کارگر نفت ربات نیست

گروه اقتصادی: یک فعال حوزه نفت گفت: انگار کسی با تبر پیکره نیروی انسانی‌ای را از ابتدا نابود می‌کند که هم در شرایط تحریم در کنار نفت بوده و هم با ادوات بیش از عمر 70 سال کار می‌کند، این نیروها با قدرت عملی و خلاقیت از ابزار فرسوده استفاده می‌کند تا تولید یک لحظه متوقف نشود، ما به جای اینکه دست این نیرو را ببوسیم از خودمان طردشان می‌کنیم و این همان پیامدی است که در اهواز، عسلویه و حتی تهران شاهدیم.

 رضا عاشوری‌زاده درباره علل بروز اعتراضات نیروهای کارگری در مناطق عملیاتی نفتی اظهار داشت: برای پرداختن به این موضوع باید نگاهی به گذشته داشته باشیم، صنعت نفت با بیش از 100 سال قدمت بر پایه نیروی انسانی رشد پیدا کرده اما متاسفانه آنچه تاکنون دیده نشده همان نیروی انسانی است، نیرویی که همواره در شرایط سخت در کنار صنعت بوده است. 

وی افزود: ما همواره بخصوص در 8 سال اخیر بیش از همه سال‌ها با نگاه ابزاری به نیروی انسانی مواجه بوده‌ایم، از ابتدا نه نگاه سرمایه‌ای بلکه نگاه ابزاری به نیروی انسانی داشته‌ایم و این باعث بروز برخی مشکلات شده است. همواره در صنعت نفت از افزایش  6 تا 8 میلیون بشکه‌ای تولید نفت صحبت شده، همواره بحث تحریم و استفاده از تکنولوژی نو مطرح بوده، اما از نیروی انسانی مغفول مانده‌ایم، اگر قرار است از ابزار و تکنولوژی نو استفاده شود با دستورالعمل و ابلاغ امکان‌پذیر نیست، نیروی انسانی اصل ماجرا است. متاسفانه نگاه‌ها حکمرانی و از بالا به پایین بوده وقتی گفته می‌شود تولید باید به 8 میلیون بشکه برسد، این نگاه وجود ندارد که این رقم تولید نیاز به برخی متغیرها دارد که مهمترین آن نیروی انسانی است، بالاخص صنعت نفتی که کلا سنتی‌محور عمل می‌کند و خیلی از تکنولوژی‌ها مربوط به 70 سال پیش است. 

این فعال حوزه انرژی تصریح کرد: اکنون یک نگاه سنتی آرام بر پیکره صنعت نفت حاکم است که نقش جدی و اجرایی آن با نیروی انسانی است، نیروی انسانی که از 100 سال پیش در حال کار است و 50 درصد نیروها دارای تحصیلات لیسانس به بالا هستند، مهمترین عاملی که این نیروها را برای رسیدن به اهداف صنعت هم‌افزا می‌کند اینکه حداقل احترام را داشته باشند که متاسفانه در نظر گرفته نشده است.

وی بیان داشت: نیروهای وزارت نفت چه فعالین پیمانکاری چه رسمی‌ها همه گلایه‌مند هستند، اعتراض نیروی‌های نفت این است که در چند صد کیلومتری ایران وضع کارکنان بهتر است اما در وزارت نفت ایران به دلیل کم بودن منابع درآمدی برای جلوگیری از اسراف تنها جایی که دچار سختی به لحاظ درآمد می‌شود بخش کارگری است، چراکه به این نیروها به عنوان سرمایه نگاه نمی‌شود و این منجر به مشکلات روحی، روانی و جسمی شده است. 

عاشوری‌زاده تاکید کرد: نیروی انسانی که با ادوات فرسوده بیش از نیم قرن پیش در گرمای 50 درجه و شرجی 100 درصد کار می‌کند، باید دیده شود. وی یادآور شد: بپذیریم که نیروی انسانی ربات نیست که فقط فرامین را اجرا کند، نیروی انسانی به عنوان انسان متخصص همواره همراه نظام و نفت بوده، این برخوردها بدنه صنعت نفت را دچار دلسردی و ناامیدی می‌کند.

این فعال حوزه نفت خاطرنشان کرد: متاسفانه با بی‌برنامگی کارکنان را خسته و دلسرد می‌کنند تا به اعتراض کشیده شود، باید به صورت جدی به این قضایا ورود کرده و مانع نادیده گرفته شدن کارکنان نفت شویم. این موضوعات به کارکنان آسیب جدی وارد می‌کند انگار کسی با تبر پیکره نیروی انسانی‌ای را از ابتدا نابود می‌کند که هم در شرایط تحریم در کنار نفت بوده و هم با ادوات بیش از عمر 70 سال کار می‌کند، این نیروها با قدرت عملی و خلاقیت از ابزار فرسوده استفاده می‌کند تا تولید یک لحظه متوقف نشود، ما به جای اینکه دست این نیرو را ببوسیم از خودمان طردشان می‌کنیم و این همان پیامدی است که در اهواز، عسلویه و حتی تهران شاهدیم.

وی در ادامه با بیان اینکه پیمانکاران نسبت به تعهدات مربوط به پرداخت حقوق کارگران اهمال‌کاری می‌کنند، گفت: مثلا A ریال از کارفرما دریافت می‌کند اما پرداختی به نیرو Aدوم و گاهی Aسوم است این پول به جای پرداخت به نیروی انسانی جای دیگر هزینه می‌شود و نظارتی هم وجود ندارد. عاشوری‌زاده تاکید کرد: نیروی انسانی نفت دلسرد شده و تنها تعهد به صنعت، نظام و تکلیف باعث ماندنش شده است.