شما در ۴ داربی مساوی کرده بودید و حالا نخستین برد خود را در این مسابقه در قامت سرمربی به‌دست آورده‌اید. این اتفاق چقدر برایتان لذتبخش بود؟
برد و باخت در داربی‌ها معمولا تبعات مثبت و منفی فراوانی دارد. وقتی بازی را می‌بری خیلی فشارها کم می‌شود و وقتی هم که می‌بازی باید فشارهای زیادی را تحمل کنی. واقعا بچه‌ها زحمت زیادی کشیدند و از بردی که کسب کردیم خیلی خوشحالیم. سعی کردیم هم فوتبال بازی کنیم و از لحاظ فنی نمایش خوبی داشته باشیم، هم اینکه بتوانیم بازی را ببریم. در مجموع لطف خدا و زحمت بچه‌ها بود که توانستیم داربی را ببریم.

قبل از مسابقه پیش‌بینی‌ها این بود که تیم شما بر حریف برتری داشته باشد و بازی را در دست بگیرد. اما در ابتدای بازی این استقلال بود که توپ و میدان را در اختیار گرفت. خودتان فکر می‌کردید اینگونه غافلگیر شوید؟ در آن دقایق نگرانی و استرس نداشتید؟
ما وقتی با سپاهان بازی کردیم انرژی خیلی زیادی از تیم‌مان گرفته شد. قبل از بازی با سپاهان هم تقریبا ۳ هفته برای لیگ قهرمانان در گوای هند بودیم. در آن شرایط آب‌وهوایی واقعا بازی‌ها سنگین بود و خیلی روی بازیکنان فشار آمد. از آنجا با خستگی زیاد آمدیم و چند روز هم مجبور شدیم با شرایط روحی بدی در قرنطینه بمانیم. بعد بلافاصله بازی سنگین با سپاهان که آنجا چند مصدوم دادیم. امید عالیشاه که نرسید، یعنی خیلی تلاش کرد بازی کند ولی نشد. بقیه بچه‌ها هم با زور آمپول و فیزیوتراپی‌های شبانه‌روزی توانستند بازی کنند.
 

پس با این وضعیت پیش‌بینی می‌کردید که به دردسر بیفتید.
در هر صورت این مصدومیت‌ها کاملا خوب نشده بود و بازیکنان خیلی شرایط سختی را در نیمه اول تحمل کردند. خصوصا کامیابی‌نیا، نعمتی و حتی کنعانی‌زادگان که تا دقیقه ۹۰ با درد بازی می‌کرد. بین ۲ نیمه مجبور شدیم ۲ تغییر داشته باشیم اما در نیمه دوم شرایط خیلی بهتر شد و توانستیم فضاهایی که در نیمه اول به حریف داده بودیم را پوشش دهیم. اینجا جا دارد از بچه‌ها تشکر کنم. خیلی غیرت گذاشتند تا به تیم کمک کنند و از همه‌شان واقعا ممنونم.

در نیمه دوم توانستید شرایط را به سمت خودتان تغییر دهید.
بله نیمه دوم را خیلی خوب شروع کردیم و کنترل بازی در این نیمه دست ما بود. به هر حال استقلال هم تیم پرمهره‌ای است و این بازی هم برایشان بازی مرگ و زندگی بود. حتی یکی دو موقعیت خوب هم داشتند ولی ما گل قشنگی زدیم. در ادامه هم خوب بازی را کنترل کردیم و حداقل موقعیت را به آنها دادیم.

در تیم حریف بازیکنی بود که کیفیت فنی‌اش شما را غافلگیر کند؟
اجازه بدهید در مورد تیم حریف زیاد صحبت نکنیم. استقلال حریف قابل احترامی برای ماست. تیمی که هم مهره‌های خوبی دارد و هم از کادر فنی خوبی بهره می‌برد. ما نخستین چیزی که یاد گرفتیم و من همیشه به بچه‌ها می‌گویم این است که به تیم حریف احترام بگذاریم و ما این احترام را به حریف گذاشتیم. در کل بازی خیلی پایاپای بود.

