گروه ورزشی: ایران در نیمه اول تیم برتر بود، ولی مهاجمان نمیتوانستند خیلی به دروازه بحرین نزدیک شوند. گردش توپ در خط میانی سرعت بالایی نداشت و ریتم بازی آنقدر بالا نبود که بتواند دفاع فشرده و هماهنگ بحرین را باز کند. نیاز به تغییر احساس میشد و همه منتظر تصمیم اسکوچیچ بودند که از نیمکت پرمهرهاش کدام بازیکن را برای باز کردن گره بازی به زمین میفرستد.
سرمربی تیم ملی خیلی زود دست به کار شد و بین دو نیمه اولین برگه تعویض را نوشت. انتخاب اسکوچیچ، سامان قدوس بود که در رأس بالای لوزی خط میانی قرار گرفت تا نزدیکترین بازیکن به طارمی و آزمون باشد. او بعد از حضور در فینال چمپیونشیپ و صعود به لیگ برتر با برنتفورد دیرتر از دیگران به اردو اضافه شد، ولی در نیمه دوم بازی با هنگکنگ فرصت بازی پیدا کرد و نمایش با طراوتش مربی کروات را متقاعد کرد که در بازی حساس بحرین هم از او استفاده کند.
ورود سامان جریان بازی را تغییر داد و انتقال توپ از خط میانی به خط حمله سرعت گرفت. ریتم بالای حملات که با کارهای ترکیبی قدوس، امیری، طارمی و آزمون شکل میگرفت، خیلی زود دفاع بحرین را شکافت و رسیدن به دروازه میزبان دیگر کار سختی نبود. در صحنه گل اول فرار قدوس فضای خوبی ساخت تا طارمی بتواند آزمون را تک به تک کند. دقایقی بعد نوبت قدوس بود که از بین دو مدافع بحرین توپ را به طارمی برساند، ولی ضربه مهاجم پورتو به بالای دروازه رفت. با این حال انتظار برای گل دوم خیلی طول نکشید.
این گل نتیجه ضدحملهای برقآسا و ده ثانیهای بود. توپ دفع شده دفاع را آزمون با استپ سینه به قدوس پاس داد و او با پاس طولی دقیقی طارمی را در نیمه زمین بحرین صاحب توپ کرد. با چرخش حرفهای و پاس عمقی طارمی، آزمون برای بار دوم تک به تک شد و کار را تمام کرد. در این صحنه قدوس مثل گل اول از جناح مخالف فرار کرد تا اگر آزمون گرفتار مدافع حریف شد، گزینه پاس داشته باشد.
این سه صحنه حساس در فاصله دقایق 54 تا 61 رخ داد و مثلث ویرانگر تیم ملی در تنها هفت دقیقه به رویاهای بحرین پایان داد.پیش از شروع این مسابقات بدیهی بود که طارمی و آزمون زوج خط حمله تیم ملی خواهند بود، ولی در بازی با بحرین ضلع سوم خط آتش تیم ملی هم پیدا شد.سامان تکه جدید تیم اسکوچیچ است و انتظار میرود که در دو بازی بعدی هم نقش کلیدی داشته باشد.
در تیم ملی هافبکهای خلاق و پلیمیکرها همیشه محبوبیت زیادی داشتهاند. در دهه 80 علی کریمی سالها این نقش را به عهده داشت و بعد از او مدتی فریدون زندی و مجتبی جباری در این پست بازی کردند.هرچند کیروش با آرایش 3-3-4 و بدون پلیمیکر بازی میکرد، ولی نقش هافبک خلاق و فانتزی را اشکان دژاگه به عهده داشت. کیروش در برنامه بلندمدتی که برای جانشینی دژاگه داشت، قدوس را متقاعد کرد که به جای تیم ملی سوئد، ایران را انتخاب کند. با این حال او در این سه سال نتوانسته بود خودش را به ترکیب تیم ملی تحمیل کند. همچنین مصدومیت و محرومیتها بدشانسیهایی بود که پیشرفت او در باشگاه و تیم ملی را به تأخیر انداخت.
دور برگشت مقدماتی جام جهانی در بحرین فرصت تازهای برای سامان بود که خودش را به فوتبال ایران ثابت کند. او علاوه بر درخشش در آن هفت دقیقه طوفانی، بارها با حفظ توپ و اسلالوم بین مدافعان بحرین هنرش را به رخ کشید و کلاس یک بازیکن لیگ برتری را به نمایش گذاشت.اسکوچیچ که علاقه زیادی به بازی با آرایش 2-4-4 لوزی دارد، با نمایش کمنقص قدوس متقاعد خواهد شد که از او در رأس بالای خط میانی استفاده کند.
برد بحرین فشار را از روی تیم ملی برداشت و بازی کامبوج تدارک خوبی است که بازیکنان برنامههای بازی با عراق را جمعه در بازی سوم مرور کنند. سامان احتمالاً در این بازی در ترکیب اصلی خواهد بود و دقایق بازی بیشتر کمک میکند که با بازیکنان کناریاش به هماهنگی بیشتری برسد.
بعد از حدود 20 بازی ملی و حضور در دو تورنمنت (جام جهانی 2018 و جام ملتهای آسیا 2019) سامان سرانجام توانست خودش را به ترکیب تحمیل کند و در 27 سالگی فرصت دارد در چند تورنمنت دیگر هم با پیراهن تیم ملی بدرخشد. دوره بدشانسی قدوس به نظر میرسد تمام شده. او از فصل آینده در جذابترین لیگ دنیا بازی خواهد کرد و حالا در تیم ملی هم به بازیکنی کلیدی تبدیل شده. سامان ضلع سوم مثلثی است که میتواند کابوس تمام خطوط دفاعی آسیا باشد.