به گفته او نارسایی قلبی دلیل اصلی بستری در افراد بالای ۶۵ سال است که به طور معمول توسط پزشکان یک بیماری مرتبط با پیری در نظر گرفته می‌شود، با این حال در دهه گذشته تعداد فزاینده‌ای از موارد در افراد میانسال مشاهده شده است و این امر مستلزم بررسی دقیق عوامل خطر در این جمعیت است.در این مطالعه، شاه و همکارانش سه گروه بزرگ اپیدمیولوژیک را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. جمعیت مورد بررسی در مطالعه حاضر بالغ بر ۲۵۰۰۰ نفر است.

با پیگیری متوسط ​​۱۲ سال، حدود یک درصد بیماران زیر ۵۵ سال، ۱۰ درصد بیماران ۵۵ تا ۶۴ سال و ۱۸ درصد بیماران ۶۵ سال و بالاتر دچار نارسایی قلبی شدند. در حال حاضر عوامل خطر از جمله فشار خون بالا، دیابت، سابقه استعمال دخانیات و سکته قلبی خطر نسبی بیشتری در جوانان در مقایسه با افراد مسن ایجاد می‌کند؛ به عنوان مثال، فشار خون بالا با سه برابر افزایش خطر ابتلا به نارسایی قلبی در شرکت کنندگان جوان در مقایسه با شرکت کنندگان مسن همراه بود. 

شاه هشدار داد که تفسیر این نتایج محدودیت‌هایی دارد. تاثیر عوامل خطر ممکن است در افراد مسن تا حدودی پوشانده شود، زیرا فشار خون و دیابت در میان افراد مسن شیوع بیشتری دارد. با این حال این یافته‌ها اهمیت مداخلات را برجسته می‌کند مانند تولید یک داروی ضد چاقی جدید که می‌تواند به کاهش این عوامل خطر در بیماران میانسال و جوان​​کمک کند.شاه می‌گوید: در افراد جوان، فرصت بیشتری برای مداخله و جلوگیری از نارسایی قلبی داریم. ما باید به بیماران آموزش دهیم که نه تنها ممکن است دچار چاقی یا دیابت، بلکه نارسایی قلبی شوند و این امر می‌تواند زندگی آن‌ها را تحت تاثیر قرار دهد.

بهار نیوز