برای کاهش آسیب‌های ناشی «پرونیشن بیش از حد» نیاز به شیوه‌های درمانی است تا از وقوع آسیب طی راه رفتن، جلوگیری کند. برای کاهش آسیب‌های ناشی از این مشکل از روش‌هایی مانند روش‌های مختلفی مانند کفش و یا تقویت عضلات ضعیف شده و کشش عضلات کوتاه شده در ناحیه مچ پا استفاده می‌شود. با این حال پژوهشگران به دنبال روش‌های جدیدی در درمان پرونیشن بیش از حد هستند.

بر همین اساس پژوهشگران بیومکانیک ورزشی دانشگاه محقق اردبیلی با انجام یک مطالعه، اثر تمرین طولانی مدت بر روی شن را در کاهش انقباض عضلات مفصل مچ پای افراد دارای پرونیشن بیش از حد در هنگام راه رفتن، بررسی کردند.برای انجام این تحقیق ۳۰ مرد ۱۸ تا ۳۰ ساله که دارای پرونیشن بیش از حد پا بودند، انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه تقسیم شدند. برای افراد یک گروه به مدت هشت هفته (سه جلسه در هر هفته) تمرین روی شن؛ شامل دویدن آرام، گام بلند، پریدن، لی‌لی کردن و دویدن سریع تجویز شد و افراد گروه کنترل هیچ‌گونه تمرین و فعالیت ورزشی در طی این هشت هفته، نداشتند.

پیش از آغاز پژوهش و پس از هشت هفته، هر دو گروه شرکت‌کننده در این مطالعه با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی بررسی شدند و تاثیرات تمرین‌ها مورد بررسی قرار گرفت.بررسی‌های این مطالعه نشان داد که مقدار هم‌انقباضی جهت‌دار مفصل مچ پا، طی تمرین روی شن در گروه تجربی افزایش معنی‌داری داشته است. به نظر می‌رسد با تمرین بر روی شن و افزایش هم‌انقباضی در مفصل مچ پا، بی‌ثباتی و متحرک بودن این مفصل، پرونیشن بیش از حد پا کاهش پیدا کرده است.

پژوهشگران این مطالعه معتقدند که برای اظهار نظر دقیق‌تر در خصوص این موضوع، بررسی‌های بیشتری نیاز است.در انجام این تحقیق امیر فتح‌الهی و امیرعلی جعفرنژاد گرو؛ پژوهشگران مدیریت و بیومکانیک ورزشی دانشگاه محقق اردبیلی، مشارکت داشتند.یافته‌های این مطالعه تیر ماه سال جاری به صورت مقاله علمی با عنوان «اثر تمرین طولانی‌مدت بر روی شن بر هم انقباضی عضلات مفصل مچ پای افراد دارای پرونیشن بیش از حد پا طی راه رفتن» در مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد منتشر شده است.

بهار نیوز