گروه بین الملل: کاخ کرملین، همزمان با بالا گرفتن تنشهای لفظی میان مسکو، کییف، ناتو و واشنگتن بر سر اجتماع نیروهای نظامی روسیه در مرزهای شرقی اوکراین، به دولت ولودیمیر زلنسکی و حامیان غربی کییف نسبت به مداخله نظامی در اوکراین هشدار داد.
ایالات متحده و اوکراین در روزهای گذشته از تحرک و جمع شدن نیروهای نظامی ارتش روسیه در مرزهای شرقی اوکراین، ابراز نگرانی کرده بودند. بسیاری از مناطق عمدتا روسزبان شرق اوکراین از سال ۲۰۱۴ عملا در کنترل جداییطلبان تحت حمایت مسکو است.
دیمیتری پسکوف، سخنگوی ریاست جمهوری روسیه با هشدار به اوکراین و حامیان غربی کییف گفت: «روسیه در صورت هرگونه مداخله نظامی غرب در اوکراین، تمام موازین لازم را در پیش خواهد گرفت.» پسکوف مانند روز قبل اطمینان داد که مسکو «کسی را تهدید نکرده و نمیکند.»
سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه هم نسبت به بروز تنش نظامی در اوکراین هشدار داده و گفته بود: «طبیعتا اکثر نظامیان میفهمند که هر اقدامی با هدف کشیدن ضامن جنگ، ویرانگر خواهد بود.»لاوروف ابراز امیدواری کرد که طرف حساب روسیه «افراد بالغی باشند که خطر افزایش تنش در این ماجرا را درک میکنند.»
پتر دیکینسون، سردبیر نشریه اوکراینالرت میگوید یورش روسیه به اوکران به هیچ وجه بعید نیست. عضو اتاق فکر شورای آتلانتیک با یادآوری تجزیه اوکراین، تنها چند ماه پس از پیروزی «انقلاب میدان» گفت: «در سال ۲۰۱۴ هیچکس فکرش را هم نمیکرد که شرق اوکراین تجزیه شود. ولی این اتفاق افتاد. هیچ احتمالی را نمیتوان منتفی دانست.»
پس از پیروزی انقلاب در فوریه ۲۰۱۴، ملیگرایان کییف طرح حذف زبان روسی، بهعنوان زبان رسمی این کشور را تصویب کردند. این امر موجب نارضایتی شدید در مناطق روس زبان شرق شد و بهانه لازم را در اختیار استقلالطلبان برای جدایی از حاکمیت نوپای طرفدار غرب قرار داد. دیکینسون نسبت به پایان اختلاف میان دو طرف بدبین است و میگوید: «وقتی ولودیمیر زلنسکی در سال ۲۰۱۹ به قدرت رسید، امید به انعطاف بیشتر از سوی اوکراین در مسکو قوت گرفت. اما موضع کییف در قبال ماجرا [مرزهای شرقی و شبهجزیره کریمه] تغییر نکرده است.»
روسیه شبه جزیره کریمه را در مارس سال ۲۰۱۴ میلادی و پس از برپایی همهپرسی به خاک خود ملحق کرد، عملی که هرگز از سوی جامعه جهانی به رسمیت شناخته نشده است.
پتر دیکینسون با اشاره به موقعیت استراتژیک کریمه میگوید: «اگر روسیه به اوکراین حمله کند، منطقیترین گزینه برای ورود، جنوب اوکراین خواهد بود. جایی که سرزمین پل خوانده میشوند: سرزمینی که میان مناطق تحت کنترل جداییطلبان و شبهجزیره کریمه قرار دارد. پیوند این دو منطقه به هم، سرزمینهای تحت کنترل روسیه را توسعه خواهد داد.»اگرچه روسیه همواره هرگونه مداخله نظامی در اوکراین را رد میکند، اما حمایت نظامی و مستشاری مسکو از جداییطلبان شرق شواهد پرشماری دارد.