با توجه به حکاکی‌هایی که بر روی این مقبره نقش بسته است می‌توان نتیجه گرفت این بقایا به مردی به نام «Marcus Venerius Secundio» تعلق دارد که در زمان مرگ در دهه ۶۰ میلادی زندگی می‌کرده و زمانی نیز برده بوده است. این مرد پس از آن‌که از بردگی رهایی پیدا می‌کند به یک کاهن تبدیل می‌شود.

بقایای این مرد در مقبره‌ای کشف شد که زمانی در آن تصاویر گیاهان سبز بر پس‌زمینه آبی‌رنگ نقش بسته بودند. اثرات محو این نقاشی‌ها هنوز بر روی دیوارهای خارجی مقبره وجود دارد. بقایای این مرد در اتاقکی مُهر و موم‌شده کشف شد که سقفی قوس‌دار برای آن ساخته شده است. هنوز موها و یکی از گوش‌های او بر روی جمجمه قابل تشخیص هستند.

باستان‌شناسان همچنین تکه‌هایی از پارچه و دو بطری شیشه‌ای را که بیشتر با نام «Unguentarium» شناخته می‌شوند در مقبره این مرد کشف کرده‌اند. این نوع ظروف شیشه‌ای معمولا در قبرستان‌های رومی و یونانی کشف می‌شوند و معمولا حاوی روغن و عطرهایی هستند که در مراسم ترحیم مورد استفاده قرار می‌گیرند.

در این مقبره همچنین دو ظرف کشف شد؛ یکی از آن‌ها یک ظرف آبی شیشه‌ای است که به زنی که از او به عنوان «Novia Amabilis » (همسر مهربان) یاد شده است، تعلق دارد.سوزاندن اجساد رایج‌ترین روش برای ساکنان «پمپئی» در دوران رومی بوده است. مشخص نیست که چرا جسد این مرد سوزانده نشده و حتی مشخص نیست آیا بخش‌هایی از جسد این مرد عمدا مومیایی شده است یا خیر.این مقبره در گورستان «پورتا سارنو» که درست در بیرون از دیوارهای شهر قرار دارد واقع شده است.

بهار نیوز