در تیم خودتان از کدام بازیکن‌ها بیشترین رضایت را داشتید؟
ما در داربی بازیکن بد نداشتیم و همه بازیکنان‌مان در حد و اندازه خودشان ظاهر شدند. بیشترین مشکلی که داشتیم مصدومیت کامیابی‌نیا، کنعانی‌زادگان و نعمتی بود که روی کارشان تأثیر گذاشته بود. وگرنه همه بچه‌ها از جان مایه گذاشتند و پرتلاش بودند و خیلی روی بازی تمرکز خوبی داشتند. برای همین نمی‌توانم از بازیکن خاصی نام ببرم. از دروازه‌بان تا فوروارد همه‌شان بازی خوبی انجام دادند.

از تعویض‌هایتان هم نباید گذشت. هر کسی به زمین رفت خوب و تأثیرگذار بازی کرد.
بله همه‌شان در بهترین شرایط بودند و سعی کردند به تیم کمک کنند. انگیزه خیلی خوبی برای بازی داشتند تلاش‌شان قابل تحسین بود.

به‌نظرتان غیبت هواداران در این مسابقه چه تأثیراتی داشت؟
کلا فوتبال برای هواداران است و لذت فوتبال وقتی هواداران هستند صدچندان می‌شود. ما از نبود تماشاگران ضربه زیادی خوردیم. پرطرفدارترین تیم ایران و آسیا هستیم و قطعا غیبت این تماشاگران ضربه بزرگی به تیم ما می‌زند. اگر در مقابل هواداران و شور و شوقی که آنها دارند بازی کنیم انگیزه بازیکنان خیلی بیشتر می‌شود و حس و حال برد هم خیلی بالاتر می‌رود. ولی در هر صورت ما مجبوریم این شرایط را تحمل کنیم و شرایط واقعا سختی هم هست.

حالا که طلسم داربی‌ها برایتان شکسته شده و پیروز شده‌اید، دیگر آرزویی هست که بخواهید به آن برسید؟
در فوتبال هیچ‌وقت سقف وجود ندارد. بازیکن یا مربی همیشه دوست دارد به جاهای بالاتری برسد. دوست دارد جام‌های بزرگ‌تری در آسیا یا حتی اروپا کسب کند. همانطورکه بازیکن دوست دارد در اروپا بازی کند، اینها در آرزوهای من هم هست. همیشه آرزو هست و همین آرزوهاست که انگیزه ایجاد می‌کند.

بعد از داربی بازار شکایت هم کاملا داغ است. استقلال از آل‌کثیر شکایت می‌کند، پرسپولیس از مجیدی، مجیدی از وزیر ارتباطات و همه از هم! نظر شما در این‌باره چیست؟
من، کادر فنی‌ام و بازیکنان تیم دوست داریم تمرکزمان فقط روی مسائل فنی باشد. دیروز در تمرین به بچه‌ها گفتم داربی را فراموش کنید، چون حداقل برای ما این بازی دیگر فراموش شده است. بحث هواداری را کاری ندارم. ۸ هفته سخت دیگر را پیش رو داریم و بازی‌های سنگینی خواهد بود. تمرکزمان باید روی بازی‌های بعدی باشد. زیاد فرصتی برای شادی نداریم. این مسائلی هم که گفتید باشگاه پیگیر است و امیدوارم که بالاخره به نتیجه برسد.

در مورد درگیری‌های آخر بازی چه نظری دارید؟
اولین بار نیست این اتفاقات افتاده و فکر می‌کنم این مسائل در خیلی از داربی‌ها ممکن است اتفاق بیفتد. من خودم هیچ‌وقت سراغ این مسائل نرفتم. بازیکنان و کادر فنی هر دوطرف باید بتوانند خودشان را در لحظات سخت کنترل کنند. ما صحنه‌های پیش‌آمده را تأیید نمی‌کنیم ولی نباید خیلی هم آنها را بزرگ‌نمایی کرد. بالاخره فوتبال و داربی است و حساسیت‌های خاص خودش را دارد. در خیلی از بازی‌های بزرگ این قبیل اتفاقات می‌افتد. حتی اتفاقات بدتر از این هم در داربی‌ها افتاده بود.