تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۴/۱۹ ساعت ۱۰:۳۷
کد مطلب : ۲۸۱۷۸۸
ایران در دستور کار جدید تل‌آویو
گروه سیاسی:روزنامه جهان صنعت نوشت: نفتالی بنت نخست‌وزیر جدید تل‌آویو نقشه راه جدیدی را در قبال ایران در دستور کار قرار داده است. در این دستور کار جدید، قرار است در قبال مسائلی، چون برجام و رفتار‌های منطقه‌ای ایران در محیط پرآشوب غرب آسیا، بازنگری به عمل آید.
در نگاه اول به نظر می‌رسد که این دستور کار جدید تل‌آویو تابعی از تغییرات و تحولات قدرت باشد. اگرچه جابه‌جایی و تحولات قدرت با توجه به پیشینه خصومت و تنازعات فزاینده تهران- تل‌آویو تغییر نمی‌یابد، اما قراین و شواهد نشان می‌دهند که در این تحولات جدید قدرت، راهبرد‌ها و الگو‌های رفتاری مقامات تل‌آویو سمت و سو‌های دیگری پیدا می‌کنند، چراکه مقابله با ایران محور اصلی تفکرات دولت ائتلافی تل‌آویو است و این مقامات جدید تل‌آویو تلاش خواهند کرد که راهبرد‌های جدیدی را جهت محدود‌سازی و قدرت منطقه‌ای ایران سازماندهی کنند. به این ترتیب می‌توان گفت که نظام‌گری و ماجراجویی پرریسک و مخاطره، زیر‌بنای کنش راهبردی مقامات راستگرای جدید تل‌آویو در قبال ایران خواهد بود. در واقع نقش‌آفرینی افرادی، چون نفتالی بنت، یائیر لاپید و بنی گانتس به معنای آن است که نظامیگری به همراه تداوم سیاست مهار و محدود‌سازی در قبال ایران در آینده ادامه خواهد یافت و الگو‌های جدیدی از امنیت‌گرایی و سازوکار‌های قدرت‌محور از اهمیت قابل توجهی در آینده سیاست منطقه‌ای تل‌آویو برخوردار خواهد شد. به عبارت دیگر، قدرت‌یابی افرادی، چون نفتالی بنت به عنوان بخشی از واقعیت‌های رفتاری مقامات تل‌آویو در ارتباط با جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شود.
اعتقاد و باور مقامات تل‌آویو در این دستور کار جدید بابت برجام آن است که برجام یک توافق بسیار بد بوده و لاجرم بازگشت به آن، خطاست؛ بنابراین احیای برجام از طریق واشنگتن سبب مشروعیت ایران خواهد شد. تحت این شرایط و فرصتی که از رهگذر احیای برجام برای مشروعیت ایران ایجاد می‌شود، تل‌آویو با توسعه و ایجاد بحران هرگز اجازه نخواهد داد که مذاکرات وین منجر به نتیجه شود. افزون بر این مقامات جدید تل‌آویو قویا تاکید کرده‌اند که واشنگتن باید از سمت و سو‌های پروژه‌های هسته‌ای و پروژه‌های محرمامه هسته‌ای ایران آگاه باشد. آنگونه که مقامات تل‌آویو عنوان کرده‌اند، کاهش شتاب مذاکرات وین مربوط به مواضع نامنعطف و متصلب مقامات تهران است و اگر قرار است گشایشی از رهگذر تصمیمات گرفته شود، این تصمیمات نه در وین یا واشنگتن بلکه در تهران گرفته می‌شوند.
