شش دروغ جو بایدن درمورد خروج از افغانستان

 در این یادداشت، شورای سردبیری نیویورک‌پست، با اشاره به شش مورد از آنچه «دروغ‌های بایدن» خوانده، حقیقت ماجرا درمورد هریک از آن‌ها را براساس خبرهای منتشرشده، به‌ترتیب زیر بررسی کرده است:    
دروغ: بایدن در یک گفت‌وگوی اختصاصی درباره جزئیات تصمیم خروج از افغانستان، با شبکه خبری «ای‌بی‌سی نیوز» که روز ۱۹ اوت منتشر شد، گفت: آمریکایی‌ها باید درک کنند که ما تلاش می‌کنیم تا پیش از ۳۱ اوت این کار را انجام دهیم. او افزود: و اگر از شهروندان آمریکایی مانده باشند، تا وقتی که همه آنان را خارج کنیم، آنجا می‌مانیم. رئیس جمهوری آمریکا یک روز بعد از آن، در سخنرانی خود در کاخ سفید، با تکرار این وعده، بار دیگر گفت هر آمریکایی را که بخواهد به خانه بازگردد، از افغانستان خارج می‌کنند و به ایالات متحده می‌آورند.
حقیقت: حتی خود بایدن هم اعتراف می‌کند که تعدادی از آمریکایی‌ها همچنان در افغانستان گیر کرده‌اند، زیرا آخرین نیروهای نظامی آمریکایی پیش از بازگرداندن آن‌ها به خانه، عقب‌نشینی کردند. او روز ۳۱ اوت گفت: 90 درصد آمریکایی‌هایی که در افغانستان بودند و قصد خروج داشتند، توانسته‌اند آنجا را ترک کنند. ژنرال فرانک مک‌کنزی، فرمانده ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده، یک روز پیش از آن تایید کرد برخی آمریکایی‌هایی که سعی در فرار داشتند، نتوانستند خود را به فرودگاه کابل برسانند و به گفته او، پنج جت آخر بدون حتی یک شهروند آمریکایی پرواز کرده است.
دروغ: بایدن ۲۰ اوت خطاب به افغان‌هایی که به آمریکا در جنگ کمک کرده‌اند، گفت که همین تعهد خارج کردن افراد از افغانستان را ایالات متحده در رابطه با آن‌ها نیز برعهده دارد و افزود: آن‌ها تقریبا به همان اندازه مهم‌اند.
حقیقت: یک مقام ارشد وزارت خارجه آمریکا روز اول سپتامبر در گفت‌وگو با ان‌بی‌سی‌نیوز اعتراف کرد اکثریت افغان‌هایی که به ایالات متحده کمک کرده‌اند، از کابل خارج نشده‌اند.  
دروغ: بایدن ۲۰ اوت اعلام کرد ایالات متحده نسبت به تعهدش درمورد خروج دیگر افغان‌های آسیب‌پذیر ازجمله رهبران زن و روزنامه‌نگاران افغان پایبند است. 
حقیقت: دولت بایدن حتی نتوانست امنیت روزنامه‌نگارانی که در استخدام رسانه‌های آمریکایی بودند را تضمین کند. ۵۰۰ روزنامه‌نگار خبرگزاری‌های آمریکایی که برای رسانه‌هایی مانند رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی کار می‌کردند و خانواده‌هایشان به‌دست طالبان سپرده شده‌اند و این درحالی است که آن‌ها پیش از این هم خبرنگاران افغان را تهدید کرده‌اند. تنها ۵۰ روزنامه‌نگار که از ایالات متحده حقوق می‌گرفتند، آن هم به لطف دولت‌های دیگر غیر از آمریکا، توانسته‌اند از افغانستان خارج شوند.
دروغ: هشتم ژوئیه خبرنگاری از بایدن پرسید: آیا شباهتی بین این عقب‌نشینی و آنچه در ویتنام اتفاق افتاد می‌بینید؟ او با آزردگی پاسخ داد: نه به هیچ وجه. صفر. 
حقیقت: کمتر از یک ماه پس از این ادعای بایدن، تصاویری از پرواز یک هلیکوپتر نیروهای ایالات متحده بر فراز سفارت آمریکا در کابل منتشر شد. حدود ۲۰۰ آمریکایی درحالی‌که راه دیگری برای رفتن به فرودگاه بین‌المللی کابل نداشتند، با هلیکوپترهای شینوک از هتل بارون که کمتر از ۲۰۰ متر با آنجا فاصله دارد، به فرودگاه پرواز کردند.
دروغ: بایدن وعده داده بود که پشتیبانی هوایی از ارتش افغانستان ادامه خواهد داشت. او دهم اوت بر «حفظ تعهد آمریکا برای ارائه پشتیبانی هوایی از نزدیک» به‌منظور اطمینان از فعالیت و عملیاتی بودن نیروی هوایی افغانستان تاکید کرد. براساس تماس تلفنی ۲۳ ژوئیه نیز که روز اول سپتامبر افشا شد، او گفته بود: «ما به پشتیبانی هوایی نزدیک خود ادامه می‌دهیم... تا پایان ماه اوت، و چه کسی می‌داند پس از آن چه می‌شود.»
حقیقت: روزنامه وال‌استریت ژورنال روز ۱۴ اوت گزارش داد که در راستای تصمیم خروج از افغانستان، ایالات متحده پشتیبانی هوایی و اطلاعاتی و همکاری پیمانکارانی که به هواپیماها و هلیکوپترهای افغانستان رسیدگی می‌کردند، را متوقف کرده است. این بدان معناست که ارتش افغانستان دیگر نمی‌تواند عملیات انجام دهد. این درحالی است که بایدن بارها مدعی شد که ارتش افغانستان به‌دلیل بی‌میلی به جنگ، تسلیم شده است.  
دروغ: یک خبرنگار روز هشتم ژوئیه به بایدن گفت: جامعه اطلاعاتی شما ارزیابی کرده است که دولت افغانستان به احتمال زیاد سقوط خواهد کرد. او در پاسخ با حالتی تدافعی گفت: این درست نیست. این احتمال که طالبان همه‌چیز را بگیرند و بر تمام کشور مسلط شوند، بسیار بعید است.
حقیقت: در واقع، بایدن می‌دانست که طالبان بر دولت افغانستان غلبه می‌کند و از اشرف غنی خواست تا در این مورد دروغ بگوید. بایدن گفته بود که تصور نمی‌کند مبارزه با طالبان خوب پیش برود و افزوده بود: لازم است، درست یا نادرست، تصویر متفاوتی ارائه شود. غنی واقعیت‌ها را با او در میان گذاشت: ما با یک حمله همه‌جانبه، متشکل از طالبان، برنامه‌ریزی و پشتیبانی تدارکاتی کامل پاکستان و دست‌کم ۱۰ تا ۱۵هزار تروریست بین‌المللی عمدتا پاکستانی روبروییم. اما بایدن آن‌ها را نادیده گرفت.