این فهرست بلندبالا از اسامی و چهره‌هایی تشکیل شده که نه الگوی مشخصی در طرح‌شان می‌توان جست و نه بر اساس آن می‌توان به تحلیلی جامع و کامل درباره نگاه منتخبان به عرصه مدیریت شهری و سکاندار آن یعنی شهردار آینده تهران دست یافت.
فهرستی متشکل از چهره‌ها و نام‌های دیروز و امروز جریان اصولگرا که بیشتر به سیاهه‌ای از نام‌های دوستان و همراهان این جریان می‌ماند؛ گویا در فضای سیاسی‌خبری‌ای که این روزها حول گمانه‌زنی‌های ترکیب کابینه سیزدهم و شهردار آینده تهران می‌چرخد، این فهرست بیشتر به منظور یادآوری اسامی جامانده از سمت و قدرت تهیه شده است.
شتاب برخی از منتخبان برای گنجاندن اسامی مطلوب‌شان در این فهرست چنان بود که برخی به جای نوشتن نام لطف‌الله فروزنده در برگه آرایشان به اشتباه نام محمد فروزنده (که هیچ سنخیت فکری و مدیریتی‌ای با منتخبان شورای شهر ندارد) را روی برگه نوشتند و بر همین اساس شمار لیست ۴۰نفره‌شان به ۴۱ نفر افزایش یافت.
همین اشتباه نیز از بروز یک سرگردانی و هیجان لحظه‌ای حکایت می‌کند که در روز طرح نام مصادیق بر نشست منتخبان حاکم بوده است؛ آن هم منتخبانی که همه ۲۱ نفرشان برآمده از یک فهرست انتخاباتی هستند و شعار و هدف و وعده‌های انتخاباتی‌شان به مردم عیان است.
 به هر روی، خروجی اعلام مصادیق شهردار آینده تهران از سوی ۲۱ منتخب شورای ششم در حالی (از شنبه) در قالب یک فهرست ناهمگون و غیرمتجانس خبرساز شد که منتخبان شورای شهر تهران دست‌کم ۱۵ روز پیش از ارائه فهرست ۴۱نفره‌شان برای اننتخاب شهردار تهران، در قالب کمیته‌ای ۹ نفره به صورت مستمر مشغول تدوین شاخص‌ها و معیارهای انتخاب شهردار بودند و در نهایت به ۱۰ شاخص برای تعیین شهردار آینده دست یافتند و اعلام کردند مصادیق شهرداری بر اساس این شاخص‌ها انتخاب خواهند شد.
قوت تفکر و عمل انقلابی با روحیه جهادی، فهم اقتصادی و توانمندی در تامین منابع مالی شهر، ساده‌زیست و پاکدست، برخوردار از روحیه مبارزه با فساد و فاقد تعارض منافع، مراقبت نسبت به اطرافیان و منتسبان و عدالت‌محور، آشنایی کلی با قوانین، ساختارها، فرایندهای مدیریت شهری و شناخت تهران و تسلط بر نظام مسائل شهر تهران، سابقه و تجربه مدیریتی موفق (اجرای پروژه‌های مهم و موفق)، توانایی اجماع‌سازی (قدرت مذاکره و تعامل با مجلس، دولت و سایر نهادها/ توانایی کار کردن با سلایق متنوع/ اجماع سیاسی کلان)، دارای رویکرد تحولگرا و جوان­گرا و شناخت و نگاه فرهنگی-اجتماعی، قابلیت رهبری و توانایی تشکیل تیم قوی و شبکه کاری منسجم و توان به‌کارگیری بدنه شهرداری و مدیران جوان، قابلیت برقراری تعاملات اجتماعی و ارتقای مشارکت مردمی و روحیه مردمی، و در نهایت میزان هماهنگی و همسویی با مصوبات شورای شهر منتخب ۱۰ شاخص کمیته ۹ نفره برای تعیین شهردار آینده تهران است.
با وجود این شاخص‌ها اما خروجی فهرست مصادیق منتخبان، با طرح نام حداقل ۹ چهره بدون تجربه مدیریت شهری، نام هفت نظامی و نام ۲۶ فعال سیاسی بدون رزومه مدیریتی نشان از حکایتی دیگر داشت.
از شمار این ۴۱ نفر تنها ۱۳ نفر دارای تجربه حضور در عرصه مدیریتی شهری هستند، از این ۱۳ تن نیز برخی نه دارای سابقه عملکرد جهادی و ارزشی‌اند و نه در دایره جریان انقلابی می‌گنجند و تنها فاکتور ذکر نام‌شان در این فهرست همنشینی با نزدیکان شهردار اسبق تهران است.
به هر روی قرار است از چهارشنبه ۲۳ تیرماه فرایند بررسی رزومه ۴۱ مصداق مطرح‌شده در دستور کار منتخبان قرار گیرد تا به ۱۰ مصداق نهایی برسند؛ فرایندی زمان‌بر که به جای اینکه سبب تمرکز منتخبان بر مسائل مدیریت شهری شود، قریب به سه هفته فرصت باقی‌مانده‌ی آنها برای استقرار در شورای شهر را بر سر حذف گزینه‌های غیرمرتبط با شهرداری تهران هدر خواهد داد.
حال آنکه این روند جز اتلاف وقت و انرژی عایدی دیگر نخواهد داشت چراکه آغاز روند بررسی رزومه ۱۰ نفر اصلی به‌جامانده از این فهرست طویل خود نیز روند فرسایشی و زمان‌بر دیگری را رقم خواهد زد. اکنون سوال اساسی‌ای که منتخبان شورا از کنار آن عبور می‌کنند این است که فهرست همراه و همگرا ۲۱ نفره منتخب شورای ششم شهر تهران در تفاهم بر سر یک تا سه گزینه اصلی، توانمند و دارای رزومه در چارچوب شاخص‌ها تا چه حد اختلاف نظر دارند؟ و این اختلاف نظر بر سر انتخاب شهردار و سکاندار اصلی مدیریت شهری از چه نشأت می‌گیرد که اینچنین در رسیدن به گزینه مطلوب سرگردان شده‌اند؟

بهار نیوز