ناکامی بود را به تحریم نسبت دادند، و حالا چه دلیلی بهتر از کرونا برای ناتوانی ها، بیکاری، گرانی‌ها و ....در حالیکه کووید ۱۹ از ووهان چین شروع شد اما آنان همین درد را هم عاملی برای پیشرفت و درآمد بیشتر دانستند و با تولید کیت‌های آزمایش و ماسک و صدور آن به جهان رشد اقتصادی خود را افزایش دادند. حالا که چندماه بیشتر به رفتن روحانی و همراهانش نمانده است باید نفر بعدی درصدد راه حل هایی برای عبور از چالش بیکاری شود، طبق نظرسنجی‌های متعددی که طی ماه‌های اخیر از سوی مراکز متعبر داخلی در سراسر کشور انجام شده، به نظر می‌رسد موضوع بیکاری و اشتغال بحث اول و اصلی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم خواهد بود و در واقع چالش‌ها بر سر این مسئله رئیس جمهور بعدی را انتخاب خواهد کرد.
یکی از مهمترین چالش‌های این روزهای کشور مسئله اشتغال و بیکاری است، گزینه ای که می رود تا هم سفره ها را ناپدید کند و هم بی خانمان ها را افزایش دهد، و البته هیچ دولت و مقام مسئولی هم طبق آمار و ارقام نتوانسته این معضل را کاهش دهد، این چالش البته در مقابل بسیار افراد ژن خاصی است که چندین شغل را هم برای خود و هم برای خانواده هایشان رقم زده‌اند.جالب این است که با دادن آمارهایی غیرواقع درصددند تا ما وضعیت موجود را توهمی بیش ندانیم، به عنوان مثال، مرکز آمار ایران بارها و بارها استان کرمانشاه را به عنوان مقام اول در رتبه بیکاری می خواند و صدالبته با گذری کوتاه به استان زیبا و تاریخی و دیدن جوانان بیکار متوجه این واقعیت تلخ می شویم، در حالیکه در نشستی مشترک بین اعضای دولت در استانداری این استان، از عدم وجود بیکاری در استان می گویند و خودشان چنان این دروغ را باور دارند که حضار دیگر تنها به نگاه عاقل اندر سفیه اکتفا می کنند. این تنها موردی بود تا بدانید آمارها تا چه حد بر مدار دروغ می چرخد.به گفته کارشناسان، نرخ بیکاری جوانان در دولت یازدهم روند متفاوت‌تری داشته و سیر صعودی آن رکورد جدیدی برای دولت روحانی ثبت کرده است وبالاترین رشد بیکاری جوانان را بین 5 دولت گذشته نشان می‌دهد.برخی کارشناسان انتقادهایی به شیوه‌های آمارگیری بیکاران در ایران و نتایج آن وارد می‌کنند، ولی همه بر یک نقطه، اتفاق نظر دارند که بیکاری یکی از معضلات اصلی اقتصاد ایران است. کارشناسان اقتصادی بر این باورند که ایران برای این که بتواند بیکاری را کنترل و نرخ آن را کاهش دهد باید سالانه بیشتر از یک میلیون شغل ایجاد کند..در حالی که در طول سال‌های اخیر به‌طور متوسط نتوانسته برای بیشتر از ۵۰۰ هزار نفر و شاید هم کمتر از این رقم شغل ایجاد کند.
به باور کارشناسان، ایران برای غلبه بر مشکل بیکاری، نیازمند رشد اقتصادی بالای هفت درصد است اما در طول چند سال گذشته متوسط رشد اقتصادی بسیار کمتر از این بوده‌است.بخشی از رشد اقتصادی چند سال اخیر حاصل افزایش درآمدهای بالای نفتی بوده‌است در حالی که دولت بدون سرمایه‌گذاری کافی نمی‌تواند به رشدی قابل اتکا دست یابد تا با آن شعار افزایش فرصت‌های شغلی را تحقق بخشد.ناگفته پیداست که تمام این معضلات و چالش ها با یک مدیریت درست و هوشمندانه برطرف و کمتر خواهد شد، همچنانکه همین امر در چین اتفاق افتاد، دولتمردان ما هرچه ناکامی بود را به تحریم نسبت دادند، و حالا چه دلیلی بهتر از کرونا برای ناتوانی ها، بیکاری، گرانی‌ها و ....در حالیکه کووید ۱۹ از ووهان چین شروع شد اما آنان همین درد را هم عاملی برای پیشرفت و درآمد بیشتر دانستند و با تولید کیت‌های آزمایش و ماسک و صدور آن به جهان رشد اقتصادی خود را افزایش دادند. حالا که چندماه بیشتر به رفتن روحانی و همراهانش نمانده است باید نفر بعدی درصدد راه حل هایی برای عبور از چالش بیکاری شود، طبق نظرسنجی‌های متعددی که طی ماه‌های اخیر از سوی مراکز متعبر داخلی در سراسر کشور انجام شده، به نظر می‌رسد موضوع بیکاری و اشتغال بحث اول و اصلی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم خواهد بود و در واقع چالش‌ها بر سر این مسئله رئیس جمهور بعدی را انتخاب خواهد کرد.
پربينندهترين مطالب و خبرها
