او می‌گوید: این اثر  دو سال قبل و در جریان اتفاقات آبان ۹۸ آتش گرفت. زمانی که این مجسمه را در آنجا نصب کردم، در کنار محل نصب اثر، یک دکل قرار داشت که روی آن بیلبورد می چسباندند و این بیلبوردها تقریبا به مجسمه نزدیک بود.معماریان ادامه می‌دهد: محل نصب مجسمه را من تعیین نکرده بودم و حتی به سازمان زیباسازی شهر تهران نیز اطلاع دادم که محل نصب مجسمه مناسب نیست و جای بهتری برای نصب مجسمه در نظر بگیرند. ولی مسوولان سازمان، محل نصب مجسمه را با یک اسپری رنگ علامت زدند و اصرار کردند که مجسمه باید در همان جا نصب شود. اگرچه که حضور آن دکل در کنار مجسمه مناسب نبود ولی گفتند که امکان برداشته شدن دکل وجود دارد. در نهایت مجبور به نصب مجسمه در همان جا شدم.

 

او اضافه می‌کند: احتمال می‌رود در جریان اتفاقات آن روزها، بیلبوردها آتش گرفته باشند و به تبع آن، مجسمه نیز آتش گرفته است. اگر هم کسی مجسمه را آتش زده است، احتمالا می‌دانسته که جنس آن چیست و آتش خواهد گرفت؛ البته اکثر مجسمه‌های سطح شهر فایبرگلاس هستند چون بسیاری از مجسمه‌های برنز به سرقت رفتند و پس از مدتی سفارش‌ها از فایبرگلاس بود؛ زیرا هم مقاوم است و هم به راحتی می‌توان آن را ترمیم کرد.معماریان با تأکید بر اینکه پیش از آتش گرفتن مجسمه، اثر کامل بود و هیچ نیازی به ترمیم نداشت، به صحبت هایش اضافه می‌کند: پس از اینکه مجسمه آتش گرفت، کاملا سوخت و از بین رفت. اگر روی پایه مجسمه را نگاه کنید می‌بینید که تمام مجسمه سوخته و در فضای خالی روی پایه فرو رفته است.