دریافت لینک صفحه با کد QR
ملت در فضای واقعی،خانه ملت در فضای مجازی!
8 مرداد 1400 ساعت 14:11
گروه سیاسی: فرزین پورمحبی در مطلب طنز روز خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) نوشت:«ملت» در فضای واقعی، «خانه ملت» در فضای مجازی!
بنده نوسترآداموس نیستم اما در همان زمان شروع کار مجلس فعلی، به‌شدت پیش‌بینی کرده بودم که نمایندگان منتخب ما خیلی حرف برای گفتن خواهند داشت و دیدید که بیشتر از پیش‌بینی‌ها هم داشتند!
واقعا عاشق حرکات رونالدینیویی‌شان هستم؛ علی‌رغم همه پیش‌بینی‌ها باز هم غیرقابل پیش‌بینی‌اند! درست در زمانی که همه منتظرند از مجلس طرح و لایحه‌ای خفن برای حل مشکلات فضای واقعی مانند بحران آب خوزستان، برق سراسر کشور، نتیجه نگرفتن در المپیک و پیک کرونا (که جهانیان را حیرت‌زده کرده!)، واکسیناسیون تاخیری (با وجود انواع رونمایی‌ها)، تورم، گرانی، صیانت از آسیب‌دیدگان خشکسالی و... به‌درآید، ناگهان طرح صیانت از فضای مجازی به شکل غیرعادی بیرون می‌آید! اصولا مشکل این‌جاست که ملت در فضای واقعی‌اند و خانه ملت در فضای فراواقعی!
- مانند «فراستی» طرح صیانت را نخوانده می‌شود نقد کرد!
لازم به ذکر است این طرح ۳۷ماده‌ای را بنده نخوانده‌ام و با توجه به حال و حوصله‌ای که از نمایندگان محترم سراغ دارم مطمئنم - به جز یکی دو نفر طراح اصلی- آن‌ها هم نخوانده‌اند! (اصولا وقتی می‌خواهند کسی چیزی را نخواند موادش و مواردش را بیشتر می‌کنند!) اما همان‌طور که آقای فراستی بدون دیدن فیلم، آن‌ها را نقد می‌کند ما هم طی سالیان متمادی به چنین درک و شهودی رسیده‌ایم تا چشم‌بسته مصوبات مجلس را به شرح زیر نقد کنیم:
- از ماست که بر ماست!
همگی ما یک چیز را می‌دانیم و آن این‌که تا به حال هیچ طرحی تصویب نشده که بدون بگیر و ببند خاصی بشود آن را به زخم زندگی زد! پس یکی از دلایل مخالفت‌مان (نخوانده) دقیقا همین است. راستی حالا که حرف به این‌جا کشید خواهش می‌کنیم یک طرح نیم‌فوریتی هم برای گرفتن سوراخ‌ها و نشتی‌های مالی و مالیاتی تصویب شود، چون به قول بزرگان مصیبت‌ها از ماست که بر ماست و نه از تحریم‌های آمریکا!
- حکایت کچل و زلفعلی
تجربه نشان داده نام اکثر طرح‌ها درست خلاف محتوای‌شان است (همان حکایت: کچل و زلفعلی) به عبارتی هر چه نام یک طرح خوشگل‌تر، ادا و اطوارش بیشتر! مثلا «قانون حمایت از خانواده» محتوایش ترویج چندهمسری بود! یا «خصوصی‌سازی» معنی‌اش چوب حراج زدن به نفع خودی‌ها بود و «خانه عفاف» هم که منظورش هر چیزی بود به جز اسمش! وای از بلایی که بر سر کلمات آبرومند زبان فارسی مانند: عفاف، حمایت، صیانت و... خواهد آمد!
