مسیری امیدوارکننده برای درمان سرطان کلیه

گروه علمی: بیمارانی که از سرطان پیشرفته کلیه رنج می برند به لطف یک درمان دارویی می توانند امید به زندگی خود را دو برابر ببینند و حتی می توانند امیدوار باشند که بیماری آنها بهبود یابد. .  کارسینوم سلول کلیوی به عنوان رایج ترین شکل سرطان کلیه می تواند به سرعت در بدن پخش شود و در صورت تشخیص در مراحل دیررس ، معمولاً غیرقابل درمان است. در این موارد درمان های دارویی معمولاً تنها گزینه باقی مانده برای طولانی شدن عمر است.اکنون یک مطالعه نشان داده است ترکیبی از دو داروی سرطان یعنی نیولوماب و کابوزانتینیب می تواند عمر این بیماران را افزایش دهد و حتی در برخی موارد آنها را به طور کامل از سرطان خلاص کند.دکتر جان مک گرین ، انکولوژیست در بیمارستان کورنوال محقق اصلی این تحقیق گفت: خبر مهم این است که این ترکیب امید به زندگی بیماران را در مقایسه با داروهای فعلی که ما استفاده می کنیم دو برابر می کند. این دارو عوارض جانبی کمتری نیز دارد. این بدان معناست که بیمارانی که تحت این روش درمانی هستند با درد کمتر و اضطراب کمتر عمر طولانی تری دارند.  

سالیانه هزاران مورد جدید سرطان کلیه در جهان ثبت می شود. سرطان کلیه معمولاً به ریه ها یا کبد گسترش می یابد. در این صورت بیماران ممکن است درد در قفسه سینه خود را تجربه کنند و یا در تنفس دچار مشکل شوند و متاسفانه در این مرحله برای عمل خیلی دیر است.درمان سرطان کلیه وقتی حتی دشوارتر می شود که بدانیم بنا به دلایلی که هنوز برای پزشکان مشخص نیست  برخلاف سایر سرطان های شایع، شیمی درمانی در مبارزه با آن بی تأثیر است.تاکنون بهترین راه حل برای این بیماران دارویی به نام سونیتینیب بوده است. رشد سلول های سرطانی از رشد رگهای خونی جدید جلوگیری می کند.به هر حال این یک درمان موثر است و به طور متوسط ​​حداقل هشت ماه از پیشرفت سرطان جلوگیری می کند.

 اما تحقیقات قبلی آمریکا نشان داده است که ترکیبی از نیوولمب و کابوزانیتیب یعنی دو دارویی که برای درمان چندین نوع دیگر سرطان استفاده می شود ، می تواند نتایج حتی بهتری داشته باشد.نیوولمب با کمک به سیستم ایمنی بدن برای شکار و تخریب سلول های سرطانی کار می کند. کابوزانتینیب نیز به روشی مشابه سونیتینیب کار می کند و رشد رگهای خونی در تومورها را مسدود می کند. در اوایل ماه فوریه ، نتایج یک آزمایش نشان داد که آنها به طور متوسط ​​برای 17 ماه از پیشرفت سرطان جلوگیری کردند یعنی بیش از دو برابر امید به زندگی.
هر چند در موارد بسیاری بیماری سرطان این دست از افراد به طور کامل بهبود پیدا نکرده اما کیفیت زندگی آنها بهبود یافته است.در این آزمایش تاثیر داروها بر روی افراد متعددی مشاهده شده است که امیدواری زیادی به وجود آورده است.حداقل تاثیر این دارو این است که می تواند پیشرفت سرطان را با اختلال شدید مواجه و حتی آن را به طور کامل متوقف کند.