بهار نیوز - تبدیل سوریه به جمهوری صف‌ها

چرا مصائب جنگ ۱۰ ساله حکومت دمشق را متزلزل نمی‌کند؟

گروه بین الملل:هر چند بشار اسد همزمان با دهمین سالگرد اعتراض‌های مردمیِ منجر به جنگ داخلی همچنان با پشتیبانی روسیه و ایران قدرت را در اختیار دارد ولی افزون بر صدها هزار تنی که کشته و میلیون‌ها نفری که آواره شده‌اند، میلیون‌ها سوری ساکن این کشور چنان فقیر شده‌اند که در تامین نیازهای اولیه خود درمانده‌اند.
با این وجود، اسد در حال آماده شدن برای نامزدی در چهارمین رقابت انتخاباتی به منظور حفظ کرسی ریاست جمهوری در یک دوره هفت ساله دیگر است. اما آیا او می‌تواند با ادامه وخامت شدید اوضاع اقتصادی و نارضایتی عمومی حاصل از آن، همچنان به حفظ قدرت امیدوار باشد؟
یک دهه جنگ نه تنها زیر ساخت‌های سوریه را ویران کرده بلکه حدود نیم میلیون نفر کشته بر جای گذاشته و موجب آوارگی ۲۳ میلیون سوری یعنی افزون بر نیمی از جمعیت این کشور در داخل و خارج از کشور شده است؛ آوارگی بی‌سابقه از پایان جنگ جهانی دوم تا کنون.
در چنین شرایطی، سازمان ملل متحد اعلام کرده که بیش از ۸۰ درصد مردم سوریه اکنون در فقر زندگی می‌کنند و ۶۰ درصد آنها در معرض خطر گرسنگی قرار دارند. در حالی که در سال ۲۰۱۱ هر دلار آمریکا در مقابل ۴۷ لیره سوریه مبادله می‌شد، این روزها در بازار غیررسمی دمشق، هر دلار در برابر ۴ هزار لیره خرید و فروش می‌شود.
ارزش پول ملی سوریه تنها در یک سال گذشته نزدیک به ۴۷۱ درصد سقوط کرده و با وجود توزیع اقلام یارانه‌ای توسط دولت، قیمت مواد غذایی طی همین مدت به طوری متوسط ۲۳۰ درصد افزایش یافته است. همزمان ارزش دلاری حقوق ماهیانه یک کارمند دولت از ۱۷۰ دلار تا ۱۵ دلار افت کرده است.
بسیاری از مردم سوریه می گویند که آنها از جستجوی کالاهای اساسی دیگر موجود نیستند، مستاصل و ناامید شده‌اند. بسیاری از خانواده ها ماهها بدون گوشت و میوه می مانند. در بازارهای سبزیجات ، مردم اغلب یک قطعه خریداری می کنند ، زیرا توانایی خرید بیشتر ندارند. حقوق ماهیانه یک کارمند دولت در حال حاضر ۱۵ تا ۲۰ دلار است ، در حالی که یک سال قبل حدود ۱۷۰ دلار است.دولت بشار اسد کارت‌های الکترونیکی تامین کالاهای اساسی یارانه‌ای و سهمیه‌بندی شده در میان مردم توزیع کرده ولی کمبود عمومی سوخت، کپسول گاز، چای، شکر، برنج و نان موجب شده تا صف‌های طولانی تهیه این اقلام به صحنه نزاع روزانه مردم فقیر سوریه بدل شود. در عین حال، دشواری تهیه دارو، شیر خشک و پوشک نوزادان نیز که بسیاری از سوری‌ها را متاصل و ناامید کرده است.
ساکنان مناطق تحت کنترل دولت تاکید کرده‌اند که قیمت انواع کالاها در برخی روزها چند بار تغییر می‌کند؛ تغییری که مدام رو به گرانی بیشتر است.
ابراهیم حمیدی، روزنامه‌نگار سوری مقیم لندن، سوریه را به «جمهوری صف‌ها» توصیف کرده و می‌گوید: «با وجود افزایش نارضایتی، حکومت اسد به هیچ وجه تهدید نمی‌شود، زیرا مردم چنان گرفتار مشکلات روزمره خود هستند که اصلا فرصت ندارند به سیاست و مباحثی همچون اصلاحات و انتقال قدرت فکر کنند؛ چه برسد که بخواهند اقدامی بکنند.» به گفته او تنها یک احساس کلی بر جامعه سوریه حاکم است و آن این که «اوضاع فقط می‌تواند بدتر شود.»
همزمان دولت به سیاست ارعاب عمومی خود ادامه می‌دهد. طی شش هفته گذشته حداقل ۹ نفر از جمله یک مجری تلویزیون دولتی سوریه به اتهام انتقاد از دولت در شبکه‌های اجتماعی بازداشت شدند. رسانه‌ها و مقام‌های دولتی نیز مدام آمریكا را به تروریسم اقتصادی متهم می‌کنند و تحریم‌های این کشور را عامل وضعیت کنونی مردم سوریه معرفی می‌کنند. اما در این میان برخی حامیان حکومت اسد این سوال را مطرح می‌کنند که چرا حامیان سوریه از جمله روسیه و ایران برای ارسال کمک‌های انسان‌دوستانه به این کشور پیش‌قدم نمی‌شوند.