مصدومیت در تمام جهان وجود دارد و اینکه بازیکنان بزرگ نباید مصدوم شوند، موضوع درستی نیست زیرا هیچ شخصی نمی‌تواند ادعا کند که از خطر مصدومیت برای همیشه در امان خواهد بود. با این وجود می‌توان با انجام برخی از اقدامات ساده این موضوع را کنترل کرد. به عنوان مثال لیونل مسی مدتی با مصدومیت‌های متوالی مواجه بود اما با تغییر سبک زندگی و تغذیه به شرایط آرمانی بازگشت.

در فوتبال ایران اما اوضاع مصدومیت‌ها کمی متفاوت‌تر از سایر لیگ های معتبر جهان است. بدنسازی در فوتبال ایران به شکل اصولی انجام نمی‌شود و این مورد بر کسی پوشیده نیست. تیم‌های بزرگ دنیا قبل از شروع فصل بدنسازی را آغاز می‌کنند و هر بازیکن با توجه به شرایطی که دارد، برنامه خاص خودش را در این راه خواهد داشت. برنامه‌ای که ممکن است در ادامه فصل تغییراتی داشته باشد. در ضمن باشگاه‌ها با توجه به قراردادی که با بازیکنان دارند، آن‌ها را از همه لحاظ کنترل می‌کنند.

فقدان بدنساز و بدنسازی حرفه‌ای
تیم‌های ایرانی بر خلاف تمام سایر نقاط جهان حتی تا زمان شروع مسابقات لیگ، درگیر نقل و انتقالات هستند و به هیچ وجه زمان مناسبی را به بدنسازی اختصاص نمی‌دهند. ضمن اینکه بازیکنان از لحاظ بدنی با یکدیگر متفاوت هستند و اینکه همه بازیکنان به یک شکل برای شروع مسابقات آماده شوند، چندان با منطق جور در نمی‌آید. در این زمینه بعضی از مربیان بدنساز، حرفه‌ای عمل نمی‌کنند و با این موضوع سرسری برخورد می‌کنند.
دیگر دلیل مصدومیت‌ها به برنامه ریزی سازمان لیگ مربوط می شود. سازمان لیگ برنامه دقیق و منظمی را در اختیار باشگاه‌ها قرار نمی‌دهد.

نقش باشگاه‌ها در مصدومیت بازیکنان چیست؟
باشگاه‌ها را هم نمی‌توان در این موضوع بی تقصیر دانست. مدیران با جا به جایی‌ زیاد روی نیمکت تیم‌ها بازیکنان را با شرایط متفاوتی مواجه می‌کنند، زیرا هر مربی سبک تمرینی خاص خودش را دارد. ضمن اینکه مربیان معمولا کادر ثابتی دارند که با خود به همه جا می‌برند و این موضوع شامل مربی بدنساز نیز می‌شود. به عنوان مثال بازیکنی که در زمان فلان مربی خوب بوده، پس از تغییرات کادر فنی از شرایط ایده آل دور می‌شود و نمی‌تواند خود را با وضعیت جدید وفق دهد.

استفاده زودهنگام از بازیکن مصدوم
مهدی علیزاده مربی بدنساز فوتبال در خصوص مصدومیت بازیکنان، اظهار داشت: خیلی از باشگاه‌ها بدنسازی درست را رعایت نمی‌کنند. شیوه‌ای که تیم‌ها برای بدنسازی استفاده می‌کنند به پیشگیری از مصدومیت منجر نمی‌شود. تیم‌ها معمولا خیلی زود بدنسازی تخصصی را شروع می‌کنند و برای آماده سازی ابتدایی وقت نمی‌گذارند. این موضوع تعداد آسیب دیدگی‌ها را افزایش می‌دهد. در این شرایط از دقیقه ۶۰ - ۷۰ به بعد میزان آسیب پذیری بازیکنان افزایش پیدا می‌کند. پارگی عضله و اسپاسم مواردی هستند که در چنین شرایطی زیاد به وجود می‌آیند.

او افزود: ما افزایش استقامت و آمادگی را فراموش کرده ایم و به فکر این هستیم تا تیم زودتر اوج بگیرد. تیم‌ها این موضوع را در نظر نمی‌گیرند که بازیکنان یک فصل باید برای آن‌ها بازی کنند. تیم‌ها نباید در استفاده از بازیکن مصدوم عجله کنند. تیم‌ها به فکر درمان بازیکن نیستند. در چنین شرایطی یک مصدومیت ۲ هفته‌ای ممکن است، بازیکن را تا ۲ ماه خانه نشین کند.

