حقیقت زندگی (درس نوزدهم: تولد)

درس نوزدهم: تولد
در این مطلب قصد داریم واژه تولد رو از یه زاویه متفاوت بررسی کنیم و حقیقت اون رو بررسی کنیم.
 
سوالی که مطرح هست اینه که چرا با این لغت همیشه جشن یا مهمانی همراهه. حقیقت مطلب اینجاست که تولد در اصل بیرون اومدن از یه نقطه امن و شاید امن‌ترین جای دنیا باشه.
نوزادی که در حال تجربه لحظه تولد هست، در حقیقت داره از محفظه ای که اونجا جان و روح درش دمیده شده و تغذیه کرده خارج میشه.  جایی که اکسیژن و مواد غذایی دریافت میکرده و شکل گیری اندام‌های مختلفش اتفاق میفتاده. اما در لحظه تولد در اصل، شکل و مدت زمان استفاده از امنیت و محافظت به پایان میرسه و اگه بیشتر از مدت زمان مشخص در منطقه امن بمونه، جون خودش، مادرش یا هر دو رو به خطر میندازه.
توجه کنین که نوزاد مجبور به ترک جایی هست که در اونجا شکل گرفته و روح درش دمیده شده.  
به محض بیرون اومدن از منطقه امن، مهمترین اتصال اون با دنیای قبلی که بند نافش هست و از اون تغذیه میکرده، قطع میشه و با یه دنیای جدید آشنا میشه.
حقیقتا مهر مادر به فرزند رو نمیشه در واژه گنجوند اما نوزاد و مادر هر دو مجبور به پذیرش این حقیقت هستن که منطقه امن، مدت زمان استفاده داره و باید برای شروع زندگی، اون رو ترک کرد.
میشه اینطور توضیح داد که برای هر نوع تجربه جدید باید بهایی رو پرداخت و هر چه این تجربه ارزشمند تر باشه، بهای سنگین تری پیدا میکنه.
یه مادر با تمام مهر و محبت مادرانه، نمیتونه بچه خودش رو بیشتر از یه مدت زمان مشخص در خودش حمل کنه و باید اتصالات فیزیکی خودش رو با فرزندش قطع کنه. در زندگی همه آدمها شبیه این اتفاق با تکرارهای فراوان دیده میشه اما همونطور که قبلا اشاره کردیم، کار ذهن انسان فریب صاحبش هست و از دیدن حقیقت ماجرا صاحبش رو محروم میکنه.

نوزاد به محض تولد برای اعلام وجودش شروع به گریه میکنه اما این گریه از دید دیگران بسیار خوشاینده در صورتیکه برای نوزاد دردناکه چون منطقه امنش رو ترک کرده و برای تغذیه‌ای که بدون درخواست اتفاق میفتاده باید با گریه کردن درخواست کنه.
دقیقا همین اتفاق در طول زندگی شما هم شبیه سازی میشه.
برای رسیدن به هر هدفی باید منطقه امن رو ترک کنین. چرا که اولا منطقه امن مدت زمان استفاده داره و شما مجبور به رشد و پیشرفت هستین و علاوه بر اون با گذشت زمان شکل و نوع نیازهای شما تغییر میکنه و برای مرتفع کردن نیازهاتون باید روش های جدیدی رو امتحان کنین و چه بسا که مجبور به آزمون و خطا باشین. اما با موندن در منطقه امن، مانع پیشرفت و تعالی خودتون میشین.
هر روز صبح که شما از خواب بیدار میشین، در واقع دارین یه فرصت جدید رو تجربه میکنین و باید برای رفع نیازها، پیشرفت و ارتقاء خودتون تلاش مضاعفی رو شروع کنین.
تولد فقط یه واژه نیست، بلکه میشه حقیقت زندگی رو در اون دید.
نیازهای شما در سن یک سالگی با چهل سالگی کاملا متفاوت هست و توجه کنین که تو این فاصله زمانی، چند بار مجبور به ترک منطقه امن و تغییر روش مرتفع کردن نیازتون شدین. از این تغییر هر چه بیشتر فاصله بگیرین، بیشتر مانع پیشرفت، رشد و ارتقاء خودتون میشین.
همونطور که در مطلب معلم اشاره کردیم، بزرگترین معلم هر انسانی، زندگی خودشه و شما اگه این حقیقت و قانون طبیعت رو قبول نکنین و ازش درس نگیرین، منطقه امنی که برای خودتون ساختین، در طولانی مدت برای خودتون مشکلات زیادی رو به همراه خواهد داشت.
 
 
تولد اولین درس زندگیه و درس بسیار ارزشمندی هست.


تا همیشه با حقیقت زندگی


http://www.instagram.com/rosi.group