همچنین مطالعات نشان داده است که کاتچین های چای سبز فعالیت ضدویروسی دارند و می‌توانند در برابر بیماری‌های ناشی از استرس اکسایشی و التهاب نقش حفاظتی داشته باشند.برخی از مطالعات اخیر پتانسیل چای سبز را برای پیشگیری و درمان بیماری کووید ۱۹ نشان می‌دهد. فراوان‌ترین کاتچین و ماده اصلی فعال در چای سبز، اپی گالوکاتکین -۳- گالات (EGCG) است.EGCG ساختاری پلی فنولیک دارد و یک آنتی اکسیدان قوی است که رادیکالهای واکنشی را از بین می‌برد تا از تشکیل گونه‌های اکسیژن واکنش پذیر جلوگیری کند. EGCG دارای ۸ گروه فنلی است و چندین دهنده و پذیرنده الکترون برای اتصال هیدروژن به چندین مولکول مانند پروتئین ارائه می‌دهد. به همین دلیل EGCG تمایل زیادی به پروتئین‌های مختلف دارد، با آنها پیوند می‌یابد و فعالیت آنها را مهار می‌کند.

محققان اخیراً مقاله‌ای را منتشر کردند که سازوکارهای EGCG را در جلوگیری از عفونت کووید ۱۹ و سندرم‌های مختلف ناشی از آن بررسی می‌کند. آنها نتایج مطالعات قبلی را با هدف تعیین سودمندی EGCG یا مصرف چای در پیشگیری، تسکین و درمان کووید ۱۹ بررسی کردند.یافته‌های کلیدی مطالعه آنها نشان داد که EGCG Nrf۲ را فعال کرده و آنزیم مبدل آنژیوتانسین ۲ (ACE۲) را که یک گیرنده سلولی برای کروناویروس و TMPRSS۲، واسطه ورود ویروس به سلول میزبان است، را مهار می‌کند.

EGCG همچنین پروتئاز اصلی کروناویروس را غیرفعال کرده و تولیدمثل ویروس را متوقف می‌کند. عملکرد آنتی اکسیدانی EGCG فعالیت و تجلی GRP۷۸ ساکن ER را سرکوب می‌کند و می‌تواند به طور بالقوه چرخه زندگی کروناویروس را مهار کند.در مجموع، EGCG ممکن است قابلیت مهار عفونت کروناویروس، سرکوب تکثیر ویروس، کاهش توفان سیتوکین و ترومبوز و فیبروز ریه را داشته باشد.به گفته محققان، تاکنون چنین مطالعات انسانی انجام نشده، اما ممکن است سایر کاتچین های موجود در چای سبز خصوصیات محافظتی مشابه EGCG از خود نشان دهند که احتمالاً در سطوح پایین‌تر است.این یافته‌ها، نیاز به مطالعات بیشتر درباره نقش EGCG در پیشگیری و درمان کووید ۱۹ را برجسته می‌کند.