از کجا بفهمیم فرزندمان بیش فعال است؟

گروه جامعه: یک روانشناس قزوینی گفت: اختلال پیش فعالی و کم تمرکزی در کودکان نمود بیشتری نسبت به نوجوانان دارد و این اختلال در نوجوانان کمتر مشهود است و دیرتر درمان می‌شود.محدثه صالحی افزود: معمولاً پیش فعالی در کودکان بیشتر در سنین نزدیک به مدرسه به دلیل تمرکز کم و بی توجهی خود را نشان می‌دهد و مهمترین علائم آن نیز مربوط به ناتوانی‌های یادگیری، اختلالات خلقی و شخصیتی، مشکلات شنوایی و بینایی، افسردگی، اضطراب و اختلال در خواب است.

وی با بیان اینکه هیچ تست مشخصی برای تشخیص این اختلال وجود ندارد، تصریح کرد: در ایران تنها راه تشخیص ابتلا به اختلال پیش فعالی، صحبت با والدین و مربیان، انجام معاینات جسمی و همچنین تست‌های شنوایی و بینایی است.

صالحی بیان کرد: عموماً بیش فعالی به سه دسته عمدتا بی توجه، ارائه تلفیقی و عمدتا پیش فعال تقسیم می‌شود و درمان این اختلال بر حسب شدت و نوع درگیری متفاوت است.این روانشناس قزوینی اظهار داشت: تشخیص روند این اختلال بسیار حائز اهمیت است و درمان می‌تواند با ۲ روش مصرف دارو و رفتار درمانی صورت گیرد.

وی ادامه داد: دکستروآمفتامین، لیزدگزا مفتامین و متیل فنیدیت از دارو‌های تجویزی برای این اختلال است.صالحی بیان کرد: رفتار درمانی از دیگر روش‌های درمانی این اختلال است که به ارتقای سطح مهارت‌های اجتماعی، حل مسئله رژیم غذایی و تبلیغ تغییر سبک زندگی خواب کافی کمک می‌کند.

وی با بیان اینکه بر اساس آخرین تحقیقات کودکانی که در استفاده از گوشی‌های تلفن همراه زیاده روی می‌کنند بیش از سایر کودکان در معرض ابتلا به پیش‌فعالی قرار دارند؛ افزود: سبک و رژیم غذایی، استفاده بی رویه از شیرینی جات، کم تحرکی و مصرف بیش از اندازه کافئین کاهش ابتلا به اختلال پیش فعالی را افزایش می‌دهد بنابراین لازم است خانواده‌ها در این خصوص توجهات لازم را داشته باشند.

این روانشناس قزوینی تصریح کرد: چنانچه خانواده‌ای با یک کودک پیش فعال مواجه است باید در مقابل آن‌ها صبور باشد و یک نظم روزانه برای خواب آن‌ها تدارک ببیند و مهمترین مسئله در مقابله با این اختلال آرامش بخشی به کودک و یا نوجوان خود است و خانواده‌ها سعی کنند برای درمان این اختلال تحت مشاوره قرار گیرند.