نواک جوکوویچ تنیسور شماره یک دنیا، المپیک توکیو را دست خالی ترک کرد. او در بازی نیمه نهایی با الکساندر زِورف آلمانی باخت و در رده بندی نیز مغلوب کارنیو تنیسور جوان اسپانیایی شد و به برنز هم نرسید.
در رقابت های المپیک، رافا نادال و راجر فدرر دو غول دیگر تنیس دنیا غایب بودند ولی نواک جوکوویچ با وجود خستگی در بازی ها حاضر شد و البته راه به جایی نبرد. او در بازی رده بندی دو بار راکت خود را پرت کرد و عصبانیت شدید او از باخت، بازتاب زیادی در رسانه ها داشت.
نادال که سابقه طلای انفرادی تنیس در المپیک 2008 پکن و دو نفره المپیک ریو را دارد، در مورد شکست جوکوویچ گفت
:« طبعا برای هموطنم بسیار خوشحال شدم و شایسته برنز بود. این افتخار برای همه عمر با کارنیو می ماند چرا که مدال المپیک افتخار خیلی بزرگی است و می دانم چه لذتی دارد اما در مورد جوکوویچ باید بگویم که خوشحالم که تماشاگری حضور نداشت چون مشخص نبود اگر راکت به کسی برخورد می کرد، چه اتفاقی رخ می داد.»
نادال ادامه داد
:« معتقدم تنیسورها باید تحت هر شرایطی عصبانیت و خشم خود را در هنگام بازی کنترل کنند. وقتی چنین اتفاقاتی می افتد، برای همیشه در خاطر مردم می ماند و تصویر درستی نیست. معتقدم باید برای این حرکات جرایم سختی در نظر گرفت. نواک دوست من است و برایش احترام قائلم ولی او باید بداند که الگوی بسیاری از جوانان و نوجوانان است. نواک شماره یک دنیا و یکی از بهترین های تاریخ است و کاش رفتارش را بهتر مدیریت می کرد.»