با نخوردن این غذاها از ریزش مو جلوگیری کنید

با وجود این، هنوز کاملا مشخص نیست که چگونه وضعیت اندام‌های بدن به خاطر چاقی مزمن، رو به وخامت می‌رود. گروهی از پژوهشگران دانشگاه پزشکی و دندانپزشکی توکیو (TMDU) برای بررسی تاثیر رژیم غذایی پرچرب یا چاقی ناشی از ژنتیک بر نازک شدن مو و ریزش آن، آزمایش‌هایی روی موش‌ها انجام داده‌اند. آنها در این آزمایش نشان داده‌اند که چاقی می‌تواند به واسطه القای سیگنال‌های ویژه التهابی، به از بین رفتن سلول‌های بنیادی فولیکول مو (HFSCs) منجر شود، از بازسازی فولیکول مو جلوگیری کند و نهایتا به ریزش مو بینجامد.

سلول‌های بنیادی فولیکول مو به صورت خودکار همه چرخه‌های فولیکول مو را بازسازی می‌کنند. این بخشی از فرآیندی است که امکان رشد مداوم را برای موها فراهم می‌کند. با افزایش سن انسان، سلول‌های بنیادی فولیکول مو نمی‌توانند جای خود را پر کنند؛ در نتیجه تعداد آنها کاهش می‌یابد و موها نازک می‌شوند. افراد دارای اضافه‌وزن، در معرض خطر ابتلا به آلوپسی آندروژنیک (androgenic alopecia) قرار می‌گیرند. اطلاعات کمی در مورد تاثیر چاقی بر نازک شدن موها، نحوه تاثیرگذاری و مکانیسم مولکولی آن وجود دارد. پژوهشگران در این پروژه، چندین مکانیسم را برای حل کردن این مشکلات شناسایی کرده‌اند. هیرونوبو موریناگا (Hironobu Morinaga)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: یک رژیم غذایی پرچرب با از بین بردن سلول‌های بنیادی فولیکول مو، به نازک شدن موها منجر می‌شود. بیان ژن سلول‌های بنیادی فولیکول مو، در موش‌ها مورد بررسی قرار گرفت. بررسی‌ها نشان داد که سلول‌های بنیادی فولیکول مو، سرنوشت کراتینوسیت‌های (Keratinocytes) روی سطح پوست یا کراتینوسیت‌هایی را که هنگام فعال شدن، سبوم (sebum) ترشح می‌کنند، تغییر می‌دهند. این موش‌ها، ریزش موی سریع‌تری را نشان دادند و فولیکول‌های موی آنها نیز کوچک‌تر بود.سلول‌های بنیادی فولیکول مو پس از رژیم غذایی پرچرب طی چهار روز متوالی، استرس اکسیداتیو بیشتری را نشان دادند. امی نیشیمورا (Emi Nishimura)، از پژوهشگران این پروژه گفت: بیان ژن سلول‌های بنیادی فولیکول مو در موش‌هایی که رژیم غذایی پرچرب داشتند، فعال‌سازی سیگنال‌دهی سیتوکین التهابی در سلول‌های بنیادی فولیکول مو را نشان داد.این پژوهش، برای بررسی تغییرات سرنوشت سلول و اختلال عملکرد بافت که می‌تواند پس از داشتن یک رژیم غذایی پرچرب یا چاقی ژنتیکی رخ دهد، جالب است و می‌تواند دریچه‌ای را به سوی پیشگیری و درمان در آینده باز کند. این پژوهش، در مجله Nature به چاپ رسید.