گروه علمی: نتایج یک پژوهش جدید نشان میدهد که نزدیک دو سوم مرگ و میرها در رده سنی ۱۰ تا ۲۴ سال در سراسر جهان در بین مردان و پسران رخ داده است.
این پژوهش که بازه زمانی سال ۲۰۱۹ را مورد بررسی قرار داده است همچنین نشان میدهد که زنان و دختران سهم کمتری در مرگ و میرها دارند و در سالهای اخیر تعداد فوت در میان دختران و زنان نوجوان و جوان کاهش یافته است. موسسه لنست که این تحقیق را انجام داده همچنین میگوید از سال ۱۹۵۰ میزان مرگ و میر در مردان ۱۰ تا ۲۴ ساله به میزان ۱۵.۳ درصد کاهش یافته است. این در حالی است که کاهش در میان زنان و دختران قابل توجهتر بوده و به میزان ۳۰ درصد تعداد مرگ و میرها در این گروه سنی کمتر شده است. تفاوتهای مرگ و میر در آمریکای لاتین و حوزه کارائيب بیش از سایر نقاط جهان بوده است. به طوری که میزان مرگ و میر مردان در سن ۲۰ تا ۲۴ سال بیش از سه برابر زنان بوده است. این تحقیق میگوید خشونت و درگیریهای منطقهای و محلی علت اصلی میزان بالای مرگ و میر در میان مردان ۱۵ تا ۲۴ سال در این مناطق بوده است.
علت اصلی مرگ و میر مردان در سال ۲۰۱۹ با توجه به سن و منطقه متفاوت بوده است. در مردان ۱۰ تا ۱۴ ساله، تصادفات رانندگی و جان باختن بر سر حوادث جادهای و وسایل حمل و نقل، اصلیترین دلیل مرگ در این گروه سنی در تمام نقاط جهان بوده است. البته کشورهای جهان اول و با سطح درآمد بالا از این قاعده مستثنی بودهاند. چرا که در این کشورها سرطان سهم بیشتری در گرفتن جان نوجوانان پسر ۱۰ تا ۱۴ ساله داشته است. دیگر استثنا هم در کشورهای جنوب صحرای آفریقا و همچنین آسیای جنوبی است؛ جایی که بیشترین علت مرگ در میان پسران گروه سنی ۱۰ تا ۱۴ سال بیماری و مسمومیت در اثر مواد غذایی و آب آلوده بوده است. در مردان گروه سنی ۱۵ تا ۲۴ سال تقریبا در تمام دنیا «آسیبهای حمل و نقل جادهای» به عنوان شایعترین علت مرگ به ثبت رسیده است.
جوزف وارد، از نویسندگان این پژوهش که در موسسه بهداشت کودک کالج دانشگاه لندن فعال است در این خصوص میگوید: «تعداد زیاد مرگ و میر در میان مردان نشاندهنده افزایش نسبت مرگ و میر ناشی از خشونت، تروما، درگیریها و همچنین استفاده از مواد مخدر است. موضوعاتی که به صورت مستقیم روی مردان اثر منفی دارند. این نشان میدهد که به معضلاتی که به مرگ این گروه سنی منجر میشود رسیدگی درستی نشده است.» در بخش دیگری از این گزارش همچنین آمده است که سیاستگذاران از توجه به وضعیت نوجوانان و جوانان سنین ۱۰ تا ۲۴ سال باز ماندهاند و مسائل و دغدغههای این گروه سنی مورد توجه قرار نگرفته است.