متاسفانه این بیماری مزمن باعث تحمیل هزینه‌های سنگین به بیماران می‌شود. با این حال، می‌توان با برخی اقدامات ابتدایی با کمر درد مقابله کرد.به طور معمول کمردرد به دسته‌های ذیل تقسیم می‌شود:
۱- کمر درد حاد به حالتی اطلاق می‌شود که درد در ناحیه کمر کمتر از چهار هفته بروز کند.
۲- نیمه حاد – مزمن که درد در ناحیه کمر نهایتا ۴ تا ۱۲ هفته طول می‌کشد.
۳- مزمن که فرد به دلیل مشکلات جدی شاهد کمر درد دائمی است.

خوشبختانه بیشتر کمر درد‌ها (نزدیک به ۸۵ درصد) به دلایل آسیب جدی بروز نمی‌کند. در این موارد درد مکانیکی کمر به دلایلی مانند اسپاسم عضلات، آرتروز و کشیدگی رباط است. با این وجود، متاسفانه درصد کمی از انواع مختلف کمر درد (۳ تا ۴ درصد) ناشی از مشکلات جدی مانند فتق دیسک (herniated discs)، دیسک‌های لغزشی (spondylolisthesis) و شکستگی فشاری مهره که ناشی از پوکی استخوان است، بروز می‌کند.کمتر از یک درصد از انواع کمردرد نیز می‌تواند ناشی از التهابات، سرطان و عفونت‌های مختلف باشد. بسیاری از افراد پس از بروز کمردرد سریعاً به پزشک مراجعه کرده و خواستار دریافت دارو برای التیام آن هستند. این در حالی است که متخصصان آمریکایی تاکید دارند برای کمردرد‌های حاد و نیمه حاد بهترین و سالم‌ترین درمان، استفاده از دارو نیست.

حقیقت این است که بسیاری از درد‌های کمر حاد و نیمه حاد بدون مراجعه به پزشک و هزینه‌های سنگین، تنها با مرور زمان التیام و تسکین می‌یابد. این در حالی است که مصرف دارو‌های شیمیایی دارای عوارض جانبی جدی برای بدن است.توصیه می‌شود پس از بروز کمردرد در گام نخست اقدام به انجام کار‌هایی مانند گرم کردن محل درد با کمک کمپرس آب گرم، ماساژ، طب سوزنی و استفاده از نوشیدنی‌های گیاهی کنید. با این حال، در صورتی که نمی‌توانید درد را تحمل کنید استفاده از قرص ایبوپروفن و ناپروکسن می‌تواند مفید باشد.

متاسفانه کمتر کسی می‌داند که این دارو‌ها می‌تواند باعث بروز التهاب و زخم معده شود. از عوارض جانبی مسکن‌هایی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می‌توان به احتمال بروز خونریزی داخلی و آسیب به کلیه به ویژه در افراد کهنسال اشاره کرد. از این رو استفاده دائمی از این مسکن‌ها برای درمان کمر درد توصیه نمی‌شود.

بهار نیوز