ناداوری نبود، محمدعلی هم طلا می‌گرفت

وی در پاسخ به این سوال که چه لحظه‌ای در توکیو برای او باشکوه‌تر بوده است، عنوان کرد: همان لحظه‌ای که پرچم کشورمان را بالا دیدم و سرود ایران نواخته شد.گرایی در مورد سخت‌ترین رقیبش در این دوره از رقابت‌های المپیک گفت: همه حریفان من مدعی قهرمانی بودند، چون وزن 67 کیلوگرم یکی از سخت‌ترین وزن‌های المپیک بود. 8 قهرمان جهان در این وزن حضور داشتند. قرعه‌ام سخت بود و خوب‌های این وزن در گروه من قرار داشتند. با این وجود سخت‌ترین کشتی‌ام با استابلر بود.

قهرمان وزن 67 کیلوگرم المپیک در مورد خداحافظی حریف آلمانی‌اش در پایان المپیک توکیو گفت: بعد از خداحافظی‌ با او صحبت کردم، گفت دیگر پیر شده است. او به دنبال مدال المپیک بود که گرفت و از اینکه اتفاق احساس خوشحالی می‌کرد. برای او در ادامه مسیرش آرزوی موفقیت کردم.

گرایی در مورد چرایی شکست برادر بزرگترش در المپیک و عدم دستیابی به مدال وزن 77 کیلوگرم تصریح کرد: محمدعلی کشتی‌های خوبی گرفت و با فن‌های زیبایی که زد، کشتی اول و دوم را برد. دنده او شکسته بود و در مصاف با حریف مجارستانی در همان ابتدای کار دوباره آسیب دید. قسمت نبود مدال بگیرد. اگر ناداوری نبود، می‌توانست مبارزه نیمه نهایی‌اش را مثل دو کشتی صبح دربیاورد و به فینال صعود کند. اگر محمدعلی به فینال می‌رفت می‌توانست قهرمان شود چون کشتی‌گیر قرقیزستانی را قبلاً در فینال بازی‌های آسیایی برده بود. او کشتی‌گیر ژاپنی را نیز دو بار با اختلاف شکست داده بود. تقدیر به این صورت بود که اینجا مدال نگرفت و امیدوارم در المپیک 2024 پاریس هر دو مدال بگیریم.

این جوان 25 ساله شیرازی در مورد اینکه مدالش را به مادرش تقدیم کرده، گفت: در مراسم استقبال، به رسم قدردانی از زحمات پدر و مادرم، این کار را انجام دادم. این دو عزیز خیلی برای ما زحمت کشیده‌اند، امیدوارم با طلای المپیک بخشی از زحمات‌شان را جبران کرده باشم.

وی در پایان در پاسخ به این سوال که در این مدت غیر از پاداش سکو چه جایزه ای دریافت کرده، اظهار داشت: وزارت ورزش و اداره کل ورزش استان قول‌هایی از قبل داده بودند که هنوز آن جوایز پرداخت نشده و ظاهرا قرار است در روزهای آینده پرداخت شود. غیر از پاداش سکو فعلا چیزی نگرفته‌ام.