- آخه الان؟
اصلا گیرم حرف شما درست این مصوبه واقعا برای صیانت از فضای مجازی و افزایش پهنای باند به اندازه پهنای شکم اختلاس‌گران طراحی شده و خلاص... اما حالا و در این شرایط حساس کنونی چرا؟ واقعا دل «شیر» می‌خواهد و خونسردی سعید معروف که بشود به این همه مشکلات جا خالی انداخت و به چیز دیگری فکر کرد! در فیلم «ابد و یک روز» پیمان معادی نوید محمدزاده را به نیروی انتظامی معرفی می‌کند آن هم درست در روزی که قرار بود که برای خواهرش خواستگار بیاید! ریما رامین‌فر به پیمان معادی فقط دو کلمه می‌گوید: آخه الان؟
- پاک کردن صورت‌مسئله!
اگر هم فکر می‌کنید مشکلات آن‌قدر زیاد شده که بهتر است به جای حل مسئله صورت‌مسئله را پاک کرد باید بگوییم به تصدیق یکی از بزرگ‌ترین متفکران بزرگ جهان به نام «کیم جونگ اون» که در کره شمالی ساکن هستند، درست زدید به هدف!
لازم به ذکر است جلو دروازه و حتی دهان مردم را هم می‌شود گرفت اما جلو درگاه فضای مجازی را نمی‌توان گل گرفت! اصولا بستن دریچه‌های اطلاعات در عصر پخش خبرها و اطلاعات کمی خنده‌دار است و مسئول شدن در این عصر واقعا گریه‌دار! اما چه در عصر فضای مجازی باشیم و چه در عصر چاپار و جارچی به هر حال دم خروس از یک جایی بیرون خواهد زد!
- صرفه‌جویی در مصرف انرژی
۵۰ درصد انرژی مجلس (در عصر کمبود انرژی) صرف این شد که طرحی نه چندان ضروری تدوین و تصویب شود! ۵۰ درصد بقیه‌اش هم صرف این شد که به مخالفان ثابت کند طرح فوق فوق‌العاده است! اما اگر ما نخواهیم حال و روزمان بهتر شود و کسی از ما صیانت نکند چه کسی را باید ببینیم؟ این‌طوری حداقل دوزار انرژی هم صرف بقیه مسائل کشور می‌شود! اصلا چرا سری که درد نمی‌کند دستمال بسته می‌شود و دست از سر ما برنداشته نمی‌شود!
- بی‌کاران سرکار
اگر می‌خواهید ما را سر کار گذاشته و چند وقتی توجهات را به خود منحرف نمایید باید بگوییم ما مدت‌هاست که بی‌کاران سرکاریم! چشم؛ این هم تماشا
- تکنیک خوب
باز در فیلم «ابد و یک روز» دیالوگی گفته می‌شود به این مضمون: به ما بدبختی‌های بزرگ خود و دیگران را نشان می‌دهند تا بعد از حذف آن‌ها بدبختی‌های کوچک برای‌مان یک آپشن خوشبختی محسوب شود! البته این حکایت ربطی به موضوع نداشت کاملا پرت و پلا یه چیزی گفتم تا گفته باشم!
- اینترنت را قطع نکنید؛ من از دو گیگ رایگانش باردارم!
در پایان یک خواهش... ما هیچ امیدی به شما نداریم حداقل لطف کنید و کاری هم به کار ما نداشته باشید شاید بتوانیم از طریق پویش‌های فضای مجازی پولی جمع کنیم و خودمان به خودمان کمک کنیم! اگر هم قانع نمی‌شوید به زبان خودتان می‌گویم:
مگر نه این‌که با دو گیگ اینترنت رایگان می‌شود باردار شد؟ حالا بنده اعتراف می‌کنم به همان شکل باردارم پس لطفا ما را بدون اینترنت تنها نگذارید و آن را را قطع نکنید!
- از صیانت شدن پشیمان گشته‌ایم التفاتی کرده ما را ول کنید!
در پایان از این‌که برای شبکه‌های خارجی و ... این‌قدر سوژه می‌شوید و خوراک‌سازی می‌کنید به‌شدت متعجبم! البته راه‌های آبرومندتر برای مطرح شدن بسیار است!
کد مطلب: 285281