اعطای جایزه نوبل ادبیات ۲۰۱۹ به «هاندکه» به سبب حمایت‌های پیشینش از «اسلوبودان میلوشویچ»، رئیس‌جمهور سابق صربستان و همچنین انکار نسل‌کشی سربرنیتسا (قتل بیش از هشت‌هزار نفر از ساکنان بوسنیایی شهر مسلمان‌نشین سربرنیتسا) مورد اعتراض بازماندگان جنگ بوسنی قرار گرفت و با حواشی فراوانی همراه شد.  
«هاندکه» که در سال ۲۰۱۵ به عنوان شهروند افتخاری بلگراد شناخته شد چند روز پیش نیز در کشور بوسنی و هرزگوین مورد تقدیر مقامات جمهوری صرب بوسنی قرار گرفت. همچنین «امیر کوستوریتسا» فیلمساز معروف اهل کشور بوسنی و هرزگوین از «پیتر هاندکه» با اعطای جایزه ادبی «ایوو آندریچ» تقدیر کرد. با این وجود حضور «هاندکه» در شهر سارایوو پایتخت بوسنی و هرزگوین مورد استقبال قرار نگرفت و رسانه‌های محلی نیز این نویسنده برند نوبل ادبیات را یک انکارکننده نسل‌کشی توصیف کردند.   تصمیم آکادمی سوئدی نوبل در دسامبر ۲۰۱۹  برای اعطای جایزه نوبل ادبیات به «هاندکه» با انتقادها و خشم بسیاری از افراد از جمله فعالان حقوق بشر، مورخان و چهره‌های برجسته کشور بوسنی مواجه شد که «هاندکه» را به سبب مواضع سیاسی‌اش شایسته دریافت مهم‌ترین جایزه ادبی جهان نمی‌دانستند و کشورهایی چون بوسنی و هرزگوین، آلبانی، مقدونیه، کوزوو و ترکیه مراسم اعطای نوبل ادبیات آن سال را بایکوت کردند.  

«هاندکه» که اکنون ۷۸ سال دارد یکی از مهم‌ترین نویسندگان آلمانی‌زبان در قید حیات است و معتقد است صرب‌ها به شکل ناعادلانه و به عنوان تنها متجاوز از سوی غربی‌ها به تصویر کشیده شده‌اند.  «ترس دروازه‌بان از ضربه پنالتی»، «داستان کودکان»، «بر فراز دهکده‌ها»، «پیمودن دریاچه کنستانس»، «نامه کوتاه، وداع طولانی»، «ماجراهای مداد» و «زن چپ‌دست» مهم‌ترین کتاب‌های «پیتر هاندکه» هستند که جایزه‌های متعدد و مهمی چون جایزه «گئورگ بوشنر» (۱۹۷۳) و جایزه «فرانتس کافکا» در سال ۲۰۰۹ را برای به او به ارمغان آورده‌اند. این نویسنده در سال ۲۰۰۴ نیز جایزه بین‌المللی «ایبسن» را برای نمایشنامه‌نویسی دریافت کرده است.