او گفت: به طور کلی هرچه سن بالاتر برود به خصوص در سنین ۵۵ تا ۶۰ سالگی، شانس ابتلا به تومور‌های مغزی بیشتر است. تومور‌های مغزی یا منشا داخلی مغز را دارند یا ممکن است منشا عروقی داشته باشند، گاهی هم منشا این تومورها، جا‌های دیگر مثل ریه، پروستات، رحم، مجاری تنفس، کبد و مجاری گوارشی هستند که در سیر زمانی شان، دست اندازی به مغز نیز خواهند داشت.این فوق تخصص مغز و اعصاب و نورولوژی بیان کرد: مغز مستعد هر توموری خواهد بود. برحسب اینکه تومور کجای سیستم مغزی قرار دارد، علائم خاصی ظاهر می‌شود اما چند علامت هستند که عمومیت دارند و هر توموری ممکن است که این علائم را داشته باشد. اولین علامت، سردرد است که یکی از علائم تومور مغزی است، سردرد‌های پیش رونده که معمولا بهبودی خاصی ندارند، یا عود کننده هستند، توسط پزشکان بررسی خواهد شد.

اکبریان ادامه داد: یکی دیگر از علائم تومور‌های مغزی تشنج است. تشنج‌هایی که برای اولین بار و در سنین بالا (۴۰ سال به بعد) به طور ناگهانی اتفاق می‌افتند بسیار خطرناک و هشداردهنده هستند. یکی دیگر از علائم تومور‌های مغزی، بروز علائم عصبی مثل بی حسی یک طرف بدن، اختلال بینایی، دوبینی، کوری، اختلال شنوایی (وجود صدا‌های خیلی شدید در گوش)، اختلال تعادل و... است؛ که با وجود یک یا چند عدد از این علائم باید حتما به متخصص مربوطه مراجعه کرد.او افزود: خوشبختانه امروزه تشخیص تومور‌های مغزی بسیار راحت است و با علائمی که بیمار دارد و اطلاعاتی که پس از معاینه به دست می‌آید و همچنین بررسی با استفاده از ام آر آی و سی تی اسکن، می‌توان گاه حتی تومور‌هایی به کوچی یک عدس را هم شناسایی کرد و جلوی رشد آن را گرفت.

این فوق تخصص مغز و اعصاب و نورولوژی افزود: تومور‌های مغزی هم بد خیم هستند و هم خوش خیم. تومور‌هایی که از جای دیگر به مغز سرایت می‌کنند معمولا بدخیم هستند. اما تومور‌هایی که منشا مغزی دارند معمولا خوش خیم هستند و با درمان دارویی و رادیو تراپی و شیمی درمانی، قابل درمان هستند.او بیان کرد: تومور‌هایی که خیلی بدخیم هستند از زمانی که علائمشان را نشان می‌دهند تا رشد کامل، سه تا چهار ماه بیشتر وقت نمی‌خواهند و بیمار را از پای در می‌آورند.اکبریان گفت: تومور‌های مغزی را از طریق محل و موقعیت قرار گرفتن در مغز و شکلی که در ام آر آی و سی تی اسکن مشخص می‌شود، می‌توان به درستی تشخیص داد و درمان کرد.
این فوق تخصص مغز بیان کرد: اگر تومور‌ها محدود باشند یا فقط یک تومور باشند، معمولا در صورت تشخیص به موقع و ادامه روند درمان خللی در زنذگی بیمار ایجاد نمی‌کنند و بیمار سالیان سال زنده می‌ماند. تومور‌هایی که با منشا پرده‌های مغزی هستند، نیز معمولا خوش خیم هستند، اما مدام عود می‌کنند و می‌توانند بیمار را از پای درآورند. اما تومور‌هایی با منشا سلول‌های مغزی گلیوبلاستوما، معمولا بدخیم هستند؛ سرعت رشدشان زیاد است و زایش دارند و در داخلشان خونریزی ایجاد می‌شود و بیمار را از پای در می‌آورند.

اکبریان گفت: پس از تشخیص تومور‌ها و مشخص شدن موقعیتشان، بهترین کار در بیمارانی که یک تومور دارند یا تعداد تومورهایشان محدود است، انجام عمل جراحی و خارج کردن تومور است. پس از خارج شدن تومور و نمونه برداری از آن اگر نتیجه آزمایشات نشان داد که تومور بدخیم است، باید جای تومور، رادیوتراپی شود و اگر امکان رادیوتراپی نبود، باید شیمی درمانی شود تا باقیمانده این تومور‌ها درمان شوند.او مطرح کرد: اگر بیمار علامتی مثل صرع در کنار تومور داشته باشد، باید سالیان سال درگیر روند درمان باشد و حتی با جراحی تومور و درآوردن تومور نیز، مریض با صرع درگیر خواهد بود.این فوق تخصص مغز و اعصاب و نورولوژی گفت: تومور‌های مغزی علی رغم اینکه اسم ترسناکی دارند، معمولا خوش خیم هستند و درمان می‌شوند و درصد کمی از آن‌ها هم که بدخیم هستند، با تشخیص به موقع قابل درمان هستند.

بهار نیوز