دکتر «بت والاس»، متخصص روماتولوژی و سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی معمولاً برای درمان بیماری‌هایی که واکنش ایمنی نامناسبی دارند و احتمال آسیب به قسمتهای خاصی از بدن خود بیمار را دارند استفاده می‌شود.»وی در ادامه افزود: «نمونه هایی از این نوع بیماری‌ها شامل بیماری‌های خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس است، جایی که سیستم ایمنی بدن برخی از قسمت‌های بدن خود بیمار را مانند مفاصل به عنوان یک تهدید می بیند.»

به گفته محققان، مورد دیگری که ممکن است افراد از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده کنند، هنگام پیوند عضو است تا سیستم ایمنی بدن به عضو پیوند یافته به عنوان مهاجم حمله نکند.همچنین برخی از داروهای شیمی درمانی هم که برای نابودی سلول‌های سرطانی استفاده می‌شوند می‌توانند عوارض جانبی نظیر توقف سیستم ایمنی را به همراه داشته باشند.

یکی دیگر از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی که مصرف متداولی دارد استروئیدها هستند. استروئیدها شامل داروهایی مانند پردنیزون و دگزامتازون هستند.به بیماران مبتلا به نقص ایمنی توصیه می‌شود حتی پس از واکسیناسیون اقدامات احتیاطی مانند شستن دست‌ها و فاصله فیزیکی را همچنان رعایت نمایند.

بهار نیوز