علیزاده ادامه داد: چیزی که خیلی اهمیت دارد، این است که فصل بدنسازی را جدی بگیریم. ابتدا باید آماده سازی عمومی داشته باشیم و سپس آماده سازی ویژه را شروع کنیم. در طول فصل هم انعطاف پذیری عضلات که برای پیشگیری از مصدومیت است را باید جدی بگیریم. وقتی عضله انعطاف لازم را ندارد، بازی در ۳ جام سخت توصیه نمی‌شود. ما تنها به فکر بدن ورزیده هستیم و اصول حرفه‌ای را رعایت نمی‌کنیم.

او اضافه کرد: بدنسازی فقط وزنه زدن نیست. بدنسازی فوتبال با سایر بدنسازی ها متفاوت است. ما در فوتبال به دنبال افزایش حجم عضله نیستیم و قصد داریم کارایی عضله را افزایش دهیم. خیلی از تیم‌های جهان به دنبال پیشگیری از مصدومیت بازیکنان هستند. مربیان در فوتبال ایران به خاطر زمان کوتاهی که در تیم‌ها حضور دارند، بازیکنان را به انجام فعالیت‌های انفجاری مجبور می‌کنند. فوتبال فقط دویدن نیست. استفاده از سیستم هوازی مربوط به گذشته بود. ما زمانی زرنگ هستیم که اجازه ندهیم بازیکنان مصدوم شوند.

علیزاده در خصوص اینکه تغییر کادر فنی تیم‌ها و بدنساز‌ها چقدر در مصدومیت بازیکنان تاثیرگذار است، گفت: تیم‌ها باید بدنسازی را قبل از شروع فصل شروع کنند و تا پایان فصل ادامه دهند. ضمن اینکه بازیکنان جوان از لحاظ بدنی با بازیکنان مسن‌تر فرق دارند. ما باید برای بازیکنان شناسنامه‌ تهیه کنیم. در این حالت تغییر مربی بدنساز نیز تاثیر زیادی نخواهد داشت. با این وضعیت بازیکنانی که از نظر بدنی با یکدیگر فرق دارند را می‌توان از هم جدا کرد.

اکثر مصدومیت‌ها به دلیل بدنسازی نامناسب تیم‌ها است
آیدین رحیم زاده پزشک فوتبال در خصوص افزایش مصدومیت‌ها در فوتبال ایران، اظهار داشت: اکثر مصدومیت‌ها به دلیل برنامه نامناسب تیم‌ها در بدنسازی است. در لیگ برتر فوتبال ایران به دلیل زمان کمی که قبل از شروع مسابقات وجود دارد، تیم‌ها با آمادگی کافی وارد مسابقات نمی‌شوند. با این برنامه ریزی‌ها حتی اگر بهترین بدنساز‌ها هم در تیم‌ها حضور داشته باشند، نمی‌توان جلوی مصدومیت‌ها را گرفت. نقل و انتقالات زیاد هم کار را سخت می‌کند.

او در خصوص وقفه‌های زیاد در مسابقات لیگ برتر و تاثیر آن روی مصدومیت‌ها، عنوان کرد: وقتی برنامه مسابقات لیگ برتر با وقفه مواجه می‌شود، باشگاه ها تکلیف خود را نمی‌دانند. در چنین شرایطی برنامه ریزی سنگین به باشگاه‌ها ضربه می‌زند و برنامه ریزی سبک هم مشکلات خاص خودش را دارد. باید زمان وقفه‌های لیگ مشخص باشد تا تیم‌ها در این خصوص برنامه ریزی کنند.

رحیم زاده در ادامه بیان کرد: آسیب‌های عضلانی و اسکلتی خیلی مزمن هستند. زمان بهبود این نوع بیماری‌ها طولانی است و بازیکنان مدت زیادی با آن درگیر هستند. وقتی بازیکنی رباط صلیبی پاره می‌کند باید حتما جراحی شود. برنامه ریزی‌های غلط در بدنسازی بیشترین آسیب را به نواحی مفصلی وارد می‌کند.
او اضافه کرد: مربیان شیوه های متفاوتی دارند. بازیکنانی که از فصل قبل به خوبی بدنسازی کرده باشند، در این فصل کمتر دچار مصدومیت می‌شوند.

بهار نیوز