به احتمال زیاد علیرضا بیرانوند دروازهبان تیم ملی در بازی فردا مقابل سوریه خواهد بود اما او خوب میداند که هیچ دروازهبانی به اندازه او در سه دههی اخیر رقیبان آماده و منتظر فرصت نداشته است.
امیر عابدزاده به عنوان رقیب اول بیرانوند روزهای خوبی را در اسپانیا میگذراند و منتظر فرصتی است تا بازیهای ملی خود را افزایش دهد. عابدزاده از همان ابتدای حضورش در فوتبال پرتغال تلاش زیادی برای افزودن مهارت بازی با پا کرد و در ویدئوهایی که گهگاه از تمرینات تیمش منتشر میکرد نشان میداد که چگونه سعی دارد به عنوان یک بازیساز عقب زمین خود را نشان دهد.
مهارت بازی با پا در فوتبال امروز یک امتیاز برای دروازهبانها محسوب میشود و امیر عابدزاده همچون پدر که تبحر بالایی در بازی با پا داشت نیز مهارت خود را در این مورد نشان داده. مهارتی که شاید بتواند شانس او را برای تصاحب پیراهن شماره یک تیم ملی افزایش دهد.
بیرانوند نیز همچون عابدزاده و برخلاف برخی از دروازهبانهای قبل از خود، از همان زمان بازی در پرسپولیس، اعتماد به نفس خود را در گرفتن توپهای عقب زمین و پخش کردن مناسب آن نشان داد و پرتابهای بلند دست او نیز یکی از امتیازات ویژهاش بوده است. با وجود این دو دروازه بان که یکی باتجربهتر در بازیهای ملی است و دیگری بسیار مشتاق و پر انرژی و هنری که آنها در بازی با پا نشان دادهاند دیگر کمتر هوادار تیم ملی به هنگام پاس به عقب به دروازهبان تن و بدنش میلرزد.