تاریخ انتشار : ۱۳۹۲/۱۱/۰۳ ساعت ۱۶:۱۵
کد مطلب : ۲۹۱۴۹
مادر ستار بهشتی: از قاتل فرزندم نمی‌گذرم
گروه سياسي: خانم گوهر عشقی مادر ستار بهشتی با انتشار رنج نامه‌ای خطاب به مردم ایران نوشت: در روز حساب و جزا، از تمامی افرادی که می‌توانستند یاور من باشند و نبودند، به درگاه خداوند شکوه و ناله می‌کنم و از حق خود در دادگاه عدل الهی به هیچ عنوان گذشت نمی‌کنم. بخش‌هايي از اين رنجنامه بدین شرح است:
ملت شریف ایران، مردم آزاده وطنم
این صدای لرزان مادری داغدار است که عمرش در این دنیای فانی رو به زوال است و از قضا حاصل عمرش را در فصل زوال جسمش از او ستانده اند. ”ستار” حاصل عمر من بود که به ناگاه از جلوی دیدگان من پر کشید و به بهشت خداوند شتافت و “بهشتی” شد. خدای بزرگ را شاکرم که افتخار پرورش چنین فرزند برومندی را به من داد؛ فرزندی که شجاعانه در طلب آرمانهای حقیقی و تاریخی این کشور (........) قربانی شد و نامش در تاریخ ایران جاودانه گشت. خدای من شاهد است که با تمام توان دویدم و شیون کردم تا در میان مسئولینِ مدعیِ (...........)، گوش شنونده‌ای پیدا شود و ندایِ دادخواهیِ مادری داغدار را پاسخ گوید. مرا اجابت نکردند که هیچ، پرونده ستار مرا در دادگاهِ ..... بستند و تلاشهایِ ما را برای برپاییِ یک دادگاهِ عادل، بی پاسخ گذاشتند.
در روزهای ابتدایی قتل ستار در کنار فردی بنام “........” که از مسئولین پرونده فرزندم بود، شکنجه‌گر ستار را نزد من آوردند و او در برابر دیدگانِ حاضرین از من عذرخواهی و تقاضایِ گذشت از شکایتم را کرد و بمن گفت: “ستار را زیر شکنجه کشته است”. فرزندان عزیزم “ابوالفضل عابدینی” و “حسین رونقی ملکی” بارها اعلام آمادگی کردند که در دادگاه شهادت دهند که ستار را با تن و بدن پاره و کبود دیده‌اند و آثار شکنجه بر بدن او نمایان بوده است اما دریغ و درد که (..................)!
در نهایت نیز پرونده “قتل عمد” ستار مرا بستند و اعلام کردند که از دست رفتن او تعمدی نبوده است! در عجبم که اگر عمدی در میان نبوده است چگونه و چرا قاتل در جلوی چشمانِ من روایت کرد که ستار را زیر شکنجه کشته است، در حالیکه او بصورت مداوم به شکنجه‌گرش می‌خندید؟ چرا قاتل از من تقاضای بخشش کرد؟! مگر نه اینکه اگر کسی گناهی انجام داده باشد، برای گذشت از گناهش تقاضای بخشش مي‌کند؟
همگان مي‌دانند که من بدنبال فروش خون فرزند مظلومم نیستم،چرا که اگر اراده مي‌کردم خون ستارم را معامله کنم، در برابر پیشنهاد “هفتصد میلیون تومانی” (.............) دست و پایم شل می‌شد و… کافی بود خواسته آنها را اجابت و در مصاحبه ای علنی اعلام کنم:” ستار در یک تصادف! کشته شده و خبری از شکنجه و قتل در بازداشتگاه نبوده است”. با این اعلام نه تنها آن مبلغ کلان را دریافت مي‌کردم، بلکه (..........................)
(......................) در نهایت عزت و افتخار از طرح شکایت مجدد در دستگاه قضایی جمهوری اسلامی، خودداری مي‌کنم و اعلام می‌دارم ” قتل ستار بهشتی براساس گزارش پزشکی قانونی و اقرار صریح متهم نزد اینجانب و تقاضای بخشش وی از من بعنوان شاکی پرونده، قتل عمد بوده و دلیلی برای طرح شکایت مجدد به اتهام “قتل غیر عمد” در دادگاه وجود ندارد”.
و اما صحبت آخرم را خطاب به دینداران جامعه اسلامی و مراجع عظام تقلید و مسئولین حکومت اسلامی با ذکر آیه ای از قرآن کریم به پایان مي‌برم.آنجا که خداوند بزرگ در سوره نساء آیه ۷۵ مي‌فرماید: “وَ ما لَکُمْ لاتُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ الْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنا اَخْرِجْنا مِنْ هذِهِ الْقَرْیة الظَّالِمِ اَهْلُها وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ وَلِیًّا وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ نَصِیراً ”
«چرا در راه خدا و در راه مردان و زنان و کودکانی که (به دست ستمگران) تضعیف شده اند، پیکار نمی کنید. همان افراد (ستمدیده ای) که مي‌گویند: خدایا ! ما را از این شهر که اهل آن، ستمگرند، بیرون ببر و برای ما از طرف خود، سرپرست قرار ده و برای ما از طرف خود، یار و یاوری تعیین فرما!»
