دریافت لینک صفحه با کد QR

هوشنگ ابتهاج؛ «سایه» شما از سَرِ عاشقی‌هامان کم نشود

7 اسفند 1399 ساعت 9:15

گروه فرهنگی: ششم اسفندماه زادروز پیر پرنیان اندیش ادبیات معاصر فارسی است. هوشنگ ابتهاج بی شک یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های ادبی روزگار ماست.حمیدرضا محمدی در روزنامه همشهری نوشت: تا سال‌ها کسی به خلوتش راه نداشت؛ جلوتش نیز با دوستانش بود، و نه دوستدارانش. اگرچه خوش‌محضر بود، دوستانش هم جمعِ معدود و محدودی بودند؛ هم، هم‌سن‌وسال‌هایش بودند و هم جوانانِ اهلِ فضل. او، اما در معاشرت و مجالست خُلقِ عجیبی داشت: گاهی سرشار از حرف و گاهی در سکوتِ محض. سایه در «سیاه‌مشق» و «تاسیان» جلوه می‌کرد و گه‌گاه، تک‌وتوک شعرِ تازه‌ای در بخارا؛ نه حضور در مجالس و محافل، نه گفتگو‌های مطبوعاتی، و نه البته در گفتگو با مهرنامه که محصولِ هزارویک لطایف‌الحیل بود.حتی در عکس‌ها هم غبارآلود بود؛ مردی سردرگریبان، با نگاهی سرد و سخت.جز دو سه مراسم شعرخوانی، که مشهورترین‌شان «بال در بال» بود، چیز دیگری از صدا و سیمایش یافت نمی‌شد. خصیصه خاصِ شخصیتش درپرده‌بودن را بیشتر می‌پسندید و هاله‌ای از ابهام را پیرامونِ خود، و اصلاً همین هم جذابش می‌کرد. نه که اهل تکبر و تبختر باشد، بل، بالذات گوشه‌گیر و گزین‌گوی بود.

کد مطلب: 258356