به این ترتیب مذاکره در وین صرفا نباید برای بازگشت واشنگتن به برجام و احیای آن محدود شود. در واقع و بنا به باور مقامات تل‌آویو، مشکل و معضل اصلی نه برجام بلکه مخاطرات بالقوه پروژه هسته‌ای است. آنگونه که مقامات اسراییل می‌گویند، هدف ایران در پروژه هسته، رسیدن به تسلیحات اتمی است و در واقع برجام پوششی برای این برنامه است؛ بنابراین مقامات جدید تل‌آویو تلاش می‌کنند اجازه ندهند که ایران تحت پوشش مذاکرات وین و تعقیب پروژه صلح‌آمیز هسته‌ای، به تسلیحات اتمی برسد؛ بنابراین لازم است تل‌آویو به دفاع خود در قبال تهدیدات ایران ادامه دهد. به نظر می‌رسد که نگرش مقامات جدید تل‌آویو در قبال برجام تابعی از نگرش‌های برخی از اعضای اروپایی برجام است. در این باره شواهد و قراین نشان می‌دهند که مقامات تل‌آویو بیشتر تحت تاثیر پاریس قرار گرفته‌اند، چراکه ماکرون رییس‌جمهوری فرانسه به کرات اعلام کرده بود که ازسر‌گیری و به بار نشستن مذاکرات وین، متضمن در نظر گرفتن منافع تل‌آویو است و واشنگتن باید در مذاکرات وین منافع تل‌آویو را نیز در نظر بگیرد. البته الگو‌گیری مقامات تل‌آویو از مواضع پاریس همه تلاش مقامات تل‌آویو در قبال برجام نیست، آن‌ها سطح انتظارات و اقدامات تزاحمی خود را بالا برده و تلاش دارند حتی با فشار بر دولت بایدن او را به عقب‌نشینی از مذاکرات وین وادار کنند. در این ارتباط، نفتالی بنت قصد دارد که طی دیدار قریب‌الوقوع خود با (جو بایدن) و تاثیر‌گذاری بر او، راهبرد‌های برجامی واشنگتن را به مسیر‌های جدیدی یعنی مسیر‌های منطبق با انتظارات تل‌آویو هدایت کند. ابزاری را هم که نفتالی بنت قرار است از آن استفاده کند، بزرگنمایی خطر بالقوه ایران از مسیر برنامه‌های بی‌ثبات‌کننده ایران در محیط پرآشوب غرب آسیا آن هم از رهگذر رفتار‌های منطقه‌ای و برنامه‌های موشکی بالستیکی ایران است. در واقع نفتالی بنت تلاش دارد با بزرگنمایی خطر ایران و هشدار آن به مقامات واشنگتن، مذاکرات وین را تعلیق و آن را فاقد نتیجه مورد انتظار کند.
در نگاه اول به نظر می‌رسد که این دستور کار جدید تل‌آویو تابعی از تغییرات و تحولات قدرت باشد. اگرچه جابه‌جایی و تحولات قدرت با توجه به پیشینه خصومت و تنازعات فزاینده تهران- تل‌آویو تغییر نمی‌یابد، اما قراین و شواهد نشان می‌دهند که در این تحولات جدید قدرت، راهبرد‌ها و الگو‌های رفتاری مقامات تل‌آویو سمت و سو‌های دیگری پیدا می‌کنند، چراکه مقابله با ایران محور اصلی تفکرات دولت ائتلافی تل‌آویو است و این مقامات جدید تل‌آویو تلاش خواهند کرد که راهبرد‌های جدیدی را جهت محدود‌سازی و قدرت منطقه‌ای ایران سازماندهی کنند. به این ترتیب می‌توان گفت که نظام‌گری و ماجراجویی پرریسک و مخاطره، زیر‌بنای کنش راهبردی مقامات راستگرای جدید تل‌آویو در قبال ایران خواهد بود. در واقع نقش‌آفرینی افرادی، چون نفتالی بنت، یائیر لاپید و بنی گانتس به معنای آن است که نظامیگری به همراه تداوم سیاست مهار و محدود‌سازی در قبال ایران در آینده ادامه خواهد یافت و الگو‌های جدیدی از امنیت‌گرایی و سازوکار‌های قدرت‌محور از اهمیت قابل توجهی در آینده سیاست منطقه‌ای تل‌آویو برخوردار خواهد شد. به عبارت دیگر، قدرت‌یابی افرادی، چون نفتالی بنت به عنوان بخشی از واقعیت‌های رفتاری مقامات تل‌آویو در ارتباط با جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شود.
