وبگاه شورای آتلانتیک در بخش پوشش ویژه انتخابات ایران، در مطلبی که به کاندیداتوری محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام اختصاص داده، نوشت:یک نامزد دائمی، مردی که هرگز صحنه را ترک نمی‌کند، معتاد انتخابات و...؛ اینها از جمله عبارات کوتاهی است که ایرانیان برای توصیف محسن رضایی به کار می‌برند.
رضایی،دبیر  مجمع تشخیص مصلحت -شورایی که به منظور حل اختلاف میان پارلمان و شورای نگهبان ایجاد شده- است. رضایی همانند هارولد استاسن، فرماندار سابق مینه‌سوتا که ۹ کاندیداتوری ناموفق برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا دارد،  نمی‌تواند به عنوان یک نامزد در انتخابات ریاست جمهوری ایران ظاهر نشود.
رضایی ابتدا در سال ۲۰۰۵ و پس از آن دوباره در سال ۲۰۰۹ و ۲۰۱۳ کاندیدا شد. در سال جاری نیز رئیس سابق سپاه برای انتخابات ژوئن،  نام خود را به عنوان کاندیدا ثبت کرد.
 تلاش‌های شکست خورده قبلی و علاقه مداوم وی به کاندیداتوری به سوژه‌ای برای طنزپردازی ایرانیان در رسانه‌های اجتماعی تبدیل شده است.
هنگامی که او برای اولین بار در سال ۲۰۰۵ برای ریاست‌جمهوری کاندیدا شد، شعار او "دولت عشق" بود. اما او دو روز قبل از انتخابات، زمانی که روشن شد که او شکست خواهد خورد، صحنه را ترک کرد. در آن زمان، اردوگاه محافظه کاران از کاندیداهای جناح خود خواست تا به نفع علی لاریجانی، که در آن زمان مسئولیتی نداشت، کناره‌گیری کنند. با این حال، تنها محافظه‌کاری که کنار کشید محسن رضایی بود و رأی این طیف میان لاریجانی، محمد باقر قالیباف و محمود احمدی‌نژاد شهردار وقت تهران تقسیم شد، تا احمدی نژاد که در دور اول پس از اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور سابق، دوم شده بود، در مرحله بعد توانست هاشمی را شکست دهد و رئیس جمهور شود.
لاریجانی، که در سال جاری اینبار از جانب میانه‌روها وارد عرصه انتخابات شده، در رقابت سال ۲۰۰۵ به جایگاه ششم رسید و تنها ۵.۸ درصد از آرا را ازآن خود کرد.
رضایی که از این تجربه درس گرفته بود، از آن زمان تصمیم گرفت که تا پایان هر رقابت در صحنه بماند. بنابراین او چهار سال بعد از انتخابات ریاست جمهوری در انتخابات  سال ۲۰۰۹ که به اعتراضات پس از انتخابات انجامید شرکت کرد. رضایی که کمتر از هفتصد هزار رای را از مجموع ۳۹ میلیون کسب کرده بود از نتایج شوکه شد، و همراه با نامزدهای اصلاح‌طلب میرحسین موسوی و مهدی کروبی نسبت به آرای رسمی اعلام شده ابراز تردید کرد اما در نهایت تصمیم گرفت از شکایت خود صرف‌نظر کند. کاری که موسوی و کروبی، نکردند.
در جریان انتخابات سال ۲۰۱۳، نامزد کهنه کار در برابر پنج نفر دیگر وارد گود شد. او هزینه  زیادی را صرف کمپین خود کرد و حتی یک پلتفرم آنلاین راه‌اندازی کرد که آن را «ویکی رضایی» نامید، جایی که مردم می‌توانستند برنامه‌های دولت او را ببینند و استادان دانشگاه و دیگر کارشناسان می‌توانستند برنامه‌های او را ویرایش و به‌روز کنند، مانند آنچه در ویکی‌پدیا انجام می‌شود.
این بار شعار کمپین رضایی «دولت فراگیر و امید» بود. او همچنین فکر می‌کرد که با توجه به اینکه احمدی نژاد پس از گذراندن دو دوره متوالی نتوانست دوباره نامزد شود، بالاخره شانس با او یار خواهد بود. رضایی در مصاحبه ای در ۲۰ مه ۲۰۱۳ هاشمی رفسنجانی را رقیب اصلی خود توصیف کرد. با این حال رفسنجانی از سوی شورای نگهبان، جایی که صلاحیت تمام نامزدهای انتخاباتی ایران را احراز می‌کند، رد صلاحیت شد. در نتایج انتخابات سال ۱۳۹۲ رضایی ۳٫۸ میلیون رای معادل ۱۰ درصد آرا را به دست آورد. او در میان ۶ نامزد، چهارم شد. حسن روحانی در این انتخابات با حاشیه برتری اندک پیروز شد و این پیروزی را در انتخابات سال ۲۰۱۷ بدون حضور رضایی، با اختلافی بیش از دور قبل تکرار کرد.
 اگرچه رضایی تصمیم گرفت در سال ۲۰۱۷ وارد انتخابات نشود، اما باز هم سوژه  شوخی‌ها بود. از جمله اینکه «بزرگترین شگفتی در این انتخابات رد صلاحیت احمدی‌نژاد نیست، بلکه غیبت محسن رضایی است». او در مصاحبه‌ای در فوریه ۲۰۱۷ گفت که «تا زمانی که مردم مرا بدنام نمی‌کنند با شوخی‌ها مشکلی ندارم».
شوخی کردن با نامزد همیشگی انتخابات محدود به فضای مجازی نیست. در ۳ مرداد ۱۳۹۷، جناب خان، شخصیت عروسکی بنفش‌رنگ شبیه ماپت، در برنامه‌ای در تلویزیون دولتی ایران که او نه تنها همیشه در انتخابات شرکت می‌کند، بلکه همیشه به «محسن رضایی میر قائد» رای می‌دهد.
هنگامی که رضایی امسال دوباره در وزارت کشور برای ثبت نام حاضر شد، دوباره طنزپردازی‌ها در شبکه‌های اجتماعی به گردش افتاد. یک ایرانی در توییتر نوشت: «سعی کنید کسی را پیدا کنید که در عشقش مصمم باشد، مثل عشق محسن رضایی به انتخابات.»
 

بهار نیوز