اگر هنوز اندک اعتقادی به روز معاد در نزد دینداران باقی مانده است با صدای بلند اعلام مي‌کنم؛ “من، گوهر عشقی، مادر پیر و داغدار ستار بهشتی ظلم رفته بر خود و خانواده‌ا‌م را به بارگاه خدای تعالی واگذار می‌کنم و در روز حساب و جزا، از تمامی افرادی که می‌توانستند یاور من باشند و نبودند، به درگاه خداوند شکوه و ناله می‌کنم و از حق خود در دادگاه عدل الهی به هیچ عنوان گذشت نمی‌کنم”.
این صدای لرزان مادری داغدار است که عمرش در این دنیای فانی رو به زوال است و از قضا حاصل عمرش را در فصل زوال جسمش از او ستانده اند. ”ستار” حاصل عمر من بود که به ناگاه از جلوی دیدگان من پر کشید و به بهشت خداوند شتافت و “بهشتی” شد. خدای بزرگ را شاکرم که افتخار پرورش چنین فرزند برومندی را به من داد؛ فرزندی که شجاعانه در طلب آرمانهای حقیقی و تاریخی این کشور (........) قربانی شد و نامش در تاریخ ایران جاودانه گشت. خدای من شاهد است که با تمام توان دویدم و شیون کردم تا در میان مسئولینِ مدعیِ (...........)، گوش شنونده‌ای پیدا شود و ندایِ دادخواهیِ مادری داغدار را پاسخ گوید. مرا اجابت نکردند که هیچ، پرونده ستار مرا در دادگاهِ ..... بستند و تلاشهایِ ما را برای برپاییِ یک دادگاهِ عادل، بی پاسخ گذاشتند.
در روزهای ابتدایی قتل ستار در کنار فردی بنام “........” که از مسئولین پرونده فرزندم بود، شکنجه‌گر ستار را نزد من آوردند و او در برابر دیدگانِ حاضرین از من عذرخواهی و تقاضایِ گذشت از شکایتم را کرد و بمن گفت: “ستار را زیر شکنجه کشته است”. فرزندان عزیزم “ابوالفضل عابدینی” و “حسین رونقی ملکی” بارها اعلام آمادگی کردند که در دادگاه شهادت دهند که ستار را با تن و بدن پاره و کبود دیده‌اند و آثار شکنجه بر بدن او نمایان بوده است اما دریغ و درد که (..................)!
در نهایت نیز پرونده “قتل عمد” ستار مرا بستند و اعلام کردند که از دست رفتن او تعمدی نبوده است! در عجبم که اگر عمدی در میان نبوده است چگونه و چرا قاتل در جلوی چشمانِ من روایت کرد که ستار را زیر شکنجه کشته است، در حالیکه او بصورت مداوم به شکنجه‌گرش می‌خندید؟ چرا قاتل از من تقاضای بخشش کرد؟! مگر نه اینکه اگر کسی گناهی انجام داده باشد، برای گذشت از گناهش تقاضای بخشش مي‌کند؟
همگان مي‌دانند که من بدنبال فروش خون فرزند مظلومم نیستم،چرا که اگر اراده مي‌کردم خون ستارم را معامله کنم، در برابر پیشنهاد “هفتصد میلیون تومانی” (.............) دست و پایم شل می‌شد و… کافی بود خواسته آنها را اجابت و در مصاحبه ای علنی اعلام کنم:” ستار در یک تصادف! کشته شده و خبری از شکنجه و قتل در بازداشتگاه نبوده است”. با این اعلام نه تنها آن مبلغ کلان را دریافت مي‌کردم، بلکه (..........................)
(......................) در نهایت عزت و افتخار از طرح شکایت مجدد در دستگاه قضایی جمهوری اسلامی، خودداری مي‌کنم و اعلام می‌دارم ” قتل ستار بهشتی براساس گزارش پزشکی قانونی و اقرار صریح متهم نزد اینجانب و تقاضای بخشش وی از من بعنوان شاکی پرونده، قتل عمد بوده و دلیلی برای طرح شکایت مجدد به اتهام “قتل غیر عمد” در دادگاه وجود ندارد”.
و اما صحبت آخرم را خطاب به دینداران جامعه اسلامی و مراجع عظام تقلید و مسئولین حکومت اسلامی با ذکر آیه ای از قرآن کریم به پایان مي‌برم.آنجا که خداوند بزرگ در سوره نساء آیه ۷۵ مي‌فرماید: “وَ ما لَکُمْ لاتُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ الْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنا اَخْرِجْنا مِنْ هذِهِ الْقَرْیة الظَّالِمِ اَهْلُها وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ وَلِیًّا وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ نَصِیراً ”
«چرا در راه خدا و در راه مردان و زنان و کودکانی که (به دست ستمگران) تضعیف شده اند، پیکار نمی کنید. همان افراد (ستمدیده ای) که مي‌گویند: خدایا ! ما را از این شهر که اهل آن، ستمگرند، بیرون ببر و برای ما از طرف خود، سرپرست قرار ده و برای ما از طرف خود، یار و یاوری تعیین فرما!»
اگر هنوز اندک اعتقادی به روز معاد در نزد دینداران باقی مانده است با صدای بلند اعلام مي‌کنم؛ “من، گوهر عشقی، مادر پیر و داغدار ستار بهشتی ظلم رفته بر خود و خانواده‌ا‌م را به بارگاه خدای تعالی واگذار می‌کنم و در روز حساب و جزا، از تمامی افرادی که می‌توانستند یاور من باشند و نبودند، به درگاه خداوند شکوه و ناله می‌کنم و از حق خود در دادگاه عدل الهی به هیچ عنوان گذشت نمی‌کنم”.
