بهار نیوز - آیا بیماران دیابتی مجاز به مصرف خرما هستند؟

گروه علمی:یک متخصص تغذیه درباره میزان مصرف خرما، توت خشک و کشمش برای بیماران دیابتی توضیحاتی را ارائه کرد.شهاب اولیایی رژیم شناس و متخصص تغذیه گفت: در بیماری دیابت مقدار و نوع قند مصرفی بسیار حائز اهمیت است. در واقع آنچه که باعث نوسان قندخون می‌شود؛ میزان کربوهیدارتی است که از طریق غذا دریافت می‌کنیم. در دیابت نوع ۱ انسولین تولید نمی‌شود و در دیابت نوع ۲، سلول‌ها به مقدار انسولین موجود پاسخ نمی‌دهند. در واقع مقاومت به انسولین در سلول‌ها وجود دارد.

او افزود: بیماران دیابتی که انسولین تزریق می‌کنند، در مرحله اول باید نسبت به تزریق انسولین خود به دستور پزشک توجه داشته باشند. همچنین وعده‌های غذایی را با پیک اثر انسولین مورد بررسی قرار دهند. در واقع انسولین می‌تواند اثر کوتاه مدت، میان مدت یا بلند مدت داشته باشد؛ بنابراین در زمان پیک اثر فرد را با افت قند خون رو به رو می‌کند که بیماران دیابتی باید نسبت به این موضوع و نوع وعده غذایی مراقبت کنند.

آیا مصرف آب میوه و خشکبار شیرین برای بیماران دیابتی مضر است؟
این متخصص تغذیه تصریح کرد: یک تصور نادرست بین بیماران دیابتی این است که مصرف قند میوه برای آن‌ها مشکل ساز نیست. به عنوان مثال چای را با چند عدد خرما، کشمش یا توت خشک مصرف می‌کنند و با تصور قند میوه ای، مشکلی در این موضوع نمی‌بینند. باید به این نکته توجه داشت که قند میوه در نهایت به گلوکز یعنی سوخت اصلی مغز تبدیل می‌شود. منتهی روند این تبدیل طولانی مدت‌تر از قندهای ساده است. در کل مصرف بیش از اندازه و کنترل نشده هر نوع خشکبار شیرین برای این بیماران خطرناک است.

اولیایی در ادامه گفت: البته توصیه ما این است که بیماران دیابتی از میوه استفاده کنند، اما نه به هر اندازه، چرا که در برنامه دیابتی‌ها مقدار میوه طبق دستور پزشک مشخص شده است و این بیماران باید طبق دستور عمل کنند. توصیه بعدی ما به بیماران دیابتی این است که به جای آب میوه از خود میوه استفاده کنند؛ چرا که خود میوه شامل فیبر، آب، ویتامین و مینرال‌ها است؛ در صورتی که آب میوه فیبر ندارد و قند خون را سریع افزایش می‌دهد.اولیایی در پایان تصریح کرد: بسیار حائز اهمیت است که بیماران دیابتی برای تزریق انسولین طبق دستور پزشک عمل کنند و از افزایش یا کاهش خوسرانه میزان انسولین به شدت پرهیز کنند. در واقع دیابتی که کنترل نشود می‌تواند ضرر‌های جبران ناپذیری به چشم ها، کلیه و قلب وارد ‌کند. همچنین زخم‌های عفونی و دیردرمان را برای آن‌ها ایجاد می‌کند و در بعضی موارد عفونت شدید متاسفانه باعث قطع عضو خواهد شد؛ بنابراین توصیه می‌کنیم این بیماران حتما برنامه غذایی خود را با کارشناس تغذیه بررسی کنند یا حتما در این زمینه کسب اطلاع داشته باشند.