تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۲/۱۹ ساعت ۱۰:۴۹
کد مطلب : ۲۷۰۸۷۵
تلسکوپ هابل شاهدانفجار یک ستاره بوده است
گروه علمی: دانشمندان "انجمن سلطنتی اخترشناسان بریتانیا" با کمک تلسکوپ فضایی هابل ناسا بررسی کرده‌اند که چگونه یک ستاره در مرحله نهایی خود به ابرنواختر تبدیل می‌شود.به گزارش ایسنا، مشاهده یک ستاره در مرحله انتهایی آن برای دانشمندان به ویژه برای ستاره شناسان که مرتباً با تلسکوپ سر و کار دارند کاری آرامش بخش است.حال محققان یک انفجار طبیعی را از طریق تلسکوپ فضایی هابل تشخیص داده‌اند و نکات جالبی را در مورد یک ستاره کشف کردند که واقعاً جذاب بود.
سی ان ان در این باره نوشت: یک لایه هیدروژن همان چیزی است که یک ستاره زرد غول پیکر را در جهان تشکیل می‌دهد. در حالی که این دانش مشترک است اما کارشناسان معتقدند که این مولفه به عنوان یک جز مهم برای فضای گرم داخلی ستاره عمل می‌کند.این ابرنواختر توسط دانشمندان به نام "۲۰۱۹yvr "نامگذاری شده است. محققان پس از بررسی‌های بسیار دریافته‌اند که این جرم آسمانی هنگام تبدیل شدن به ابرنواختر هیچ هیدروژنی ندارد که این موضوع کارشناسان را غافلگیر کرده است.
با این حال این یافته‌ها در مورد این اجرام ستاره‌ای باعث شده است که آنها به دنبال پاسخ دیگری باشند که ممکن است پاسخ این معمای نجومی باشد. "چارلز کیلپاتریک"، نویسنده اصلی تحقیق در این باره گفت که آنها قبلاً چنین اتفاقی را درک نکرده‌اند.کیلپاتریک گفت: اگر ستاره‌ای بدون هیدروژن منفجر شود، باید بسیار آبی باشد به معنای دیگر بسیار گرم باشد. تقریباً غیرممکن است که یک ستاره بدون داشتن هیدروژن در لایه خارجی آن اینقدر خنک باشد.
برای بررسی این ابرنواختر محققان به مقایسه آن با سایر ستاره‌ها پرداختند و به این نتیجه رسیدند که برای وقوع یک ابرنواختر ستاره باید دارای ترکیب هیدروژن باشد.در گام بعد دانشمندان با استفاده از کاتالوگ تلسکوپ فضایی هابل یک تصویر قدیمی از ستاره در حال انفجار را شناسایی کردند که مربوط به چند سال قبل از انفجار آن در فضای وسیع بود.
آنها همچنین دریافتند که یک ابر هیدروژنی در نزدیکی با محل انفجار ستاره با جرم ستاره ارتباط برقرار کرده است. با این کار محققان نظریه‌ای را مطرح کرده‌اند که می‌تواند به رمز و راز موجود در مورد پرونده جداگانه ابرنواختر پاسخ دهد.آنها همچنین دریافتند که یک ابر هیدروژنی در همان نزدیکی با جرم ستاره‌ای از مکانی که منفجر شده است ارتباط متقابل داشته است.
کیلپاتریک گفت که آنها حدس زده‌اند که برخی از ستاره‌ها پیش از تبدیل شدن به ابرنواختر فرایندهایی مانند مرگ را تحمل می‌کنند. این یافته‌ها نشان داد که قبل از انفجار اصلی چند انفجار دیگر نیز رخ داده‌اند.در این صورت این امر به از دست دادن قابل توجهی از جرم ستاره منجر شده است که این موضوع توضیح می‌دهد که چرا به نظر می‌رسد هیدروژن از ستاره خارج می‌شود. به گفته محققان این تخلیه مداوم احتمالاً برای دهه‌ها ادامه داشته است.
اولین نظریه مربوط به کمبود هیدروژن در بدن ستاره هنگام انفجار بود. نظریه دیگری که کارشناسان مطرح کردند نیز امکان وجود یک ستاره در نزدیکی است که لایه خارجی هیدروژن را قبل از انتشار از بین می‌برد.در حال حاضر این نظریه‌ها تحت بررسی و مشاهده کامل قرار می‌گیرند تا در آینده ستاره شناسان بتوانند آنچه واقعاً قبل از پدیده ابرنواختر اتفاق افتاده است را ثابت کنند.
با این حال این یافته‌ها در مورد این اجرام ستاره‌ای باعث شده است که آنها به دنبال پاسخ دیگری باشند که ممکن است پاسخ این معمای نجومی باشد. "چارلز کیلپاتریک"، نویسنده اصلی تحقیق در این باره گفت که آنها قبلاً چنین اتفاقی را درک نکرده‌اند.کیلپاتریک گفت: اگر ستاره‌ای بدون هیدروژن منفجر شود، باید بسیار آبی باشد به معنای دیگر بسیار گرم باشد. تقریباً غیرممکن است که یک ستاره بدون داشتن هیدروژن در لایه خارجی آن اینقدر خنک باشد.
برای بررسی این ابرنواختر محققان به مقایسه آن با سایر ستاره‌ها پرداختند و به این نتیجه رسیدند که برای وقوع یک ابرنواختر ستاره باید دارای ترکیب هیدروژن باشد.در گام بعد دانشمندان با استفاده از کاتالوگ تلسکوپ فضایی هابل یک تصویر قدیمی از ستاره در حال انفجار را شناسایی کردند که مربوط به چند سال قبل از انفجار آن در فضای وسیع بود.
آنها همچنین دریافتند که یک ابر هیدروژنی در نزدیکی با محل انفجار ستاره با جرم ستاره ارتباط برقرار کرده است. با این کار محققان نظریه‌ای را مطرح کرده‌اند که می‌تواند به رمز و راز موجود در مورد پرونده جداگانه ابرنواختر پاسخ دهد.آنها همچنین دریافتند که یک ابر هیدروژنی در همان نزدیکی با جرم ستاره‌ای از مکانی که منفجر شده است ارتباط متقابل داشته است.
کیلپاتریک گفت که آنها حدس زده‌اند که برخی از ستاره‌ها پیش از تبدیل شدن به ابرنواختر فرایندهایی مانند مرگ را تحمل می‌کنند. این یافته‌ها نشان داد که قبل از انفجار اصلی چند انفجار دیگر نیز رخ داده‌اند.در این صورت این امر به از دست دادن قابل توجهی از جرم ستاره منجر شده است که این موضوع توضیح می‌دهد که چرا به نظر می‌رسد هیدروژن از ستاره خارج می‌شود. به گفته محققان این تخلیه مداوم احتمالاً برای دهه‌ها ادامه داشته است.
اولین نظریه مربوط به کمبود هیدروژن در بدن ستاره هنگام انفجار بود. نظریه دیگری که کارشناسان مطرح کردند نیز امکان وجود یک ستاره در نزدیکی است که لایه خارجی هیدروژن را قبل از انتشار از بین می‌برد.در حال حاضر این نظریه‌ها تحت بررسی و مشاهده کامل قرار می‌گیرند تا در آینده ستاره شناسان بتوانند آنچه واقعاً قبل از پدیده ابرنواختر اتفاق افتاده است را ثابت کنند.
پربينندهترين مطالب و خبرها
