محققان مشاهده کردند هم چاقی متوسط (شاخص توده بدنی ۳۵ تا ۴۰) و هم چاقی شدید (شاخص توده بدنی بالای ۴۰) با میزان بالاتر مرگ و میر برای بیماران کرونایی بستری در بیمارستان مرتبط است.در مقایسه با بیماران با وزن سالم (شاخص توده بدنی ۱۸ تا ۲۵)، بیماران کرونایی مبتلا به چاقی متوسط ۴۴٪ بیشتر در معرض خطر مرگ در بیمارستان بودند و کسانی که به شدت چاق بودند تقریباً دو برابر بیشتر با احتمال مرگ روبرو بودند.

اما جنسیت در این زمینه مهم به نظر می‌رسید: احتمال ابتلاء به ذات الریه شدید، نیاز به دستگاه تنفسی ونتیلاتور برای کمک به نفس کشیدن، و مرگ، همه برای مردان دارای چاقی متوسط یا شدید، افزایش یافت، اما در زنان این خطرات فقط برای چاقی‌های شدید بالا بود.مشخص شده است که علت اصلی شدت بیماری و مرگ یک واکنش التهابی بیش از حد به کروناویروس است که با میزان بالای سیتوکین های در گردش خون مانند IL-۶ همراه است.
چاقی به عنوان یک حالت التهاب مزمن تشدیدشده در نظر گرفته می‌شود، از اینرو ممکن است ارتباطی بین شاخص توده بدنی و التهاب سیستمیک وجود داشته باشد که از طریق میزان IL-۶ نشان داده می‌شود.

همچنین محققان معتقدند که چاقی ممکن است خطر ابتلاء به عوارض بدتر در بیماران کرونایی نظیر کاهش عملکرد ریه، افزایش تلاش برای نفس کشیدن، یا وجود بیشتر در بافت چربی گیرنده ACE۲ که اجازه می‌دهد کروناویروس به سلول‌ها وارد شود را افزایش دهد.