این کارکردها زمینه ساز جنبه‌های مهم شناختی مانند حافظه، تصمیم گیری و کنترل خود و حتی جهت یابی، ریاضی، زبان و روخوانی است.«مایکل تی اولمن»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «این نتایج شگفت انگیز است و پیامدهای مهمی در نحوه نگرش ما نسبت به پیری دارد.»

به گفته وی: «مردم تصور می‌کنند که توجه و عملکردهای اجرایی با افزایش سن کاهش می‌یابد. اما نتایج حاصل از مطالعه بزرگ ما نشان می‌دهد که عناصر مهم این توانایی‌ها در واقع در دوران پیری بهبود می‌یابد، احتمالاً به این دلیل که ما در طول زندگی خود به سادگی این مهارت‌ها را تمرین می‌کنیم.»

اولمن معتقد است: «با انجام تحقیقات بیشتر، ممکن است بتوان به طور عمدی این مهارت‌ها را به عنوان محافظت در برابر زوال مغز در روند پیری سالم و اختلالات ناشی از افزایش سن بهبود بخشید.»محققان در بررسی ۷۰۲ شرکت کننده رده سنی ۵۸ تا ۹۸ سال دریافتند که تنها توانایی‌های هشداردهنده با افزایش سن کاهش می‌یابد. در مقابل، هر دو توانایی جهت یابی و بازداری اجرایی بهبود می‌یابند.