اعتقاد و باور مقامات تل‌آویو در این دستور کار جدید بابت برجام آن است که برجام یک توافق بسیار بد بوده و لاجرم بازگشت به آن، خطاست؛ بنابراین احیای برجام از طریق واشنگتن سبب مشروعیت ایران خواهد شد. تحت این شرایط و فرصتی که از رهگذر احیای برجام برای مشروعیت ایران ایجاد می‌شود، تل‌آویو با توسعه و ایجاد بحران هرگز اجازه نخواهد داد که مذاکرات وین منجر به نتیجه شود. افزون بر این مقامات جدید تل‌آویو قویا تاکید کرده‌اند که واشنگتن باید از سمت و سو‌های پروژه‌های هسته‌ای و پروژه‌های محرمامه هسته‌ای ایران آگاه باشد. آنگونه که مقامات تل‌آویو عنوان کرده‌اند، کاهش شتاب مذاکرات وین مربوط به مواضع نامنعطف و متصلب مقامات تهران است و اگر قرار است گشایشی از رهگذر تصمیمات گرفته شود، این تصمیمات نه در وین یا واشنگتن بلکه در تهران گرفته می‌شوند.
به این ترتیب مذاکره در وین صرفا نباید برای بازگشت واشنگتن به برجام و احیای آن محدود شود. در واقع و بنا به باور مقامات تل‌آویو، مشکل و معضل اصلی نه برجام بلکه مخاطرات بالقوه پروژه هسته‌ای است. آنگونه که مقامات اسراییل می‌گویند، هدف ایران در پروژه هسته، رسیدن به تسلیحات اتمی است و در واقع برجام پوششی برای این برنامه است؛ بنابراین مقامات جدید تل‌آویو تلاش می‌کنند اجازه ندهند که ایران تحت پوشش مذاکرات وین و تعقیب پروژه صلح‌آمیز هسته‌ای، به تسلیحات اتمی برسد؛ بنابراین لازم است تل‌آویو به دفاع خود در قبال تهدیدات ایران ادامه دهد. به نظر می‌رسد که نگرش مقامات جدید تل‌آویو در قبال برجام تابعی از نگرش‌های برخی از اعضای اروپایی برجام است. در این باره شواهد و قراین نشان می‌دهند که مقامات تل‌آویو بیشتر تحت تاثیر پاریس قرار گرفته‌اند، چراکه ماکرون رییس‌جمهوری فرانسه به کرات اعلام کرده بود که ازسر‌گیری و به بار نشستن مذاکرات وین، متضمن در نظر گرفتن منافع تل‌آویو است و واشنگتن باید در مذاکرات وین منافع تل‌آویو را نیز در نظر بگیرد. البته الگو‌گیری مقامات تل‌آویو از مواضع پاریس همه تلاش مقامات تل‌آویو در قبال برجام نیست، آن‌ها سطح انتظارات و اقدامات تزاحمی خود را بالا برده و تلاش دارند حتی با فشار بر دولت بایدن او را به عقب‌نشینی از مذاکرات وین وادار کنند. در این ارتباط، نفتالی بنت قصد دارد که طی دیدار قریب‌الوقوع خود با (جو بایدن) و تاثیر‌گذاری بر او، راهبرد‌های برجامی واشنگتن را به مسیر‌های جدیدی یعنی مسیر‌های منطبق با انتظارات تل‌آویو هدایت کند. ابزاری را هم که نفتالی بنت قرار است از آن استفاده کند، بزرگنمایی خطر بالقوه ایران از مسیر برنامه‌های بی‌ثبات‌کننده ایران در محیط پرآشوب غرب آسیا آن هم از رهگذر رفتار‌های منطقه‌ای و برنامه‌های موشکی بالستیکی ایران است. در واقع نفتالی بنت تلاش دارد با بزرگنمایی خطر ایران و هشدار آن به مقامات واشنگتن، مذاکرات وین را تعلیق و آن را فاقد نتیجه مورد انتظار کند.
پربينندهترين مطالب و خبرها
