مسوول نيستيم چه کسي به بهشت مي‌رود

حجت‌الاسلام دکتر محسن رهامي در گفت‌وگو با ايسنا به بيان نقطه نظرات خود در زمينه مسائل مختلف پرداخت.اين فعال سياسي اصلاح‌طلب با اشاره به اينکه ‌اسلام در متن خود حاوي سياست است‌، تاکيد کرد: نمي‌توان گفت صِرف تفسير سياسي از اسلام موجب ايجاد خشونت مي‌شود. در واقع چگونگي و نوع تفسير از اسلام سياسي مهم است. ممکن است شما تفسيري معتدل و توأم با تحمل و مدارا از اسلام ارائه کنيد که در آن تصوير اسلام منادي صلح و آشتي است. از اين مدل و تفسير خشونت توليد نمي‌شود، اما اگر کسي مي‌گويد فقط تفسير من درست است و اين قرائت حق بوده و خارج از آن کفر است و ما مکلف به از بين بردن کفر هستيم، اين نوع تفسير، تفسير طالباني از اسلام است که منجر به خشونت مي‌شود.

وي افزود: ما بايد قرائتي واقعي از اسلام ارائه کنيم که نشان دهد اسلام کرامت انساني را قبول دارد و معتقد است هرکس به ميزاني که تشخيص داده، بايد محترم باشد. ما مسوول اين نيستيم که چه کسي به بهشت مي‌رود. ما مسوول حساب و کتاب خدا نيستيم. ما فقط اين مسووليت را داريم که مردم را به اسلام دعوت کنيم و مسووليت پذيرش يا عدم پذيرش آن با ما نيست. اگر تفسيري از اسلام در خاورميانه ارائه مي‌شد که طرفدار مدارا و تحمل بود، هيچگاه اين همه خشونت و تنازع پيش نمي‌آمد.

اين فعال سياسي در ادامه با بيان اين‌که ‌اگر جواب سنگ را با سنگ بدهيم، جامعه دچار مشکل مي‌شود‌، تاکيد کرد: بايد بياموزيم با احترام گذاشتن به عقايد ديگران، اختلافات را حل کنيم. نبايد به ديگران توهين کنيم. قرآن مي‌گويد حتي به الهه‌هاي اديان ديگر نيز توهين نکنيد. امام علي (ع) نيز در جنگ صفين اجازه توهين و فحاشي نسبت به لشکر معاويه را نمي‌دهد.

وي همچنين ادامه داد: ما بايد به اعتقاد ديگران احترام بگذاريم، نه اينکه آنها را با عناويني چون فاسد و گناهکار خطاب کنيم، زيرا خشونت، خشونت را تشديد مي‌کند و خشونت لفظي در نهايت به خشونت عملي منجر مي‌شود. ما بايد براي حل خشونت صلح را يک ارزش تلقي کنيم. عده‌اي با دسته‌بندي سياه و سفيد، معتقدند يک طرف سازش و ذلت است و طرف ديگر شهامت و مردانگي. در زمان امام حسن (ع) و پس از قضيه صلح وي با معاويه برخي از اطرافيان، به ايشان مي‌گفتند ‌السلام عليک يا مذل‌المؤمنين‌ يعني ‌سلام بر تو‌اي خوارکننده مؤمنان‌. آنها چنين مي‌گفتند چون در ذهنشان صلح بي‌ارزش بود و معادل سازش و خفت و خواري تلقي مي‌شد.

رهامي با اشاره به اين‌که ‌جنگ امر موقتي و صلح امري دائمي است‌، يادآور شد: ژاپن و ويتنام مدتي با آمريکا جنگيدند، اما پس از پايان جنگ مسوولان اين دو کشور بر سر ميز مذاکره رفتند تا مشکلات خود را با آمريکا حل کنند. ما تا ابد نمي‌توانيم دشمني‌ها را براي خود حفظ کنيم. همه کشورها به صنعت و علم و تکنولوژي نيازمند هستند. شعاري برخورد کردن در مسائل کلان سياسي موجب مي‌شود که کشورها از دستاوردهايي که از طريق همکاري با ساير ملل و اقوام حاصل مي‌شود محروم بمانند.

رهامي با تاکيد بر اين‌که ‌سياه و سفيد نگاه کردن به دنيا با منافع ملي بلندمدت کشور منافات دارد‌، خاطرنشان کرد: هيچ قاعده عقلي و شرعي ما را از ارتباط علمي متقابل ممنوع و محروم نکرده است.وي با تاکيد بر اين‌که ‌براي اين‌که به صلح برسيم، بايد زمينه گفت‌وگو را فراهم کنيم‌، گفت: ما در جهان اسلام بايد قائل به گفت‌وگوي دو طرفه باشيم به اين معنا که طرفين در کنار يکديگر بنشينند و مواضع خود را بيان کنند. اگر از روز اول چنين شرطي داشته باشيم که طرف مقابل بايد مواضع ما را قبول کند، در واقع زمينه گفتمان فراهم نشده است. ما به وسيله گفت‌وگو بايدبه سمت حل منازعات برويم.