ماکسیمیلیان شل، هنرمند اتریشی-سوئیسی، روز ۲۵ ژانویه در پی بیماری ریوی در هتل محل اقامتاش در شهر کیتس بوهل در اتریش، به بیمارستان منتقل شد. شل مشغول کار روی سناریوی فیلمی بود که مسئولیتاش را شبکه دوم تلویزیون آلمان به او محول کرده بود.
شل در هشتم دسامبر سال ۱۹۳۰ در خانوادهای هنرمند در وین به دنیا آمد. پدرش نویسنده سوئیسی هرمان فردیناند شل و مادرش هنرپیشه اتریشی نوئه فون نوردبرگ بود. او از سال ۱۹۵۳ به طور رسمی فعالیتهای خود را به عنوان بازیگر، کارگردان و دراماتورگ آغاز کرد و در سال ۱۹۵۸ موفق شد در برادوی ایفای نقش کند. ماکسیمیلیان شل در سینما و تلویزیون جهان نیز مشهور شد. او یکی از موفقترین بازیگران آلمانی زبان در هالیوود بود؛ بازیگری ضدنازی.
شل نخستین هنرمند آلمانی زبان پس از جنگ بود که موفق شد جایزه اسکار را به دست آورد. او در سال ۱۹۶۲ به خاطر بازیگری در فیلم "دادگاه نورنبرگ" (Das Urteil von Nürnberg) برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد. فیلم دادگاه نورنبرگ را استنلی کریمر کارگردانی کرد و او در نقش هانس رولف، وکیل جانیان جنگی ظاهر شد و درکنار بزرگان سینمای جهان از جمله اسپنسر تریسی، برت لنکستر، جودی گارلند، مارلنه دیتریش، مونتگومری کلیفت و ریچارد ویدمارک ایفای نقش کرد.
شل در سال ۱۹۷۰ اولین فیلمش "عشق اول" را ساخت و توانست با این فیلم نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان برای کشور سوئیس شود. او سه سال بعد با فیلم "رهگذر" محصول کشور آلمان غربی این کار را تکرار کرد. از فیلمهای دیگر ماکسیمیلیان شل، "مردی در اتاق شیشهای" (۱۹۷۵)، "جولیا" (۱۹۷۷)، "توپکاپی" (۱۹۶۴)، "پرونده اودسا" (۱۹۷۴)،" پلی در دوردست" (۱۹۷۷) و صلیب آهنین (۱۹۷۷) هستند.
ماکسیمیلیان شل تنها به سینما، تلویزیون و تآتر نمیپرداخت، او نقاشی میکرد و عاشق موسیقی بود و گاهی نیز مینوشت. او سهسال رابطهای عاشقانه با ثریا اسفندیاری، همسر شاه سابق ایران داشت که با سروصدای بسیاری همراه شد. شل در سال ۱۹۸۵ با ناتالیا آندرچنکو هنرپیشه روس ازدواج کرد و چهارسال بعد دخترش ناستازیا شل به دنیا آمد. شل پس از جدایی از ناتالیا آندرچنکو، در سال ۲۰۰۸ روابطی عاشقانه با ایوا میخانویچ، خواننده آلمانی اپرا آغاز کرد. میخانویچ ۴۸ سال از او جوانتر بود. این رابطه عاشقانه سرانجام در بیستم اوت سال ۲۰۱۳ به ازدواج این دو منجر شد. ماکسیمیلیان شل در آن زمان ۸۲ ساله بود.