بسمه تعالی
حضرت حاج حسین شریعتمداری
نماینده مقام معظم رهبری و مدیر مسئول روزنامه کیهان دامت اقبالهبا سلام و تحیات مسبوق هستند که حقیر هفته گذشته مرقومه ایی به جناب حجت الاسلام حمید رسایی معروض داشتم. در آن عریضه از جناب ایشان و همفکران شان که بنای مخالفت با توافق هسته ایی ژنو گذارده اند پرسیده بودم که فعالیت های هسته ایی مان چه حاصل اقتصادی و کدام ما به ازایی برای رشد و توسعه کشور داشته اند؟ چه بواسطه آن نامه و چه بواسطه مواضع مشابه، آن جریده شریفه مطالبی علیه اینجانب درج کردهاند. بنده به هیچ روی سودای پاسخ دهی به آنها را ندارم. قصدم بیشتر آنست که به استحضار برسانم که اصل سئوال همچنان سر جایش باقیست.
کشوری که، جناب شریعتمداری سرانه دوا و درمان و آموزش و پرورش آن همردیف کشورهای توسعه نیافته و آفریقایی است؛ محیط زیست آن بدل به زباله دانی بزرگی شده و منظما دارد از بین میرود؛ سطح آب های زیرزمینی آن بدلیل بی توجهی و نبود بودجه دهها متر پایین رفته و کشور را در معرض یک بحران جدی خشکسالی قرار داده؛ با 5،6 میلیون بیکار روبروست و هزارو یک مشکل دیگر دارد، آیا درست است این همه توانش صرف برنامه های هسته ایی اش بشود؟
جناب شریعتمداری، گیریم بنده ناصبی، دهری، بابی، زندیق و جزء سایر ملاحده و جنود شیطانی خذلهم الله و جنابعالی و سایر موافقین هسته ایی وفقه الله در صراط مستقیم و کامروا در هر دو دنیا. اما اصل سئوال لکن همچنان سرجایش باقی مانده: هسته ایی چه کمکی به پیشرفت و رشد و توسعه اقتصادی ما کرده است؟ ایام به کام باد
صادق زیباکلام
هشتم بهمن ماه یک هزار و سیصدو نود و دو