پیامدهای بلوغ زودرس براي جوانان و جامعه

کوروش محمدی با بیان اینکه بلوغ بر اساس تعریف‌های روانشناسی رشد همه جانبه عقلی، فیزیکی و جسمی است که فرد را در مسیر کمال عقلی قرار می‌دهد، اظهار کرد: دوره انتقال از نوجوانی به جوانی و سپس به بزرگسالی بسیار حساس است و در دید عامیانه اصطلاحا بلوغ با لفظ «مرد و یا زن شدن» بیان می‌شود.وی با اشاره به اینکه گاهی دختران در سن کمتر از هشت سالگی و پسران در کمتر از 9 سالگی بالغ می‌شوند و فرد پیش از طی روال طبیعی به بلوغ می‌رسد، ادامه داد: این امر در دختران می‌تواند به دلایل ژنتیکی اتفاق افتد که علاوه بر موارد ژنتیکی تغذیه، التهابات مغزی و بیماری‌های دستگاه عصبی نیز در بلوغ زودرس تاثیرگذار است.

رییس انجمن آسیب شناسی ایران اضافه کرد: افراد پیش از بلوغ با مشکلات به صورت جدی درگیر نمی‌شوند و یکی از بارزترین ویژگی‌های دوره انتقال و بلوغ، کسب استقلال و هویت فردی است حال آنکه نوجوان با مشکلاتی مواجه می‌شود زیرا تخیلات و رویاهای فرد با ورود به جامعه و روبه رو شدن با تضادها، واقع‌گرایانه‌تر می‌شود.

محمدی با بیان اینکه بلوغ زودرس موجب ایجاد گرایش‌های جنسی در فرد می‌شود و او را دچار نوعی نقصان در توانایی و عملکرد می‌کند، تصریح کرد: این افراد با گروه همسالانی در ارتباط هستند که پاسخگوی نیازهای جنسی آن‌ها نیستند و به همین دلیل آگاهی و اطلاع خانواده‌ها از وضعیت فرزندان بسیار با اهمیت است زیرا فرزندی که دچار بلوغ زودرس شود نیاز به مراقبت‌های ویژه دارد و غفلت از بلوغ جنسی فرزندان می‌تواند عواقب جبران ناپذیری به دنبال داشته باشد.

وی با اشاره به اینکه اختلالات خلقی و شخصیتی در افرادی که دچار بلوغ زودرس می‌شوند بیشتر مشاهده می‌شود، خاطرنشان کرد: متاسفانه خجالت فرزندان و یا فضای سنگین ارتباط با والدین مانع از بیان مشکلات می‌شود. این آسیب شناس اجتماعی با بیان اینکه بلوغ زودرس فرد را زودتر از موعد با استرس‌های مربوط به دوره جوانی روبه رو می‌کند، گفت: این امر ارتباطات اجتماعی او را تحت تاثیر قرار می‌دهد و حتی در برخی موارد موجب انزوا نوجوان می‌شود.محمدی اظهار کرد: ازدواج می‌تواند بخشی از مشکلات مربوط به غریزه جنسی در فرد را کنترل کند اما این افراد آمادگی لازم را برای ازدواج ندارند و با توجه به بالا رفتن سن ازدواج در جامعه نمی‌توان به ازدواج به عنوان سرپوش بر این مسئله نگاه کرد.

وی با بیان اینکه برنامه‌ریزی برای ایجاد سرگرمی و رفاه فرزندان به عنوان یک پارامتر موثر برای کنترل تکانه‌های روانی موثر است، ادامه داد: با استفاده از این روش‌ها فرد نیازهای روانی خود را تخلیه می‌کند اما نگاه دقیق‌تر به این مبحث نشان می‌دهد باید فضاهای آموزشی جامعه از سانسورهای اجباری که خودمان با توجه به تفکر تابو پنداشتن مسائل جنسی ایجاد کرده‌ایم باید پاک شود و به این مسائل شفاف‌تر نگاه کنیم.

این آسیب شناس اجتماعی تصریح کرد: خانواده‌ها باید از پیامدهای بلوغ زودرس جنسی آگاهی لازم را داشته باشند و نهادهای فرهنگی باید آموزش‌های لازم را در این خصوص به خانواده‌ها ارایه کنند و علاوه بر آن تمام ارگان‌های مرتبط با مسایل اجتماعی مانند آموزش و پرورش، بهزیستی، ارشاد و حتی NGOها نیز باید در این زمینه فعال شوند.

محمدی مهم‌ترین زمان آموزش در خصوص مسائل جنسی را مقطع ابتدایی عنوان کرد و افزود: آموزش کودکان باید با نگاه کارشناسی و مناسب سنشان انجام شود و خانواده‌ها نیز باید در خصوص بلوغ زودرس آگاه شوند تا پیش از هر چیز از بروز این حالت پیشگیری شود. وی با بیان اینکه والدین باید با ایجاد رابطه عاطفی با فرزندان خود عوارض ناشی از بلوغ زودرس جنسی را به حداقل برسانند، اضافه کرد: ایجاد رابطه صمیمانه با فرزندان از سوی والدین و هم‌چنین توجه به نقش معلمان در جلوگیری از بروز رفتارهای نابه‌هنجار و مخرب می‌تواند به کاهش چنین آسیب‌هایی در نوجوان کمک کند.

رییس انجمن آسیب شناسی ایران تصریح کرد: نگرش جامعه نسبت به بلوغ زودرس باید تغییر کند زیرا در حال حاضر به دلیل عدم آگاهی نگاه به این مشکل سرکوب‌گرانه است که می‌تواند در آینده منتهی به شکل‌گیری نابه هنجاری‌های مخرب دیگری در فرد شود.