لیست سیاه FATF؛ اصلاً اتفاقی نیفتاد که!

حجت الاسلام و المسلمین غلامرضا مصباحی مقدم درباره قرار گرفتن مجدد نام ایران در لیست سیاه گروه ویژه اقدام مالی موسوم به " FATF" و وضعیت مراودات اقتصادی ایران اظهار کرد: گروه ویژه اقدام مالی هر سه ماه یک بار لیست خود را بروز کرده و گزارش جدید ارائه می‌دهد. اگر کشوری شروط این گروه را پذیرفته و به آن عمل کرده باشد، از این لیست حذف می‌شود در غیر این صورت اسم آن تکرار می‌شود. بنابراین هیچ اتفاق تازه ای رخ نخواهد داد چون کار FATF همین است. FATF در مورد برخی کشورها اعلام می‌کند که این کشورها در لیست کشورهای غیرهمکار هستند؛ معنا و مفهوم آن این است که این کشورها استانداردهای این گروه را رعایت نکردند. در واقع این گروه نه داغی دارد و نه درفشی. فقط در این حد اعلام می‌کنند که این کشورها غیرهمکار هستند و در این موضوع نتیجه را دولت‌ها و شرکت‌ها می‌گیرند. وی اضافه کرد: آنها کشورها بخواهند می‌توانند به توصیه های این گروه ترتیب اثر بدهند، معنای آن این است که این هشدار را جدی تلقی کرده و بر اساس آن در تعاملات اقتصادی خود احتیاط می‌کنند، در کشوری سرمایه‌گذاری نکرده و یا با شرکتی که منطبق با شرایط مقرر در FATF عمل نمی‌کند، تعامل نمی‌کنند اما اگر بخواهند همچنان ادامه بدهند هم می‌توانند به مراودات خود ادامه دهند و کسی نمی‌تواند مانع آنها شود.
این کارشناس مسائل اقتصادی این موضوع را غیر از تحریم‌های آمریکا عنوان کرد و گفت: تحریم‌های آمریکا از نوع تحریم‌هایی است که اگر کسی رعایت نکند، نمی‌تواند با این کشور تجارت کند و اگر کسی تخلف کند، توسط این کشور تنبیه شده و جریمه خواهد شد در حالی که FATF چنین ترتیب اثرهایی ندارد. با اقدام FATF در قرار دادن مجدد نام ایران در لیست سیاه این گروه، تغییر تازه‌ای در مراودات ما رخ نمی دهد.
 
اصلاً اتفاقی نیفتاد که!
احمد زیدآبادی (فعال رسانة‌ای و نویسنده) در واکنش به اظهارات مصباحی مقدم نوشت: شیخ غلامرضا مصباحی مقدم عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در مورد ابقای نام جمهوری اسلامی در "فهرست سیاه" گروه ویژۀ اقدام مالی گفته است: "اف.ای.تی.اف نه داغی دارد و نه درفشی. فقط در این حد اعلام می‌کند که کشورها غیرهمکار هستند و در این موضوع نتیجه را دولت‌ها و شرکت‌ها می‌گیرند." سخن آقای مصباحی مقدم مرا به یاد یکی از دوستانی می‌اندازد که برای تأمین وثیقۀ آزادی یکی از نزدیکانش از زندان، ملک خود را گرو گذاشت و از قضا آن زندانی هم پس از آزادی، کشور را ترک کرد. به آن دوست گفتم؛ حالا سرنوشت ملکت چی می‌شه؟ پاسخ داد: "هیچی نمی‌شه. آن روز که رفتم ثبت اسناد برای گذاشتن وثیقه، اصلاً اتفاقی نیفتاد که! فقط یه کارمندی با یه خط عجق وجق یه جمله داخل سند نوشت و گفت برو. فکر کنم خودش هم نتونه بخونه چی نوشته!" گفتم؛ "همون یه جملۀ عجق وجقِ ناخوانا یعنی اینکه ملکت در توقیف است و حق فروش و معاملۀ آن را نداری و با فرار متهم با خطر مصادره روبروست."